به گزارش ساختمان آنلاین: وام ودیعه مسکن یکی از تصمیمات جدیدی است که دولت در جهت کمک به مستاجران گرفته تا در این شرایط رکود و کرونایی برآمدن از پس هزینه‌های سنگین را برای آنان تسهیل کند.
بر اساس اخرین آمار، هم‌اکنون 6.6 میلیون نفر اجاره‌نشین در کشور داریم که بر اساس بررسی‌های وزارت راه و شهرسازی، یک‌سوم آنان، یعنی حدود 2.2 میلیون نفرشان به حمایت نیاز دارند. اگرچه مهلت پرداخت این وام تا پایان مهر 99 بوده اما وزارت راه و شهرسازی درخواستی مبنی بر پرداخت دوباره این وام به دولت داده که به نظر می‌رسد با توجه به تداوم شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، با این درخواست موافقت گردد.
با این حال، این وام از همان ابتدا با مشکلات بسیاری روبه‌رو بود؛ از مشکلات موجود در مراحل ثبت نام گرفته تا تاخیر طولانی در پرداخت که بسیاری از مستاجران را دچار مشکل کرد و سوالی که ذهن بسیاری را درگیر کرد این بود که چگونه وامی که قرار بود گره از کار مستاجران باز کند، خود تبدیل به گره‌ای کور در کار آن‌ها شد.
وام ودیعه مسکن به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟
افرادی که از حمایت و همراهی صاحبخانه‌هایشان برخوردار نیستند و برای تامین پول پیش مسکن‌شان به مشکل خورده‌اند، می‌توانند از وام ودیعه مسکن استفاده کنند. بنابر اعلام دولت، هدف اصلی این وام، زنان سرپرست خانوار، حقوق‌بگیران، کارگران، مستمری‌بگیران و بازنشستگان هستند. همچنین، خانواده‌های ۵ نفره، خانه‌اولی‌ها و کسانی که امسال ازدواج کرده‌اند، نیز می‌توانند برای وام ودیعه مسکن اقدام کنند.
مراحل ثبت نام وام ودیعه مسکن
به محض اعلام خبر موافقت دولت با درخواست وزارت راه و شهرسازی و آغاز مجدد ثبت نام، می‌بایست از طریق مراحل زیر، ثبت نام خود را تکمیل کنید:
1 – با شماره همراهی که به نام خودتان (یعنی سرپرست خانوار) است، کدملی را به شماره ۳۰۰۰۷۳۶۴۰ پیامک کنید.
2 – تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه طرح اقدام ملی مسکن
با ثبت‌نام پیامکی، ابتدا شرایط متقاضی مورد بررسی قرار می‌گیرد و سپس با اعلام پیامکی به سرپرست خانوار و معرفی بانک وام‌دهنده، اطلاعات فرد هم در سامانه باید تکمیل شود. البته، پیش از هرگونه اقدامی، حتما این گزارش را تا انتها مطالعه کنید.
مدارک لازم جهت دریافت وام
برای دریافت این وام، مدارکی بیش از آنچه برای دیگر وام‌ها مورد نیاز است، لازم ندارید. مدارک مورد نیاز برای دریافت این وام عبارتند از:
- اصل کارت ملی جدید (یا کارت ملی قدیم با برگه ثبت‌نام کارت ملی جدید)
- اصل شناسنامه
- متاهل یا سرپرست خانوار بودن
- حداقل ۵ سال سکونت در شهر تقاضا شده
- اجاره‌نامه رسمی به تاریخ ۴ مرداد ۹۹ به بعد، همراه با کد رهگیری
- گواهی کسر از حقوق یا سهام عدالت و حساب رایانه فرد متقاضی برای وثیقه وام، در غیر اینصورت: سفته
- دریافت نکردن هیچگونه تسهیلات مسکن از دولت از خانه سازمانی تا زمین و طرح‌های ملی مسکن (یعنی همان سبز بودن فرم ج)
- صاحب ملک نبودن از سال ۸۴ به بعد
- واحدهای مسکونی کوچک‌تر از ۷۵ متر در تهران / خانه‌های استیجاری کمتر از ۹۰ متر در بقیه شهرها
افراد تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد دقت داشته باشند که ضمانت توسط این نهادها صورت می‌گیرد و نیازی به مدارک بالا نیست. بنابراین، باید به خود نهاد حمایت‌کننده مراجعه کنند.
تهرانی‌ها در مرحله نخست چند میلیون تومان وام گرفتند؟
در مرحله نخست پرداخت این وام، منابع تسهیلات ودیعه مسکن محدود و ۲۰ هزار میلیارد تومان در نظر گرفته شد؛ بنابراین مستاجران زیادی زیر چتر آن قرار نمی‌گرفتند. سهم هر خانوار تهرانی از این وام، 50 میلیون تومان بود که اقساط آن در ماه چیزی در حدود 542 هزار تومان آب می‌خورد. سود این وام 13 درصد و مهلت بازپرداخت آن نیز 12 ماه بود. ضمن این که کل مبلغ وام نیز در پایان قرارداد اجاره خانه به بانک بازگردانده می‌شود.
از سوی دیگر، بنابر اعلام عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی، کسانی که قصد دارند کل مبلغ وام را از آن خود کنند، می‌توانند با تایید وزارت راه و شهرسازی و در صورت احراز صلاحیت، با پرداخت ماهیانه حدود یک میلیون و ۹۴۰ هزار تومان طی 36 ماه (با سود 12 درصدی)، صاحب همه وام پرداختی شوند.
وام ودیعه مسکن کفاف اجاره‌نشینی در پایتخت را می‌دهد؟
با توجه به قیمت‌هایی که این روزها در بازار شاهد هستیم، اگر تهران را به 4 بخش شمال، جنوب، شرق و غرب تقسیم کنیم، باید با این وام 50 میلیونی قید 3 بخش آن، یعنی شمال، غرب و شرق را بزنیم. حتی اگر با این مقدار پول در جنوب تهران به دنبال مسکن اجاره‌ای باشیم، به سختی می‌توانیم گزینه‌ای مناسب بیابیم.
به عنوان مثال، برای یک خانه 58 متری و 10 سال ساخت در باغ آذری 50 میلیون تومان ودیعه و یک میلیون و 500 هزار تومان اجاره پرداخت شده است یا یک آپارتمان 68 متری و 9 سال ساخت در محله جوادیه به 50 میلیون تومان ودیعه و یک میلیون و 700 هزار تومان اجاره نیاز دارد.
این در حالی است که در دیگر مناطق جنوبی تهران از جمله منیریه، راه آهن، نازی‌آباد، بازار، مسعودیه، افسریه، مشیریه، چهارصد دستگاه و … نیز با این رقم ودیعه نمی‌توان مسکنی درخور زندگی یک خانوار معمولی پایتخت‌نشین پیدا کرد.
بنابراین، به نظر می‌رسد اگر تهرانی‌ها پولی برای اضافه کردن به این وام نداشته باشند، در پیدا کردن مسکن مورد نظر خود، حتی در جنوبی‌ترین نقاط تهران نیز به مشکلی بزرگ برخواهند خورد. حال سوال اصلی که در این میان مطرح می‌شود، این است که متولیان امر و کسانی که زحمت طراحی این طرح به‌اصطلاح حمایتی را به خود داده‌اند، چگونه به این اعداد و ارقام رسیده‌اند و اگر صرفا مناطق ارزان پایتخت را ارزیابی کرده‌اند، چرا وام پرداختی‌شان حتی کفاف اجاره یک مسکن با حداقل امکانات رفاهی در خطوط جنوبی تهران را نمی‌دهد؟
