به گزارش ساختمان آنلاین: علیرضا بهشت آیین اظهار کرد: باتوجه به اینکه در کشورهای اروپایی نگاه سرمایه‌ای به حوزه مسکن وجود ندارد همین امرسبب شده که تولید مسکن در این کشورها توسط افراد ذیصلاح صورت بگیرد که ماحصل آن افزایش طول عمر مفید ساختمان هاست.
وی ادامه داد: این در حالی است که در کشور ما سرمایه‌گذاران غیر متخصص با هدف سودجویی و سوداگری وارد این بازار شده و بدون رعایت مقررات و ضوابط بالادستی اقدام به تولید واحدهای مسکونی بیکیفیت می کنند.
وی با بیان اینکه در کشورهای اروپایی میانگین عمر مفید ساختمان ها حدود 100 سال و در ایران حدود 30 سال است که این امر در عمل سبب هدررفت سرمایه‌های ملی میشود، اضافه کرد: متاسفانه با توجه به وابستگی درآمدی شهرداری‌ها به درآمد حاصل از ساخت وساز، این نهاد ترجیح می دهد شرایط را برای جذب سرمایه‌گذاران دراین بازار تسهیل کند. متاسفانه رعایت مقررات و ضوابط ساخت و ساز قربانی جذب سرمایه گذاری به بازار مسکن میشود.
وی گفت: با توجه به گرانی نهاده های تولید مسکن طی سالهای اخیر،رعایت فاکتورهای کیفی مسکن در ساخت وسازها به پایین ترین حد خود رسیده و به نظر میرسد که این امرسبب سقوط آزاد عمر مفید ساختمانها در کشورمان شده است.
کارشناس اقتصاد مسکن بیان کرد: در کشورهای اروپایی با هدف حفظ هویت شهرها، صدور مجوز نوسازی برای واحدهای مسکونی با ضوابط سختگیرانه بسیاری همراه است و پس از پایان عمر مفید ساختمان، مجوز بازسازی صادر میشود. این در حالی است که در ایران، ساختمانهایی که هنوز قابلیت بهره برداری دارند، قبل از اتمام عمر سکونتپذیری، تخریب و نوسازی می‌شوند.
بهشت آیین گفت: در زمان حاضر با توجه به شرایط اقتصادی کشور و همچنین تمرکز دولت بر افزایش تولید مسکن از طریق طرح نهضت ملی مسکن، مسائل مربوط به کیفیت ساخت مسکن توسط بخش خصوصی به یک اولویت چندم تنزل پیدا کرده، این درحالیست که افزایش شاخص‌های کیفی مسکن صرفا به معنای تامین رفاه بهره برداران نیست بلکه خروجی آن در نهایت سبب حفظ سرمایه‌های ملی میشود.
وی با اشاره به اینکه موضوع کیفیت مسکن مغفول مانده است و این موضوع مهم به حاشیه رانده شده و باید با فرهنگسازی، استانداردسازی مسکن به یک مطالبه عمومی تبدیل شود، اضافه کرد: بر اساس برآوردهای صورت گرفته دوره انتظار خانه دارشدن برای دهک های ضعیف جامعه به حدود 180 سال رسیده است گفت: این امر نقش به سزایی در کاهش مطالبات و سطح توقعات مردم در حوزه مسکن دارد به طوری که بسیاری از مردم به داشتن سرپناهی برای سکونت راضی هستند و در چنین شرایطی سازندگان نیز الزامی برای تولید مسکن با کیفیت ندارند.
بهشت آیین گفت: متاسفانه سودجویی برخی از سازندگان و اهمال برخی دستگاه ها در الزام سرمایه گذاران به رعایت ضوابط و مقررات ساختمانی سبب میشود عده‌ای از سازندگان حاضر نشوند حتی ابتدایی‌ترین الزامات مربوط به کیفیت مسکن که با جان انسانها سر و کار دارد را رعایت نکنند.
وی با یادآوری این موضوع که بر اساس آمارها بالاترین هدر رفت انرژی در بخش مسکن صورت می‌گیرد تاکید کرد: برخی از شرکتهای صاحب نام در حوزه مسکن برای اینکه برند آنها خدشه‌دار نشود خود را ملزم می‌دانند که مولفه‌های کیفی را در ساخت رعایت کنند و ساختمانهای که توسط این شرکت‌ها تولید میشود عمر مفیدشان قابل رقابت با ساختمانهای کشورهای اروپایی است.
بهشت آیین گفت: اما به دلیل حضور سرمایه‌گذاران خرد و بی نام و نشان در صنعت ساختمان، این عده از تولید مسکن بیکیفیت و فاقد کارآیی دچار هیچ مشکلی نمی‌شوند چرا که اساسا در این صنعت بی‌نام‌ونشان هستند و این امرنیز یکی ازعوامل تولید واحدهای بیکیفیت درعرصه مسکن وکاهش عمرمفید ساختمانها است.
وی خواستار مشارکت تمامی نهادهای ذیربط برای رعایت مقررات ملی ساختمان شد و گفت: باید تمامی نهادها با تعامل با یکدیگر شرایط را برای تولید مسکن با کیفیت فراهم کنند و نمی‌توان انتظار داشت که مسئولیت این امر خطیر صرفا به عهده یک دستگاه باشد.
