دلایل حبس آماری مسکن چیست؟

به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از خبرآنلاین، بنا بر اعلام احسان خاندوزی تورم دارایی ها از جمله مسکن در شهریور ماه کاهنده بوده است. البته این کاهش در قیاس با رکوردهایی که در خصوص افزایش قیمت مسکن ثبت شده است، ناچیز تلقی می شود.

خاندوزی گفته است: از ابتدای سال ۱۴۰۲ تورم در بازار دارایی های مختلف از جمله بخش مسکن کاهنده بوده است. البته کاهش نرخ تورم به معنای کاهش قیمت نیست. بلکه آهنگ رشد قیمتی وضعیت امیدبخشی داشته است. میانگین نرخ مسکن در طول تابستان (شهریور نسبت به تیر) در تهران پنج درصد کاهش یافته است.

سخنگوی اقتصادی دولت ادامه داد: تورم نقطه به نقطه در شهریور امسال ۷۵.۲ درصد بود که نسبت به تورم نقطه به نقطه مرداد ۸.۹ درصد کاهش یافته است.

خاندوزی گفت: تورم ماهانه در تیرماه ۲.۸ درصد، در مرداد ۰.۷ درصد و در شهریورماه ۱.۷ درصد بوده است.

دولت از عملکرد خود راضی است

حالا بیش از دو سال است که مقامات دولت سیزدهم مدعی کاهش نرخ تورم هستند و حتی از کاهش بیست درصدی تورم در کشور سخن می گویند اما آمارهای و ارقام رسمی نیز ناقض این مدعاهای مطروحه است.

بر اساس این گزارش در شرایطی دولت سیزدهم خود را در مهار تورم موفق معرفی می کند که بررسی ها نشان می دهد نرخ تورم در ایران رکوردهای تازه ای را به ثبت رسانده است. شاید یکی از مهمترین اتفاقاتی که رخ داده و به از دست رفتن قدرت خرید خانوار منجر شده است را بتوان ماندگاری تورم های بالاتر از 35 و 40 درصد در پنج سال اخیر دانست.

تورم بالا در شرایطی قدرت خرید خانوار ایرانی را تخلیه می کند که بنا بر محاسبات صورت گرفته 9 دهک از 10 دهک جمعیتی ایران نیاز به دریافت یارانه داشته و به نوعی از دولت یارانه نقدی دریافت می کنند.

در این راستا اما هر آنچه از سوی مقامات اقتصادی دولت اعلام می شود مرتبط با این موضوع است که این دولت در مهار تورم توفیق داشته و توانسته است اقتصاد کشور را سروسامان بدهد. رییسی، رییس دولت سیزدهم وعده داده بود سفره خانوار ایرانی را به تورم گره نزند اما با این حال در این دو سال تحلیل سفره ایرانی نشان می دهد توفیقی در این زمینه حاصل نشده است.

در سال گذشته با حذف ارز ترجیحی، تورم غذا دستخوش افزایش بسیار جدی شد و امسال نیز در حبس آماری مسکن، رکوردهای عجیب و غریب از افزایش قیمت مسکن به ثبت رسید. نگاهی به آمارهای رسمی ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران نشان می دهد در اردیبهشت ماه امسال تورم نقطه به نقطه آپارتمان های مسکونی از 120 درصد فراتر رفته و تورم ماهانه مسکن نیز در این ماه برابر با 13.8 درصد بوده است.

این تورم بالا در شرایطی رخ داده که یکی از مهمترین شعارهای رییسی در دوره انتخابات ریاست جمهوری به حوزه مسکن اختصاص داشت. وی وعده داد که سالانه یک میلیون واحد مسکونی را در ایران بسازد اما در عمل از پس گذشت دو سال از عمر دولت سیزدهم هنوز چنین اتفاقی رخ نداده و وزیر راه و شهرسازی و حتی معاون اول رییس‌جمهوری، مخبر نسبت به این وعده صریح تشکیک کرده اند.

یک متر خانه 80 میلیون تومان ناقابل

آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران نشان می دهد قیمت یک متر واحد مسکونی در ارزان ترین منطقه تهران یعنی منطقه 18 نیز از 40 میلیون تومان فراتر رفته است. این در حالی است که بالاترین رقم پرداختی به کارگران ساده در قالب حداقل دستمزد چیزی در حدود هشت میلیون و پانصد هزار تومان است. این تفاوت گویای فاصله عمیقی است که افراد با خرید مسکن در ایران دارند و همین امر زمینه را برای رشد بیش از پیش قیمت اجاره بها فراهم می کند.

گران ترین منطقه تهران نیز قیمت مسکن 160 میلیون تومانی به ازای هر متر مربع را رویت کرده و متوسط قیمت مسکن در شهر تهران از رقم عجیب هشتاد میلیون تومان فراتر رفته است.

به این ترتیب می توان دلیل حبس آمار را در لابه‌لای اعداد و ارقام اعلامی مشاهده کرد. به نظر می رسد دلت ترجیح داده است در دوره رکوردشکنی قیمت مسکن، سکوت آماری پیشه کند و زمانی که موج افزایش قیمت عبور کرد، با انتشار آمار از کاهش قیمت ها در بازار مسکن خبر بدهد.

هر چه هست حتی در غیاب آمار نیز مردم از میزان تورم و قیمت اصلی ترین کالای سبد خانوار ایرانی مطلع هستند.