نمونه‌ای از معماری اصیل ایرانی در بازسازی خانه دکتر دربهشتی

در بازسازی یک پروژه درک بصری و حسی طراح و کیفیت مطلوب و جذابیت های بصری خاص در پایان کار نکاتی درخور اهمیت هستند که تنها معماران برجسته و توانمند به‌خوبی از عهده‌ آن برمی‌آیند؛ و ساناز قائم‌مقامی و مجتبی محمدظاهری از گروه معماری مدام ازجمله این معماران هستند.
امروز می‌خواهیم به پروژه‌ی بازسازی خانه دکتر دربهشتی آن‌ها سری بزنیم و با جزئیات کار بیشتر آشنا شویم، با ما همراه باشید.

طراحی و اجرا

در این پروژه که در تابستان سال 92 و به خواست جناب آقای دکتر دربهشتی و توسط گروه معماران مدام در محله اختیاریه تهران واقع در تقاطع خیابان شهید دوقوز و صفی انجام‌شده است؛ ساناز قائم مقامی و مجتبی محمدظاهری به عنوان مهندسان معمار، فرهاد خویی، ساناز قائم‌مقامی و مجتبی محمدظاهری (گروه معماران مدام) به عنوان مجریان پروژه همکاری داشتند. همچنین طراحی سازه تقویتی نیز بر عهده گروه مدام بوده است.

مشخصات عمومی پروژه

در طی سی سال گذشته ساختمان این بنا کاربری های مختلفی ازجمله پارکینگ، مهدکودک، کلاس زبان، مسکن و… داشته است و قبل شروع عملیات بازسازی خانه دکتر دربهشتی ازلحاظ معماری، سازه و تأسیسات مشکلات اساسی داشت و عملاً سکونت در چنین فضایی ممکن نبود؛ اما پس از اتمام کار، بنا در فضایی به وسعت 320 مترمربع و در طبقه همکف مجدداً کاربرد مسکونی خود را به دست آورده است.

 

 

طبق درخواست دکتر دربهشتی این فضا باید به خانه ای با سه اتاق خواب تبدیل می‌شد. این بنای سه‌طبقه درواقع خانه پدری دکتر دربهشتی بوده و فضای طبقه همکف برای ایشان پر از خاطره است؛ به همین دلیل ایده طراحی کلی این پروژه نوستالژی طبق خواسته های کارفرما و در طی جریان خاطره خوانی های او شکل گرفت.
کوچه‌پس‌کوچه‌های محله اختیاریه تهران که حالا دیگر تبدیل به خاطراتی مبهم و پر از فولاد و سیمان و شلوغی شده، این بنا را در برگرفته است؛ اما تلاش معماران این اثر ایجاد فضایی زیبا و دل‌نشین بوده که در عین مدرن بودن و استفاده از بهترین مواد و به روزترین تکنولوژی ها، فضایی آشنا و نوستالژیک برای کاربران آن فراهم آورد.

 

 

در بازسازی خانه دکتر دربهشتی قسمت ورودی بنا از میان فضای سبز حیاط و از کنار حوض کاشی کاری شده می‌گذرد و به سایه رواق و درب ورودی بنا می رسد.
ترکیب فضای نشیمن و آشپزخانه با حوض کاشی و بازشوی نزدیک به سطح آب، همگی دست‌به‌دست داده اند تا هوای خنک در داخل خانه در جریان باشد.
رویکرد اقلیمی در طراحی بنا در سالن پذیرایی و اتاق خواب واقع در جنوب ساختمان و همسایگی حیاط و البته رواق چوبی ضلع جنوبی به‌خوبی پیداست.
دو اتاق‌خواب دیگر، حمام و پله ها در شرق بنا قرارگرفته‌اند و درواقع فضاهای خصوصی تر خانه را تشکیل می‌دهند. بخشی از کف نورگیر طبقه اول به‌منظور نورپردازی و همچنین ایجاد کوران تخریب شد و یک پاسیو کوچک در بخش شمالی بنا ساخته شد.
سیستم سازه‌ای ترکیبی است از دیوار قدیمی باربر و ستون که با ایجاد قاب های فلزی عمود بر هم تقویت‌شده و در نما و داخل بنا کاملاً هویداست.