ارائه فرمولی برای تعیین وضعیت سازه‌ها بعد از وقوع زلزله
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند فرمولی را بدست آورند که وضعیت سازه‌ها را برای استفاده مجدد بعد از زلزله تعیین می‌کند.
به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از ایسنا، فاطمه سلیمان میگونی، دانش‌آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تعیین شاخص شدت در ارزیابی ریسک فروریزش لرزه‌ای سازه‌ها با درنظر گرفتن پس‌لرزه» که آن را با راهنمایی پروفسور محسن تهرانی‌زاده، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام داده است، گفت: امروزه تحقیق در مورد اثر پس لرزه بر روی رفتار ساختمان‌ها پس از زلزله اصلی مورد توجه قرار گرفته است.
وی افزود: در روش‌های مورد بررسی سعی شد تا احتمال فروریزش سازه تحت پس‌لرزه تعیین شود، اما با وجود تلاش‌های زیاد توسط محققان مختلف، روشی که بتوان توسط آن احتمال فروریزش تحت پس لرزه را تعیین کرد، ارائه نشده است.
سلیمان میگونی خاطر نشان کرد: از طرفی دیگر به منظور ارزیابی و طراحی ساختمان تحت پس‌لرزه به طیف واحد پس‌لرزه نیاز است؛ با توجه به اینکه برای زلزله‌های با بزرگای مختلف و تعداد روزهای بعد از زلزله اصلی چندین طیف وجود دارد، روشی پیشنهاد شد که بتوان از نتیجه تمامی طیف‌های موجود استفاده کرد و طیف واحدی را پیشنهاد داد که در طراحی و ارزیابی سازه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این محقق خاطر نشان کرد: در این پروژه موفق شدیم تا فرآیندی محاسباتی را ارائه کنیم که توسط آن بتوان احتمال فروریزش سازه‌های تحت پس‌لرزه را به صورت یک مقدار عددی تعیین کرد.
دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر یادآور شد: در کشورهای لرزه‌خیز از جمله ایران این نیاز احساس می‌شود که پس از زلزله وضعیت سازه‌ها را بررسی کرد تا مشخص شود قابل سکونت هستند یا خیر.
وی با بیان اینکه در این پروژه به فرمولی دست یافتیم که می‌توان وضعیت سازه‌ها بعد از زمین‌لرزه را مورد بررسی قرار داد، گفت: با نتایج این پروژه می‌توان خسارت‌های جانی را به حداقل رساند و جلوی هدررفت منابع مالی را گرفت.
به نقل از روابط عمومی دانشگاه امیرکبیر، این محقق اظهار کرد: از جمله ویژگی‌های این طرح می‌توان به قابل کاربرد بودن آن در بررسی رفتار ساختمان‌های واقعی اشاره کرد؛ چراکه روش‌های پیشنهاد شده توسط محققان قبلی چنین امکانی را فراهم نمی‌کرد.
وی اظهار کرد: تحقیقات زیادی در زمینه تعیین وضعیت سازه‌ها پس از زلزله اصلی انجام شده است، ولی هیچ یک از آن‌ها نتوانستند به یک روش نهایی جهت تعیین احتمال فروریزش تحت پس لرزه منجر شوند. بر اساس مطالعات انجام شده توسط این محقق تا کنون این طرح نمونه خارجی نداشته است.
