به گزارش ساختمان آنلاین: و بر اساس نتایج مطالعات صورت گرفته در این زمینه، سال‌هاست که از سوی سازمان زمین‌‌‌شناسی کشور، اطلاعات پایه در خصوص ویژگی‌‌‌های زمین‌‌‌شناسی مناطق مختلف منتشر و به همراه دیگر داده‌‌‌ها در قوانین لازم‌‌‌الاجرای ساخت‌وساز بناهای مقاوم در مقابل رخداد زمین‌لرزه‌‌‌ها به کار گرفته شده است. از این رو، اگر در این رخدادهای لرزه‌‌‌ای کوچک ساختمانهای موجود ترک‌‌‌خورده و آسیب‌‌‌دیده مشاهده می‌شود، باید مطالبه‌‌‌گری از طراحان و مجریان و ناظران فنی صنعت ساختمان صورت گیرد تا بتوان عوامل عدم‌استفاده درست از قوانین یادشده را شناسایی و مؤاخذه کرد.
در این گزارش آمده است: تا هنگامی که در این کشور شاهد حضور طیف‌‌‌های غیرمتخصص در جایگاه سازنده و مسوولان فنی ساختمانی، باشیم، هیچ امیدی برای بهبود شرایط و افزایش کیفیت ساخت‌وسازها وجود ندارد. این محقق حوزه لرزه زمین‌‌‌ساخت سازمان زمین‌‌‌شناسی خاطرنشان کرد: با در اختیار داشتن حتی ابتدایی‌‌‌ترین اطلاعات علمی در مورد خطر زمین‌لرزه (Seismic Hazard) در پهنه ایران پرواضح است که تمامی گستره‌‌‌های دارای پیشینه لرزه‌‌‌ای بی‌‌‌تردید پتانسیل تجربه کردن دوباره چنین رخدادهایی را خواهند داشت.
بر همین اساس بوده که طی دهه‌‌‌های گذشته آییننامه ساخت‌وساز ایمن بناها در مقابله با رخداد زمین‌لرزه‌‌‌ها (آییننامه ۲۸۰۰) توسط متخصصان پیشکسوت تهیه شده و هر چند سال یکبار نیز توسط متخصصان به‌‌‌روز‌رسانی می‌شود. پس، موضوع نبود دادههای علمی تنها بهانه‌‌‌‌ای در دست ناآگاهان و خاطیان است. از این رو، سال‌هاست که این دادههای علمی ارزشمند و همواره درحال تکمیل در قالب قوانین ساخت‌وساز ایمن و لازم‌‌‌الاجرای ارائه شده باید مورد استفاده قرار گیرد. اگر این مهم به سبب سوءاستفاده‌‌‌های مالی کلان توسط متولیان توسعه ناپایدار به کار گرفته نمی‌شود، این دیگر بر عهده مسوولان قصورکننده است و بس!
