معرفی و بررسی اقامتگاه دختران بی سرپرست خوانسار
اختصاصی ساختمان آنلاین: خوابگاه دختران بی‌سرپرست، در خیابان سیزدهم محرم، خوانسار، استان اصفهان، در سال ۱۳۸۹ در زمین پدری اهدایی دکتر احمد ملکی ساخته شد. این زمین در سال ۱۳۷۰ از جانب دکتر ملکی جهت ساخت درمانگاه وقف شده بود و خود وی متولی این زمین بود تا ضمن ساخت و احداث آن بتواند به اداره امور آن نیز بپردازد، اما پس از بد قولی‌های وزارت بهداشت و درمان و عدم ساخت و انجام هیچگونه اقدامی در جهت ساخت درمانگاه وی از ساخت درمانگاه منصرف گردید و پس از بررسی و تحقیق و اخذ مشاوره از معماران و طراحان زاو جهت ساخت بنای مناسب با توجه به موقعیت و محل قرارگیری زمین تصمیم بر ساخت بنایی عام المنفعه در سال ۱۳۸۹ گرفته شد که النهایه پس از گذشت سه سال، در سال ۱۳۹۲ اقامتگاه دختران بی‌سرپرست در آن احداث گردید و به بهره‌برداری اولیه رسید که متاسفانه بعد از این امر دکتر ملکی دارفانی را وداع گفت.
در پروژه اقامتگاه دختران بی‌سرپرست اصل بر پرهیز از ریاکاری در اجرا بود و تمرکز بر ساخت بنا با صرف کمترین هزینه و زمان بود.
بنابراین در تکنولوژی ساخت آن تغییراتی ایجاد شد، از جمله اینکه مرحله نازک کاری بنا حذف گردید و پوشش نهایی کف همان بتن سازه قرار گرفت و دیوارهای بیرونی و درونی، همان آجر سفتکاری شد و همچنین تلاش گردید هزینه نگهداری از ساختمان نیز به حداقل ممکن برسد. برای احداث همه سقف‌ها از سقف کاذب استفاده شد و داکت‌های دیواری منظم تاسیساتی برای دسترسی در سرتاسر فضاها پیش بینی شد.
بالکن‌ها بیرون‌زده بنا مناسب با ساختمان‌های منطقه و آیین مردم بود ولی به نحوی نوعی تعریف برای حجاب اختیاری هم گردید که بود و نبود آن به اراده‌ی دختران بستگی دارد و گامی خیلی ظریف در جهت مدرنیته شدن سنت و فرهنگ و افکار مردمی منطقه بود. این بالکن‌ها به نحوی طراحی گردید که دختران به راحتی بتواند با مراسم و اعیاد مذهبی خود را سازگار کنند به عنوان مثال در مراسم و عزاداری‌ها از پارچه‌های سیاه برای پوشش آن استفاده کنند و در اعیاد و جشن‌ها از پارچه‌های نارنجی متناسب با رنگ سقف بیرون بنا جهت بهره ببرند و همچنین این امکان را برای آنها فراهم می‌آورد تا بتواند با ریسه بندی بالکن‌ها به ابراز شادی و شعف درونی خود بپردازند و آنها را مطابق سلیقه خود مزین نمایند و مانند همه مردمان منطقه سهمی از زندگی ببرند و به علت زندگی در یک خوابگاه محروم از زندگی به سبک دلخواه خود نگردند.
به گزارش ساختمان آنلاین: به علت اینکه زمین اقامتگاه درست میان تیمچه، مسجد رییسان (در محله رئییسان خوانسار مقابل زورخانه پوریای ولی) و خانه‌ی ابهری واقع شده بود با اینکه موقعیت ملک اختیاری نبود ولی این امتیاز را به ساکنان اقامتگاه داد تا بتوانند در بافت تاریخی زندگی کنند و با توجه به اینکه دختران بی‌سرپرست به عنوان یک دسته از اقشار آسیب پذیر جامعه محسوب می‌شوند می تواند تاریخ را به یک خانواده مبدل نمایند و به یک مامن گرم و قابل اعتماد برای آنان بدل شود و همچنین زندگی در یک فضای قدیمی می‌توانند حس امنیت و تامین خاطر بیشتری به آنها بدهد و یکی از دلایل بارزی محسوب می شود که بعد از عدم موفقیت ساخت درمانگاه در زمین به بانی آن جهت ساخت اقامتگاه داده شد و توانست بانی آن را به ساخت این بنا مجاب نماید. همچنین در طراحی نمای بیرونی این اقامتگاه سعی شد معماری آن تفاوت چندانی با سبک معماری آن محله و منطقه نداشته باشد تا علاوه بر اینکه توجه چندانی به علت تمایز و تناقض با بافت منطقه و محله دارد جلب نکند و سبک مدرنیته و جدیدی را نیز به همراه داشته باشد چرا که ناخودآگاه استفاده از این بنا برای دختران بی‌سرپرست تا حدی توجه‌ها را به خود معطوف می‌نماید.
از ویژگی‌های معماری داخلی بنا می‌توان به خیال انگیز بودن آن اشاره کرد که داشتن قوس در سقف و آسمان باز بعلاوه یک حیاط کوچک در آن حس زندگی در یک خانه را بیشتر به ساکنان آن القاء می‌کند و به راحتی می‌تواند تصور زندگی در یک خانه را ممکن سازد.
در توضیح فضای داخلی بنا می‌تواند به اصلی‌ترین ویژگی آن که تفکیک فضای اختصاصی و حریم شخصی افراد با فضای عمومی و محلی برای نشستن به طور جداگانه در هر اتاق اشاره کرد که در این اقامتگاه از طراحی یک سالن کلی برای خواب همه افراد بر خلاف اقامتگاه‌های دیگر پرهیز شده است و همچنین اختصاص یک بالکن برای هر اتاق یک مزیت قابل توجه است. هسته مرکزی اقامتگاه به فضایی برای مرکز ارتباطات و سالن اجتماعات اختصاص یافته است.
ساخت اقامتگاه دختران بی‌سرپرست خوانسار با طراحان شرکت مشاور و بناکنندگان زاو به معمار مسئولی محمدرضا قدوسی، پارسا اردم، فاطمه رضایی فخر آستانه در سال ۱۳۹۰ آغاز تا سال ۱۳۹۲ در مساحتی به وسعت ۸۰۰ مترمربع با بودجه‌ای بالغ بر ۶٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریال ساخته شد و توانست رتبه اول جایزه معماری در بخش ساختمان‌های عمومی در سال ۱۳۹۳ را کسب نماید لازم به ذکر است که این جایزه هر ساله به برترین معماری ساختمان‌های کشور به لحاظ خلاقیت و نحوه‌ی استفاده از فضاها و کاربردی کردن آن تعلق می گیرد و با توجه به اینکه هیات داوران جایزه معمار را از میان معماران برجسته‌ی ایرانی و بین‌المللی انتخاب می‌کنند، دارای اعتبار ویژه‌ای است که تیم طراحی مهندس قدوسی به نام شرکت مشاوره زاو موفق شد با طراحی این بنا به این جایز بزرگ دست پیدا کند.
