دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان با اشاره به محدودیت منابع انرژی در کشور، صنعتیسازی ساختمان را یکی از مهمترین راهکارهای مدیریت مصرف انرژی دانست و گفت: راهبرد اصلی این انجمن، ارتقای بهرهوری انرژی در فرآیند ساختوساز و دوره بهرهبرداری ساختمانهاست.
به گزارش خبرنگار ما، سید علی ختمیمآب در گفتوگو با رسانهها توضیح داد: صنعتیسازی به معنای استفاده مقطعی از چند فناوری یا مصالح خاص نیست، بلکه یک زنجیره کامل از تولید مصالح، طراحی، اجرا و بهرهبرداری را در بر میگیرد که در نهایت به تحویل یک «محصول صنعتی» به نام ساختمان منجر میشود. در این رویکرد، نوع سازه، متریال، معماری، الگوی مصرف انرژی و حتی ضمانت فنی ساختمان باید بهصورت یکپارچه دیده شود.
وی با بیان اینکه ساختوساز در کشور بهصورت منفصل انجام میشود، افزود: وقتی زنجیره تولید ساختمان یکپارچه نباشد، نباید انتظار مدیریت و کنترل مصرف انرژی را داشته باشیم. مجموعه اقدامات صنعتیسازی، امکان کنترل مصرف انرژی را از مرحله تولید مصالح تا زمان بهرهبرداری ساختمان فراهم میکند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان، هدف صنعتیسازی را کاهش مصرف انرژی در تمام مراحل تولید، حملونقل، اجرا و بهرهبرداری عنوان کرد و گفت: در ساخت سنتی، تهیه مصالحی مانند ملات در محل پروژه، مصرف آب و انرژی را بهطور قابل توجهی افزایش میدهد، در حالی که در صنعتیسازی، نهادهها در کارخانه و تحت شرایط کنترلشده تولید و در محل پروژه بهصورت خشک نصب میشوند.
ختمیمآب با تأکید بر بومیسازی فناوریهای ساخت صنعتی در کشور تصریح کرد: تمام فناوریها و مصالح مورد نیاز تولید صنعتی ساختمان در داخل کشور وجود دارد و در حال حاضر تولید میشود. در صورت اجرای مدیریت جامع صنعتیسازی، امکان کنترل مصرف انرژی در کل زنجیره ساخت و بهرهبرداری فراهم خواهد شد.
وی با اشاره به آمار مصرف انرژی در بخش ساختمان گفت: حدود ۹۰ درصد ساختوساز کشور مربوط به ساختمانهای مسکونی است و در عین حال، نزدیک به ۴۰ درصد مصرف انرژی کشور در این بخش اتفاق میافتد. در صورت اجرای صنعتیسازی و مدیریت مصرف انرژی، امکان کاهش تا ۵۰ درصدی مصرف انرژی در واحدهای مسکونی وجود دارد.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان افزود: بر اساس آمارهای وزارت نیرو، کشور با کسری ۱۲ تا ۱۸ هزار مگاواتی تولید برق مواجه است. کاهش تنها ۲۰ درصدی مصرف انرژی در ساختمانها میتواند این کسری را مدیریت کند، بدون آنکه نیازی به احداث نیروگاه جدید باشد.
ختمیمآب دلایل مدیریتی، فنی و فرهنگی را از عوامل اصلی عدم استقبال از صنعتیسازی عنوان کرد و گفت: اگر ساختمانها بهعنوان یک محصول فنی با ضمانت و گارانتی تعریف شوند، عمر مفید ساختمان که در کشور ما بین ۲۵ تا ۳۰ سال است افزایش مییابد؛ در حالی که در بسیاری از کشورهای دنیا، عمر مفید ساختمان حداقل ۱۰۰ سال برآورد میشود. عمر پایین ساختمانها باعث شده میزان اتلاف منابع در ساختوساز کشور تا چهار برابر میانگین جهانی باشد.
وی با اشاره به سهم پایین ساخت صنعتی در کشور اظهار کرد: در حال حاضر تنها ۵ تا ۱۰ درصد ساختوساز کشور بهصورت صنعتی انجام میشود که نسبت به متوسط جهانی رقم بسیار پایینی است. برای افزایش این سهم، لازم است قوانین ساختوساز اصلاح و یکپارچه شود، چراکه هماکنون دستگاههای مختلف با مقررات متفاوت در این حوزه فعالیت میکنند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان در پایان، ادعای گرانتر بودن ساخت صنعتی نسبت به ساخت سنتی را رد کرد و گفت: بر اساس آمار، در ساخت صنعتی مصرف انرژی، نیروی انسانی و منابع تا ۴۰ درصد کاهش مییابد. سرعت اجرای بالاتر، مصرف انرژی کمتر و کاهش بیش از ۳۰ درصدی هزینههای پنهان باعث میشود قیمت تمامشده ساخت صنعتی، ۱۵ تا ۲۰ درصد ارزانتر از ساخت سنتی باشد.
