به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، بر اساس اظهارات اخیر مجریان پروژه مسکن‌سازی دولتی، ساخت واحدهای نهضت ملی مسکن روی اراضی خاصی اجرا می شود که قیمت آنها معادل یک سوم قیمت ساخت باشد.
به بیان دیگر دولت ارزان ترین زمین هایی را که کمترین قابلیت برای ساخت و ساز شهرک های مسکونی دارد و به همین خاطر میانگین قیمت آنها بسیار پایین است، برای ساخت واحدهای مسکونی نهضت ملی انتخاب کرده است.
اگرچه ناگفته پیداست زمین هایی تا این اندازه ارزان در کدام نواحی واقع شده است، اما برخی مدیران ارشد دخیل در این پروژه به صراحت عنوان کرده اند که در برنامه ریزی اختصاص زمین برای نهضت ملی مسکن بیشتر به دنبال استفاده از زمین های واقع در حریم شهرهای جدید هستند تا با الحاقاتی، ظرفیت های بالقوه این اراضی را بالفعل کنند!
همچنین گفته شده است که زمین های مولد در شهرهای جدید برای احداث پروژه های روبنایی، زیربنایی، تاسیسات شهری و تامین سرانه های خدماتی استفاده خواهد شد.
برنامه ای که دولت در نهضت ملی مسکن دنبال می کند ساخت مسکن با اولویت حریم شهرهای جدید و اختصاص اراضی مرغوب تر و نزدیک تر به مرکز این شهرها به سایر سرانه ها و تاسیسات شهری مورد نیاز است؛ نسخه وارونه ای که کاملا بر خلاف مطالبه ثبت نام کنندگان در پروژه مسکن سازی دولتی است.
اگر انتخاب به متقاضیان خانه های دولتی واگذار شود، آنها حتما بین محدوده شهرهای جدید و حریم این شهرها، گزینه اول را انتخاب خواهند کرد و با این حال برنامه ریزی بر خلاف این ارجحیت بدیهی زمین های واقع در دل شهرهای جدید صورت گرفته است.
نکته قابل تامل این است که شهرهای جدید خود با قدری فاصله از حریم شهرهای مادر جانمایی شده است و اکنون نهضت ملی مسکن هم قرار است در حریم این شهرهای واقع در حریم، ساخته شود.
این در حالی است که به تازگی عبدالجلال ایری، سخنگوی کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی حتی مدل ساخت واحدهای نهضت ملی در شهرهای جدید را نیز نسخه نامناسبی توصیف کرد و گفت: عموم متقاضیان خانه های طرح نهضت ملی در تهران از اینکه خانه هایشان در شهرهای جدید و با فاصله بسیار زیاد از مرکز استان تهران تحویل می شود، ناراضی هستند. بنابراین باید ابتدا به دنبال خانه سازی در داخل پایتخت باشیم.
او نسخه جایگزین توسعه شهرهای جدید را احیای بافت های فرسوده در کلانشهرها دانست و گفت: در حال حاضر تهران نزدیک پنج هزار هکتار بافت فرسوده دارد که به دلیل وجود زیر ساخت های اساسی در این محدوده ها مانند برق، آب و گاز، امکانات فرهنگی و ورزشی، خدماتی، نیروی انتظامی و مراکز خدمات درمانی و نیز برخورداری از زیرساخت های مناسب حمل و نقلی، ظرفیت بسیار خوبی برای ساخت مسکن در قالب طرح نهضت ملی به شمار می آید.
این در حالی است که حالا خبرها حکایت از آن دارد که ساخت واحدهای نهضت ملی نه در داخل شهرهای مادر و نه حتی داخل شهرهای جدید، بلکه با اولویت جانمایی در حریم شهرهای جدید صورت می گیرد.
حتی واحدهای ابرپروژه های مسکن دولتی نظیر مسکن مهر و اقدام ملی مسکن که در دل شهرهای جدید ساخته شده نیز با استقبال سکونت روبه‌رو نشده و از هم اکنون می توان سرنوشت واحدهای نهضت ملی مسکن را که در حریم این شهرهای ساخته می شود، پیش بینی کرد.
در طول دو دهه گذشته جمعیت ساکن در شهرهای جدید در کشور کمتر از یک پنجم جمعیت پذیری این شهرها بوده و این در حالی است که بسیاری از سرانه های خدماتی در این شهرها طی سال های اخیر تامین شده است.
در نتیجه ساخت و ساز در حریم شهرهای جدید که دسترسی آنها به سرانه ها محدودتر است، نمی تواند سرنوشتی را که مطلوب متولیان بخش مسکن است، داشته باشد و با اقبال فاقدان مسکن برای سکونت روبه‌رو شود.
تجربه مسکن مهر اکنون پیش روی تصمیم سازان مسکن است و آنها مطلع هستند که ظرفیت سکونتی ایجاد شده در شهرهای جدید به ویژه در اطراف پایتخت، بیش از اینکه با استقبال بد مسکن ها و مستاجران ساکن در شهر مادر روبه‌رو شود، به محل سکونت مهاجرانی که قصد سکونت در کلانشهرها را داشتند، اما از عهده پرداخت هزینه های زندگی در این شهرها بر نمی آمدند، تبدیل شده است و با این وجود باز کردن خط حریم شهرهای جدید که همین حالا ظرفیت سکونتی خالی دارند، برنامه ای است که در قالب پروژه مسکن سازی یک میلیونی دنبال می شود.
