اقدامات پیش گیری حوادث و ایجاد امنیت در محیط کار
اقدامات پیش گیری کننده را می توان در داخل کشور به ۳ سطح مورد بررسی قرار داد:
۱٫ اقداماتی که دولت با وضع قوانین و مقررات انجام میدهند.
۲٫ اقداماتی که کارفرمایان با توجه به قوانین و مقررات باید انجام دهند.
۳٫ اقداماتی که کارگران باید عهده دار آن باشند.
-اقداماتی که دولت ها انجام میدهند.
دولت ها با توجه به قوانین و مقررات بین المللی در مورد پیشگیری حوادث ناشی از کار با توجه به اوضاع کشور خود به وضع قوانین و مقررات در این زمینه می پردازند و اجرای این قوانین را مورد نظارت و بازرسی قرار میدهند. وظایف مقامات رسمی کشور ما در مورد پیش گیری از حوادث شغلی عبارت است از:
. مقامات دولتی و به ویژه مسئولین وزارت کار و امور اجتماعی موظف به تدوین قوانین و آیین نامه ها ی مربوط به حفاظت و پیش گیری از حوادث هستند.
. وزارت کار با توجه به موازین و استانداردهای بین المللی و شرایط کار، موظف به تعیین استانداردها و
موازین مختلف در محیط های کاری میباشد.
. وزارت کار موظف است با انتصاب بازرسان کارآزموده، در نحوه اجرای مواد قانون کار و آیین نام های مربوطه نظارت کند. وظیفه این افراد علاوه بر بازرسی و تعیین اشکالات کار، راهنمایی کارفرمایان در رفع نواقص است.
. وزارت کار موظف به جمع آوری آمار مربوط به حوادث ناشی از کار و تجریه و تحلیل آنها میباشد.
. آموزش مسائل به بهداشت شغلی و حفاظت صنعتی در برنامه های دانشگاهی و مدارس عالی و حتی در مقاطع تحصیلی پایین تر.
. ترتیب دادن دوره های آموزشی جهت کارگرانی که بایستی تصدی مشاغل خاص و پرخطر را به عهده گیرند.
. تشکیل نمایشگاههای دائمی و سیار جهت آشنا ساختن کارگران و کارفرمایان یا سایر مسئولین به مسائل مربوط به حفاظت و بهداشت کار.
. تهیه و توزیع پوسترهای مربوط به پیشگیری از حوادث.
-اقداماتی که کارفرمایان باید انجام دهند.
وظیفه کارفرمایان ایجاد محیطی با شرایط مناسب کاری و مطابق با قوانین و مقررات و آیین نامه های دولتی برای کارکنان است، به طوری که سلامت کارکنان در آن محیط ها حفظ گردد. به استثنای قوانین و آیین نامه های تدوین شده توسط وزارت کار، کارفرمایان موظف به انجام پاره ای از وظایف در محیط کار هستند. موارد زیر از آن جمله اند :
. تهیه و تدارک وسایل مطلوب محیط کار با توجه به استانداردهای تعیین شده.
. نظارت در امر استفاده کارگران از وسایل حفاظتی.
. ایجاد مراکز بهداشت کار.
. تشکیل کمیته های حفاظت.
. تهیه جعبه کمک های اولیه.
. اقدامات لازم در جلوگیری از شدت وضع حادثه دیده در صورت بروز سوانح. علاوه بر موارد، فوق کارفرما باید برای پیش گیری از حوادث در سازمان، اقدامات زیر را نیز به عمل آورد:
. طراحی محیط کار با توجه به نکات ایمنی
. ثبت و ضبط اطلاعات مربوط به حوادث و سوانح در محیط کار
. تجزیه و تحلیل حوادث و سوانح در محیط کار
. اجباری کردن رعایت قوانین و مقررات ایمنی به طور کلی سازمانها برای این که عملکرد ایمنی سطح بالایی داشته باشد. نیاز به ضروریات زیر دارند:
. باید رهبری اجرایی قوی و مستمری داشته باشند.
. محیط و تجهیزات باید ایمن ساخته شوند.
. سرپرست باید دارای صلاحیت باشد.
. همکاری کامل کارکنان در پیشگیری حوادث باید حاصل و حفظ شود.
در سازماندهی و تنظیم برنامه های ایمنی بایست چند ( باید ) در نظر قرار گیرد که عبارت اند از :
. ایمنی باید تصویب. تصدیق و حمایت مدیریت عالی را داشته باشد.
. مسئولیت ایمنی باید به مدیریت عامل یا سرپرست داده شود.
. ایمنی باید بطور مساوی با دیگر عوامل تولید مورد توجه عمده قرار گیرد.
. پیش بینی باید برای اقدام فوری در از بین بردن مخاطرات مکانیکی و شخصی انجام شود.
– اقداماتی که کارگران باید انجام دهند
اگر چه کلیه سازمان های دولتی، کارفرمایان و سایر مسئولین سعی دارند تا محیط کار مطابق با اصول و استانداردهای بهداشتی و حفاظتی به وجود آورده و میزان حوادث را به حداقل ممکن تقلیل دهند، ولی بررسی علل پیدایش حوادث ناشی از کار، نمایانگر این حقیقت است که خود کارگر یکی از فاکتورهای اصلی در به وجود آمدن حادثه میباشد. بنابراین در امر پیش گیری از وقوع حوادث، رعایت اصول و نکات زیر ضروری است:
. از خطرات کار خود آگاه بوده و طریق پیشگیری و حفاظت از آنها را بدانند.
. به طرز استفاده از وسایل ایمنی آگاه بوده و از آن در موقع کار استفاده کند.
. قبل از شروع به کار روزانه از وسایل کار، ماشین آلات و ابزاری که با آن سروکار دارد و همچین از وسایل حفاظتی بازدید کلی به عمل آورد.
. به علت عجله و شتاب و زود به پایان رساندن کار. خود را به خطر نیندازد.
. چون ممکن است بی دقتی کارگری، سبب بروز حادثه و خطر برای سایرین شود، لذا احساس مسئولیت و حفظ جان دیگران نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
