خانههای مسکن ملی متری بیش از ۲۵ میلیون تمام میشوند
واحدهای نیمهکاره نهضت ملی و اقدام ملی مسکن که قرار بود مردم را با واریزیهای چند صد میلیونی خانهدار کند، حالا با واقعیتی روبهرو شدهاند که قیمت هر واحد با انشعابات به بیش از ۳.۵ میلیارد تومان رسیده است.شهاب سعادتنژاد، عضو هیئتمدیره انجمن انبوهسازان استان تهران، با اشاره به افزایش بیرویه هزینههای ساخت و عدم پیشبینی بسیاری از مخارج در قراردادهای اولیه، از فاصله شدید میان تصور و واقعیت ساخت این پروژهها میگوید.

شهاب سعادتنژاد در گفتوگو با ساختمان آنلاین درباره وضعیت پروژههای مسکن اقدام و نهضت ملی، عنوان کرد: «در زمان واگذاری زمینها برای این پروژهها، بسیاری از قراردادها با قیمت متری ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان تا حداکثر ۸ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بابت ساخت بسته شد، آن هم در شرایطی که نرخ دلار در محدوده ۱۱ هزار تومان و حتی دلار ۴۲۰۰ تومانی بود.»
وی افزود: «متأسفانه، پرداختهای دولتی و وامها به انبوهسازان با تأخیرهای فراوان همراه شد و تزریق منابع مالی و آورده مردم بسیار کند پیش رفت. همین موضوع باعث شد پروژهها با سرعت بسیار پایین جلو برود و بسیاری از ساختمانها نیمهکاره بمانند.»
به گفته سعادتنژاد، رقمهای اعلامشده در قراردادها واقعی نبوده و بخشهایی از ساخت مانند آسانسور، شیرآلات، کابینت، انشعابات، محوطهسازی وهزینه های جواز و دریافت وام وو پایانکار و مالیات در آن لحاظ نشده است. او تأکید میکند: «با شرایط فعلی، حتی ساخت واحدهایی با کیفیت مسکن مهر هم متری ۲۵ میلیون تومان تمام میشود؛ یعنی برای یک واحد ۱۰۰ متری، باید حداقل ۲.۵ میلیارد هزینه کردو این هزینه بدون احتساب انشعابات و محوطهسازی و هزینه های دریافت وام است.»
عضو انجمن انبوهسازان با بیان اینکه در برخی از شهرها مسکن مهر به دلیل کیفیت پایین تخریب شده، ادامه داد: «اگر بخواهیم همان کیفیت ضعیف را هم بسازیم، با قیمتهای امروز، هزینه هر متر ساخت سر به فلک کشیده است. این یعنی وعده خانهدار شدن با ۵۰۰ یا حتی ۱میلیارد تومان، رویایی دور از دسترس است.»
او تأکید کرد: «مردم باید بدانند که بدون توقف روند تورم و با شرایط فعلی پرداختهای نقدی، آوردهای کمتر از ۲.۵ میلیارد تومان عملاً غیرممکن است. این واحدها حتی با تسهیلات ۵۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومانی هم قابل دستیابی نیستند.»
در پایان، سعادتنژاد هشدار داد: «اگر وضعیت تزریق منابع، قیمت مصالح و بروکراسی صدور مجوزها همینگونه ادامه پیدا کند، نهتنها این پروژهها به سرانجام نمیرسند، بلکه بار روانی سنگینی نیز برای مردم ایجاد خواهد کرد؛ چرا که بسیاری با وعده خانهدار شدن، داراییهای محدود خود را در این پروژهها سرمایهگذاری کردهاند و بانکها نیزمقداری از منابع خود رادر این پروژه ها تزریق کردند و تازمانی که مردم در این ساختمانها ساکن نشوند قسط های خود را پرداخت نمی کنند و عملا بانکها با کسری منابع مواجه می گردد »