ساختمان‌ها از نظر عملکردی ضعیف و از نظر ظاهری کریه‌المنظر شده‌اند
دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان، در گفت‌وگویی به بررسی چالش‌های صنعتی‌سازی در حوزه ساخت‌وساز پرداخت و تأکید کرد که صنعتی‌سازی و ساختمان‌سازی دو مفهوم جدانشدنی هستند که در گذشته به‌خوبی در هم تنیده شده‌اند.
مهندس جعفر قرائتی ستوده در گفتگو با ساختمان آنلاین با اشاره به تاریخچه غنی معماری و شهرسازی در ایران، به شهر یزد به‌عنوان نمونه‌ای درخشان از تمدن و راه‌حل‌محوری اشاره کرد: «در گذشته، شهر یزد را در دل کویر ساختیم و با استفاده از فناوری‌های زمان خود، آب را از دورترین نقاط به شهر رساندیم و از باد برای خنک‌سازی محیط استفاده کردیم. این‌ها نشان‌دهنده نگاه راه‌حل‌محور و خلاقانه نیاکان ماست. اما امروز، به جای ارائه راه‌حل‌های نوین، پیرو شده‌ایم و توانایی حل مسائل خود را از دست داده‌ایم.»
وی صنعتی‌سازی را یک استراتژی کلیدی دانست که می‌تواند به اهداف مهمی در ساختمان‌سازی منجر شود. به گفته او، صنعتی‌سازی تنها یک روش فنی نیست، بلکه یک نگرش است که باید با تعریف درست از ساختمان‌سازی همراه باشد. قرائتی ستوده با انتقاد از تعاریف نادرست در این حوزه، گفت: «مسکن باید آرامش و رفاه را برای ساکنان به ارمغان بیاورد، اما ریشه مشکلات امروز ما در تعریف غلط از ساختمان‌سازی نهفته است. از آنجا که تعریف ما نادرست است، برنامه‌ریزی‌هایمان نیز اشتباه است.»
او با اشاره به ظاهر نامناسب ساختمان‌های امروزی، افزود: «ساختمان‌های ما نه‌تنها از نظر عملکردی ضعیف هستند، بلکه از نظر ظاهری نیز کریه‌المنظر شده‌اند. این موضوع نشان‌دهنده فقدان نگاه جامع به مفهوم ساختمان‌سازی است.»
دبیر انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعتی ساختمان تأکید کرد که بدون تعریف درست از ساختمان‌سازی، نمی‌توان به اهداف درست دست یافت. او افزود: «ما فراموش کرده‌ایم که اگر مفهوم ساختمان‌سازی را به درستی تعریف کنیم، می‌توانیم اهداف درستی نیز برای آن تعیین کنیم. صنعتی‌سازی یک روش است که به ما کمک می‌کند به این اهداف برسیم، اما ابتدا باید بدانیم چه می‌خواهیم.»
قرائتی ستوده به ضرورت فرهنگ‌سازی در صنعت ساختمان اشاره کرد و گفت: «فرهنگ‌سازی بدون تدوین آیین‌نامه‌ها و ضوابط درست امکان‌پذیر نیست. ابتدا باید ضوابط صحیح تعریف شود تا در مرحله بعد، فرهنگ ساخت‌وساز ارتقا یابد. اگر ضوابط درست شکل بگیرد، راهکارهای ارتقای صنعت ساختمان نیز به‌طور خودجوش پدیدار می‌شوند.»
وی در پایان با اشاره به مشکلات فعلی صنعت ساختمان، هشدار داد: «مشکل اساسی این است که ما تعریف درستی از ساختمان‌سازی نداریم و راه را گم کرده‌ایم. ضوابط و آیین‌نامه‌های فعلی در حوزه مسکن، جزیی‌نگر و ناکارآمد هستند. برای پیشرفت، باید به تعریف‌های کلان و راهبردی بازگردیم.»
به گزارش ساختمان آنلاین به نظر می‌رسد صنعتی‌سازی ساختمان نه‌تنها یک نیاز فنی، بلکه یک ضرورت فرهنگی و راهبردی است که باید با نگاهی عمیق به گذشته و آینده، مورد بازتعریف قرار گیرد. آیا صنعت ساختمان ایران می‌تواند بار دیگر به جایگاه واقعی خود بازگردد؟ پاسخ این سؤال در گرو تغییر نگرش و تدوین ضوابطی است که رفاه و آرامش را برای شهروندان به ارمغان بیاورد.
