حرکت لاک پشتی دولت برای شناسایی خانههای خالی
در جریان چند ماه گذشته، وزارت راه و شهرسازی با استفاده از یک مکانیزم تلفنی، تلاش کرده تا خانههای خالی را در سراسر کشور شناسایی کند. این اقدام به منظور معرفی این خانهها به سازمان امور مالیاتی و افزایش پایگاه مالی دولت صورت گرفته است.
به گزارش ساختمان آنلاین، در یک برنامه تلویزیونی، آقای نوروزی، مدیر کل دفتر برنامه ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه، اعلام کرد که تیمی تشکیل شده است تا این خانههای خالی را شناسایی کنند. اما پس از چند ماه اجرای این روش، تنها ۴۰ هزار خانه خالی شناسایی شده است و تنها ۱۹ هزار واحد اطلاعات آن به سازمان امور مالیاتی ارسال شده است.
این آمار نشان میدهد که کمتر از ۲دهم درصد از ۲میلیون و ۶۰۰ هزار خانه خالی مورد ادعای مرکز آمار ... شناسایی شده اند.
با توجه به آخرین سرشماری، تعداد کل واحدهای مسکونی در ایران برابر با ۲۷ میلیون واحد است، به این ترتیب ۴۰ هزار واحد کمتر از دو دهم درصد از این موجودی را شامل میشود.
این آمارها نشان میدهد که اقدامات وزارت راه و شهرسازی برای شناسایی خانههای خالی ناکافی بوده است. حتی اگر تعداد ۴۰ هزار واحد مورد ادعای وزارت راه و شهرسازی به قطعیت برسد، عرضه این واحد ها نمیتواند تاثیر محسوسی در بازار داشته باشد.
در حالی که در سراسر جهان نرخ پنج تا هفت درصدی برای خانههای خالی به عنوان استاندارد لازم و به منظور تأمین مسکن ضروری در نظر گرفته میشود و اگر میزان خانه های خالی از این استاندارد کمتر شود خود موجب اختلال و افزایش قیمت در بازار خواهد شد.
با وجود اینکه بحث خانههای خالی به عنوان یکی از اصلیترین شعارها مطرح شده بود، اما پس ازدو سال از آن زمان چیزی انجام نشده است. به نظر میرسد که دولت نتوانسته است تحلیل کافی از عوامل افزایش قیمت مسکن را ارائه دهد و اقدامات لازم را برای مقابله با مشکل خانههای خالی صورت دهد.
به نظر میرسد اگر دولت عزم جدی برای اخذ مالیات بر خانه های خالی دارد باید با استفاده از تجربیات کشورهای موفق در شناسایی این خانه ها استفاده کند. سامانه املاک و اسکان کشور باید به گونه ای برنامه ریزی شود که به صورت هوشمند آمار دقیق خانه های خالی را معین کند. تقاطع گیری از سامانه های موجود کشور بالاخص سامانه های پست، شهرداری ها، معاملات سازمان ثبت و وزارت نیرو میتواند داده های دقیق تری را در اختیار سامانه املاک و اسکان کشور قرار دهد.
با توجه به اهمیت مسئله خانههای خالی در تأمین مسکن و کاهش گرانی مسکن، نیاز به اقدامات جدیتر و موثرتر از سوی دولت وجود دارد. علاوه بر شناسایی دقیق تعداد و مکان خانههای خالی، باید راهکارهای مناسبی برای تبدیل این خانهها به مسکن قابل استفاده یافت و تدابیر لازم برای جلوگیری از افزایش قیمت مسکن اتخاذ شود.
به طور خلاصه، حرکت لاک پشتی دولت برای شناسایی خانههای خالی نتیجهای قابل توجه نداشته است و نیاز به اقدامات جدیتر و مؤثرتر در این زمینه وجود دارد.
لیلا درخشان