امروزه چوب و صنایع وابسته به آن جایگاه ویژه‌ای در فرآیندهای ساخت‌وساز پیداکرده است، به‌طوری‌که با افزایش هرروزه مقاومت مصالح و ظهور سازه‌های کربنی به‌سرعت بسترهای جدیدی برای استفاده خلاقانه از تخته‌های چوبی ایجادشده است.
علاقه به استفاده از چوب در صنایع از تجدید پذیر بودن این ماده نشات می‌گیرد. در کنار این مسئله باید مدیریت کافی و مناسب بر روی جنگل‌ها و برداشت چوب از درختان، وجود داشته باشد تا به سیستم طبیعی فرصت بازسازی و احیا داده شود.
بااین‌حال انگیزه اصلی برای استفاده از این ماده در کاربردهای گسترده آن است. این کاربردها از استفاده در سطوح، ستون‌ها، کف اتاق تا عایق‌های صوتی و حرارتی را شامل می‌شود. درواقع چوب قابلیت حضور در مراحل مختلفی از یک پروژه از شروع یک فرآیند تا پایان آن را دارد.
در صنایع ساخت مبلمان، پوشش‌های دیواری، سقف و حتی کف اتاق، استفاده از تخته‌های چوبی راهی به‌صرفه و کاربردی برای حضور چوب در ساختمان‌ها است.
انواع مختلفی از تخته‌های چوبی در بازار وجود دارد که هرکدام از فرآیند ساخت متفاوتی پیروی می‌کنند که شامل الیاف، براده چوب یا خاک ارّه یا ورقه‌های چوبی می‌شود که هرکدام کاربرد خاص خود را دارد. حال به معرفی رایج‌ترین تخته‌های چوبی همراه با مشخصات و کاربردهای اصلی آن‌ها می‌پردازیم:
MDF (ورقه‌های فیبری با تراکم متوسط)
تخته‌های MDF از فرآیند ترکیب الیاف چوبی با رزین تحت‌فشار و حرارت به دست می‌آید. فرآیندی که نتیجه‌ی آن‌یک تخته بسیار یکنواخت و بادوام به نام MDF است.
ازآنجاکه در طول فرآیند، الیاف در جهت‌های مختلفی نسبت به یکدیگر قرار می‌گیرند، دستگاه برش می‌تواند تخته‌ها را در هر جهتی برش داده و سطحی صاف و صیقلی را در اختیار بگذارد.
به‌طور طبیعی این تخته‌ها ضد آب نیستند، اما می‌توان نوع خاصی از این تخته‌ها که ضد آب و یا مقاوم در برابر آتش باشند، ساخت.
امروزه تخته‌های MDF کاربردهای گسترده‌ای در نجاری دارند که این گستردگی کاربرد به دلیل سازگاری خوبِ این تخته‌ها در قابلیت رنگ شدن بارنگ‌های لاکی و ساده، چسبیدن به ورقه‌های طبیعی یا ملامین و حتی قابلیت چاپ طرح و الگو بر روی این تخته‌ها است.
همچنین می‌توان از تخته‌های MDF به‌عنوان روکش‌های دیوار و درب ساختمان‌ها نیز استفاده کرد.
HDF (ورقه‌های فیبری با تراکم بالا)
HDF بسیار شبیه به MDF است، اما فرآیند ساخت متفاوتی از یکدیگر دارند. HDF به دلیل تحمل فشار بالاتر نسبت به MDF در فرآیند تولید تخته‌هایی با مقاومت بیشتر، تحمل وزن بالاتر و با دامنه وسیع‌تری از کاربردها هستند.
نئوپان و MDP (ورقه‌های براده‌ی چوب با تراکم متوسط)
نئوپان از فشردن ضایعات چوب از قبیل خاک ارّه همراه با چسب و رزین تشکیل‌شده است. با گذر زمان نئوپان جای خود را به MDF و MDP داد. نئوپان را می‌توان صیقلی نمود یا رنگ زد. اما به دلیل سطح ناصاف و غیریکنواخت آن به‌ندرت قدرت چسبندگی پیدا می‌کند.
مهم‌ترین مزیت نئوپان در قیمت پایین آن خلاصه می‌شود. موارد استفاده از نئوپان مشابه MDF است، با این تفاوت که برای به دست آوردن یک نتیجه رضایت‌بخش در استفاده از نئوپان نیاز به اتصالات و نوع خاصی از ابزارآلات است.
تخته سه لا
تخته سه لا از روی‌هم قرار دادن ورقه‌های چوبی به‌صورت عمودی و با چسب، تحت‌فشار حرارتی تولید می‌شوند. مشابه مقاطع متورق چوب (CLT)، فیبرهایی با جهت‌گیری مقطعی این قابلیت را پیدا می‌کنند که فشار بیشتر را تحمل کنند.
تخته سه لا کاربردهای بسیار متنوعی دارد. این تخته‌ها در ساخت مبلمان، کف، سقف، در و میزها استفاده می‌شود. همچنین این تخته‌ها قابلیت رنگ شدن و چسبیدن به ورقه‌های ملامین و طبیعی رادارند.
(تخته‌هایی با رشته‌های جهت‌دار) OSB
تخته‌های OSB با داشتن مشخصه زیبایی‌شناسی خاصی خود، به‌طور گسترده در طراحی معماری کاربرد دارند.
این تخته‌ها از تراشه‌های چوب فشرده‌شده در لایه‌های عمودی با رزین تحت‌فشار و دمای بالا ساخته‌شده‌اند. این تخته‌ها از مقاومت و استحکام مکانیکی بالایی برخوردار هستند. علاوه بر اینکه OSB عایق صوتی خوبی است، هیچ‌گونه فضای خالی و ترک در داخل خود ندارد، و همین مشخصه به یکنواختی تخته افزوده است.
OSB نسبت به باد، رطوبت، و گرما مقاوم است. علاوه بر این کاملاً قابل بازیافت و با محیط‌زیست سازگار است. همچنین به دلیل سطح ناهموار امکان اعمال خاصیت لایه‌لایه بندی به این تخته‌ها وجود ندارد.
ازجمله کاربردهای اصلی OSB می‌توان به پوشش دیوارها، سقف، کف چوبی اتاق، ساختار مبلمان و … اشاره کرد.
منبع: https://www.archdaily.com/926508/wooden-boards-differences-between-mdf-mdp-plywood-and-osb
