بلاگروش های اجرا و ساخت

رعایت ایمنی و پیش گیری حوادث در واحدهای صنعتی

رعایت ایمنی و پیش گیری حوادث در واحدهای صنعتی

حادثه، اتفاقی است پیش بینی نشده و غیر منتظره که در حین انجام وظیفه، طی اوقات کار برای کارگری که در کارگاه، سازمان یا موسسه مشغول انجام کار است، اتفاق افتاده باعث ضایعات مادی و انسانی میشود و کارگر آسیب دیده مجبور به ترک محیط کار جهت استراحت و معالجه میگردد. حوادث معمولا بعلت اعمال ناامن کارگرو یا شرایط ناایمن محیط کار بوقوع میپیوندد .اعمال ناایمن محیط کار مربوط به رفتار سازمانی ناصحیح کارگر بوده مانند(حواس پرتی. بی احتیاطی . عدم رعایت عمدی دستورها و….). شرایط ناایمن محیط کار نقائصی است که در محیط کاری وجود داشته و ارتباطی به رفتار کارگر ندارد مانند(طراحی ناصحیح محیط کار. ناایمن بودن ماشین آلات . فقدان وسائل حفاظتی و…..) اقدامات پیشگیری حوادث در محیط کار معمولا در مرحله نخست شامل اقداماتی است که دولت با وضع قوانین و مقررات انجام می دهد مانند (اقدامات وزارت کارو امور اجتماعی . وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی . سازمان تامین اجتماعی در زمینه بررسی آمار حوادث . آموزش بهداشت شغلی و حفاظت صنعتی . تهیه و توزیع پوسترهای ایمنی و…..) . مرحله دوم اقدامات پیشگیری از حوادث شامل اقداماتی است که کارفرمایان باید انجام دهند بعبارت دیگر ایجاد محیطی با شرایط کاری مناسب و مطابق با قوانین و مقررات بطوری که سلامت کارکنان در آن محیط حفظ شود مانند(تحویل وسایل حفاظت فردی به کارگران .ایجاد مراکز بهداشت و ایمنی کار . تشکیل کمیته حفاظت فنی و بهداشت کارو …….) مرحله سوم اقدامات پیشگیری از حوادث شامل اقداماتی است که کارگران باید انجام دهند مانند ( کسب آموزشهای لازم کار با ماشین آلات و خطرات آنها . آگاهی از طرز استفاده از وسایل حفاظت فردی . پرهیز از شتابزدگی و بی دقتی در کارها و ……..) اگر چه مسئولیت ایمنی با مدیریت است اما اصولا کار همه افراد بوده و همه کارکنان باید بخشی از کل مسئولیت ایمنی در سازمان را بدوش گیرند. بطور کلی برای حفاظت انسانها در حوادث . بایستی حوادث و سوانح طبقه بندی و علل آن ریشه یابی و مشخص کردد و تنگناها .کمبودها و نارسایی ها شناخته شده و برخوردی جدی با آن گردد. همچنین درخصوص آموزشهای ضروری جهت شناخت کاستی ها. فراگیری اصول ایمنی . دانش فنی و کاربردی لازم به نیروی انسانی شاغل برنامه ریزی و ارائه گردد.

 شرایط ناایمن محیط کار
-طراحی ناصحیح روش کار، محیط کار، ماشین آلات و تجهیزات و عدم رعایت اصول ایمنی و حفاظتی در ساختمانهاو تاسیسات از نظر طرح ساختمانها و تاسیسات و مصالح به کار رفته.
– فقدان وسایل حفاظتی فردی یا عدم کارایی وسایل یا داشتن البسه و تجهیزات نامناسب.
– وجود نقایص فنی و معایب فیزیکی در ماشین آلات و معیوب بودن وسایل. ابزار کار و مواردی مانند از بین رفتن
روکش های عایق سیم های برق ، ترک خوردگی یا پوسیدگی پایه های نردبان آب بندی نبودن لوله های آب و گازو غیره.
– عدم حفاظ گذاری مناسب، موثر و کارآمد برای ماشین ها یا عدم کفایت حفاظ های مکانیکی ماشین آلات که حادثه را تشدید و تسریع میکند.
– وضعیت نامناسب و خطرناک ماشین ( سرعت و دور زیاد و امثال آن ).
– عدم پیش گیری از احتراق و انفجار.
– شرایط نامطلوب و نامناسب فیزیکی محیط کار از قبیل آلودگی هوا (به خاطر نبودن سیستم تهویه مطلوب و موثر و وجود گاز کربنیک یا گازهای سمی در هوا) .آلودگی های صوتی .کمبود روشنایی و غیره.
– اختلال در مکانیسم کنترل ماشین های اتوماتیک و روبات ها.
– عوامل جوی نامناسب و فقدان تجهیزات و آمادگی های لازم برای مقابله با آن در کارخانه.
– عدم رعایت اصول حفاظتی در نصب دستگاههای برقی و فقدان سیستم اتصال به زمین در ماشین ها و تاسیسات کارخانه ( سیستم اتصال به زمین یا ارت)
– مدیریت ناصحیح ( فقدان آموزش صحیح برای کارکنان، گزینش ناصحیح و غیره) .

به این مطلب امتیاز دهید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا