۵ نکته مهم پیرامون استعفا و اخراج کارکنان
۱ – اعلام عدم موافقت کارفرما با استعفا کارگر و سپس ممانعت از ورود به کارگاه در حکم اخراج کارگر از طرف کارفرما بوده و در صورت احراز اخراج بدون دلیل و صدور رای بازگشت به کار توسط هیات حل اختلاف چنانچه کارگر اعلام عدم تمایل به ادامه کار نماید می تواند از مزایای تبصره ماده ۱۶۵ ( هر سال ۴۵ روز مزد و حقوق به نسبت سابقه خدمت ) برخوردار شود.
۲ – در صورتی که در قراردادهای دائم ، دوره آزمایشی تعیین شده باشد ، اخراج کارگر بدون تایید مراجع حل اختلاف مقدور نمی باشد .
۳ – اخراج کارگر دائم جز در صورت ارتکاب قصور و تقصیر و تایید شورای اسلامی کار امکان پذیر نیست ، تشخیص کارفرما ممکن است شخصی و غیر اصولی باشد . راه اخراج کارگران نامطلوب تاسیس کمیته انضباط کار ، تشکیل پرونده برای همه کارگران و ارجاع هر نوع تخلف به این کمیته است . ولی در هر حال اشتباه کار و خطا کار را نیز می توان ضمن اعزام به کمیته انضباطی ، از طریق نصیحت و کار فرهنگی به نظم و انضباط هدایت و علاقمند کرد .
۴ – اگر کارگر شما را تهدید به خراب کاری و قصور در کار کند ، تا جرمی اتفاق نیفتد اخراج کارگر وجه قانونی ندارد ، صرف تهدید دلیل اخراجی نیست ، مگر این که کارفرما به نحوی آن را اثبات کند . در صورتی که دلایل کافی وجود داشته باشد ( شهادت کارگران ، ضبط تهدیدات کارگر توسط دستگاههای صوتی ) می توان از طریق کمیته انضباط کار یا مراجع حل اختلاف نسبت به اخراج وی اتخاذ تصمیم کرد.
۵ – چنانچه اخراج کارمندان ناشی از تعطیلی شرکت و یا کارگاه بوده و بنا به تشخیص مراجع حل اختلاف امکان بازگشایی کارگاه وجود نداشته باشد در اینصورت اخراج موجه تلقی و کارگر استحقاق دریافت مزایای پیش بینی شده در ماده ۱۶۵ قانون را خواهد داشت.
نکته:
سوال : اگر کارفرما با کارگر قرارداد کارنبندد این عمل به نفع کارگر،یا به نفع کارفرما است؟
ننوشتن قرارداد کارهرچند از جهت میزان پرداخت به سود کارفرما می باشد اما در صورت نبودن قرارداد کتبی با مدت مقرر ،کارگر دائمی تلقی شده و کارفرما فاقد حق عدم تمدید یا اخراج خواهد شد و اگرکارفرما کارگر را اخراج کند ، اداره کار برای کارگر حکم بازگشت به کار صادر و در صورت ممانعت کارفرما اداره کار قهرا کارگر را به کار خواهند گمارد و در غیر این صورت کارفرما باید مبلغی به عنوان سنوات که رضایت کارگر را تامین کند بپردازد .
