مقدمه
چمن مصنوعی ماده‌ای پوششی است که در محیط‌های مختلف به جای علف طبیعی استفاده می‌شود. معمولا چمن مصنوعی را در محیط‌هایی که چمن طبیعی قادر به رشد نیست به کار می‌گیرند. همچنین در نواحی که نگهداری از چمن غیرممکن یا فوق‌العاده پر زحمت است هم این کار انجام می‌شود. چمن مصنوعی بیشتر در استادیوم‌ها و میادین ورزشی استفاده می‌شود، اما آن را در زمین‌های بازی و سایر فضاهای با کاربری مشابه هم می‌توان دید.
تولید چمن مصنوعی از اوایل سال ۱۹۶۰ میلادی شروع شد و در آغاز کار، تولید آن توسط شرکت Chemstrand Company انجام می‌شد. این چمن توسط فرآیندهایی مشابه با شیوه‌های به کار گرفته شده در صنعت ساخت فرش، تولید می‌شد. چمن مصنوعی از سال ۱۹۶۰ تا کنون به واسطه طراحی‌های جدید و استفاده از مواد خام بهتر، بهبود چشمگیری پیدا کرده است.
جدیدترین محصولات چمن مصنوعی به واسطۀ اعمال فرآیندهای شیمیایی در برابر اشعه‌های ماورای بنفش مقاوم بوده و مواد استفاده شده در آن‌ها ضد آب هستند. همچنین کمتر ساییده شده و در برخی کاربردها، شباهت بسیار بیشتری به چمن طبیعی دارند.
تاریخچه
در اوایل سال ۱۹۵۰ میلادی، فرآیند تولید چمن مصنوعی ابداع شد. تعداد بسیار زیادی سوزن رشته‌های الیاف را درون زیر لایه‌ای پارچه‌ای (آستر) تعبیه می‌کردند. بعد از این ماده‌ای چسبنده و انعطاف پذیر مثل پلی یورتان یا پلی‌وینیل کلراید برای وصل کردن الیاف به زیر لایه، به کار گرفته می‌شد. این روش مشابه پروسه تولید اکثر فرش‌های منازل و فرش‌های تجاری بود. دستگاه‌های بافت چمن در هر دقیقه قادر به تولید فرشی با ۱۵ فوت (۴٫۶ متر) عرض و بیش از ۳ فوت (۱ متر) طول هستند.
در اوایل سال ۱۹۶۰ میلادی، بنیاد فورد، به عنوان بخشی از ماموریت خود برای پیشبرد دستاوردهای انسانی، از دانشمندان و صنایع درخواست کرد سطوح بازی مصنوعی برای فضاهای شهری طراحی و تولید کنند. آن‌ها امیدوار بودند موفق به ارائۀ فضاهای بازی شوند که در طول سال کیفیت خود را حفظ کرده و در مقایسه با زمین‌های بازی قدیمی شهرها که در آن‌ها از بتن، آسفالت و خاک فشرده استفاده می‌شد، کاربردهای بیشتری داشته باشد.
پوشش جدید زمین‌های بازی Chemgrass نام داشت و برای اولین بار در مدرسه Moses Brown، شهر پراویدنس ایالت رودآیند امریکا، در سال ۱۹۶۴ انجام نصب شد.
مواد خام
کیفیت مواد خام اهمیت بسیار زیادی روی عملکرد سیستم‌های چمن مصنوعی دارد. تقریبا هر چیزی که برای لایۀ زیرین فرش استفاده می‌شود را به عنوان آستر چمن مصنوعی می‌توان به کار گرفت؛ از الیاف کنف گرفته تا پلاستیک و پلی‌استر. در چمن‌های مصنوعی با کیفیت بالا از نخ تایر پلی استر به عنوان آستر استفاده می‌شود.
الیاف تشکیل دهندۀ برگ‌های چمنۀ نایلون یا پلی پروپیلن بوده و به شیوه‌های مختلفی تولید می‌شوند. برگ‌های نایلونی در قالب ورقه‌هایی باریک به صورت نوار برش خورده یا قالب گیری شده و از آن‌ها برای ساخت الیافی با برش عرضی به صورت مدور یا بیضی شکل استفاده می‌شود. برگ‌های چمن مصنوعی که به شکل قالب درآمده ظاهر و عملکردی بسیار شبیه به چمن طبیعی دارد.
سیستم‌های ضربه‌گیری از ترکیبات لاستیک یا اسفنج پلی‌استر ساخته می‌شوند. گاهی اوقات از تایرهای لاستیکی در ترکیب پایۀ لاستیکی استفاده می‌شود؛ گاهی می‌توان موادی که در طرح‌های بازیافت پلاستیک یا لاستیک تهیه می‌شوند را در آستر به کار گرفت.
از نخ برای دوخت و اتصال پدها به یکدیگر استفاده می‌شود و ضمنا پنل‌های پارچه‌ای که در رویه بالایی قرار می‌گیرند هم باید همانند سایر اجزای سیستم قدرتمند باشند تا توان فوق‌العاده ای در حفظ رنگ داشته و ماندگاری بالایی هم داشته باشند. همچنین در انتخاب مواد چسبنده برای اتصال تمام اجزا هم باید دقت بسیار زیادی شود و بهتر است برای این منظور از تجربۀ افراد مجرب استفاده نمود.
پروسۀ تولید
یک سیستم چمن مصنوعی با استفاده از تکنیک‌های بافت الیاف در صنعت تولید فرش استفاده می‌شود.
۱- گام اول ترکیب مواد سازنده در دستگاهی است که ته آن قیفی شکل است. رنگ‌ها و مواد شیمایی هم به خاطر ایجاد رنگ سبز و همچنین محافظت از آن در برابر اشعه‌های ماورا بنفش آفتاب اضافه می‌شوند.
۲- بعد از ترکیب کامل موارد نوبت به وارد شدن آن‌ها به یک مخلوط کنندۀ فولادی می‌رسد. مواد به صورت خودکار و تا زمان پیدا کردن حالتی شبیه به حالت تافی با یکدیگر مخلوط خواهند شد.
۳- این مایع ضخیم شده وارد یک دستگاه اکسترودر شده و به شکل رشته‌ای دراز و باریک خارج می‌شود (اکسترودر دستگاهی است که ترکیبی از مواد پلاستیکی و لاستیکی را دریافت و آن‌ها را به شکل قالب دلخواه تولید کننده پردازش می‌کند).
۴- این رشته‌ها وارد یک دستگاه کاردینگ شده و به شکل طناب‌هایی نرم پیچانده می‌شوند. این طناب‌های نرم کشیده شده، راست شده و به شکل نخ بافته می‌شوند. سپس این رشته‌های نخ نایلونی به دور ماسوره‌های بزرگی پیچیانده می‌شوند.
۵- بعد از این به منظور تابیدن (پیچش) اقدام به گرم کردن نخ‌ها می‌کنند.
۶- مرحله بعد وارد کردن نخ‌ها به دستگاه‌های الیاف است. نخ‌ها روی میله‌ای سیخ‌دار (چیزی شبیه قرقره) در پشت دستگاه‌های بافت قرار می‌گیرند. تغذیۀ دستگاه توسط نخ‌ها از طریق لوله‌ای که به سوزن بافت متصل شده انجام می‌شود. سوزن وارد آستر اصلی چمن شده و نخ‌ها را وارد یک حلقه می‌کند. یک چنگک وظیفۀ نخ پیچ کردن و همچنین رها کردن حلقۀ نایلون در زمان عقب کشیدن سوزن را به عهده دارد؛ آستر رو به جلو حرکت داده شده و سوزن یک بار دیگر اقدام به حلقه زنی خواهد کرد.
این پروسه توسط چند صد سوزن انجام شده و در هر دقیقه، چند صد ردیف کوک زده می‌شود. در انتها نخ‌های نایلونی تبدیل به فرشی از چمن مصنوعی می‌شوند.
۷- حال فرش چمن مصنوعی در زیر دستگاهی که اقدام به پخش لایه‌ای از لاستیک به قسمت زیرین چمن می‌کند، پیچانده خواهد شد. در عین حال، یک لایۀ دوم بسیار محکم که توسط لاستیک پوشش داده شده هم به فرش چمن مصنوعی اضافه می‌شود. سپس هر دو وارد دستگاه دیگری شده که آن‌ها را شبیه ساندویچ کرده و به یکدیگر می‌چسباند.
۸- در گام بعد چمن مصنوعی زیر لامپ‌های گرم کننده قرار داده خواهد شد تا لایۀ لاستیکی آن محکم‌تر شود.
۹- سپس چمن وارد دستگاهی خواهد شد که وظیفۀ آن برش رشته‌هایی است که ارتفاعی بلند‌تر از سایر رشته‌ها داشته و فرش را از حالت پوشش یکنواخت و یکدست خارج کرده‌اند.
۱۰- در مرحله آخر فرش چمن به صورت توپ‌هایی بزرگ و دراز جمع‌آوری و بسته‌بندی شده و نهایتا برای عمده فروشان ارسال می‌شوند.
انواع چمن مصنوعی
چمن مصنوعی کانیه
این نوع چمن از نظر شکل و ظاهر شباهت فوق‌العاده زیادی با چمن‌های طبیعی دارد. ارتفاع رشته‌های چمن در آن به ۱۵ میلی متر می‌رسد و در ساخت آن‌ها از نخ‌های مونوفلامنت استفاده شده است. دو رنگ سبز و لیمویی برای رشته‌های اصلی در نظر گرفته شده و رنگ زرد هم برای بافت‌های داخلی به کار رفته است. دو مزیت بسیار مهم این نوع چمن بافت دو گانه و قیمت بسیار مناسب است.
از این نوع چمن مصنوعی می‌توان در مراکز بازی، مهدهای کودک، فروشگاه‌ها، مراکز آموزشی، بالکن‌ها و تراس‌ها، فضای زندگی حیوانات خانگی استفاده نمود.
چمن مصنوعی موکتی
در ساخت این نوع چمن نخ‌های پلی اتیلین از جنس مونوتیپ استفاده شده که در مقایسه با نخ‌های مونوفلامنت، کیفیت پایین‌تری دارند. ارتفاع رشته‌های چمن در این محصول ۱۰ میلی‌متر است. متاسفانه به دلیل دارا نبودن کیفیت لازم این نوع چمن فاقد تائیدیۀ بهداشتی سلامت بوده و نباید از آن در محیط‌هایی که کودکان در آن حضور دارند، استفاده نمود.
بهتر است از این نوع چمن صرفا در مکان‌هایی استفاده شود که بسیار بزرگ است و هدف کاربری صرفا جلوۀ رنگ سبز بخشیدن به فضاست. از جمله این فضاها می‌توان به مکان‌های نگهداری حیوانات خانگی، باغ‌های وسیع، باغچه‌های ساخته شده در میادین و اتوبان‌ها و سایر موارد مشابه اشاره کرد.
مجددا تاکید می‌شود که به هیچ عنوان از این نوع چمن در مراکزی که به هر نوع با کودکان در ارتباط هستند، استفاده نکنید.
چمن مصنوعی سافت ۲۰
یکی از لطیف‌ترین نوع چمن‌های مصنوعی است که به واسطۀ استفاده از رنگ‌های سبز زیتونی، سبز تیره و همچنین زرد بودن بافت‌های داخلی شباهت کم نظیری با چمن‌های روییده شده در فصل بهار دارد. ارتفاع رشته‌های چمن در آن به ۲۰ میلی متر رسیده و در هر ۱۰ سانتی‌متر فضای آن، ۱۶ گره زده شده است. این تراکم بسیار خوب سبب نرم شدن سطح این نوع چمن شده و آن را تبدیل به گزینه‌ای بسیار خوب برای محیط‌های مختلف از جمله فضاهای زیر کرده است:
مهدهای کودک، مجتمع‌های آموزشی، مدارس، ویلاها، ساختمان‌های رفاهی، کنار استخرها، باغ‌ها، تالارها، باغچه‌های سقفی (روف گاردن)، تراس‌ها، حیاط‌ها، بالکن‌ها و … .
چمن مصنوعی گرین
در این نوع چمن ارتفاع رشته‌ها به ۲۵ میلی‌متر رسیده و نوع نخ‌ها هم مونوفلامنت است. بافت داخلی چمن سبز است و در پوشش فوقانی از رنگ‌های سبز و لیمویی استفاده شده است. تراکم این نوع چمن بسیار مناسب است و به ۱۴ گره در هر ۱۰ سانتی‌متر می‌رسد. شکل خاص نخ‌ها در این نوع چمن سبب افزایش ایستادگی هر چه بیشتر و بهتر رشته‌های چمن می‌شود. افرادی که تمایل زیادی به استفاده از فرش‌های چمن مصنوعی دارند اما از سوی دیگر توان مالی لازم برای خرید محصولات گران قیمت این صنعت را ندارند، بهتر است چمن مصنوعی گرین را خریداری کنند.
این نوع چمن مناسب فضا‌هایی مثل زمین‌های بازی کودکان، دبستان‌ها، فضاهای عمومی شهر، باغچه‌ها و باغ‌های آپارتمانی، تراس‌ها و بالکن‌ها، پلاژها، ویلاها و… است.
چمن مصنوعی آمیتیس ۵۰
این نوع چمن با ارتفاع رشته‌های ۵ سانتی‌متری، در هر ۱۰ سانتی‌متر مربع دارای ۲۴ گره است و به واسطه همین تراکم بالا، محصولی لوکس و ویژه برای مکان‌های مختلف محسوب می‌شود. تار و پود بسیار مقاوم این نوع باعث شباهت بسیار زیاد آن با چمن‌های طبیعی شده است.
این نوع چمن مناسب فضاهای بسیار زیادی از جمله زمین‌های تنیس، زمین‌های بازی کودکان، مراکز آموزشی کودکان، زمین‌های گلف، باغ تالارها، استفاده بین سنگ و موزاییک، چشم‌اندازهای شهری و … است.
مزایا و معایب چمن مصنوعی
در ادامه با مهم‌ترین مزایای چمن مصنوعی آشنا خواهید شد:
- کیفیت بسیار بالا با پوشش یکنواخت
- نیاز به نگهداری کمتر در مقایسه با چمن طبیعی
- مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی گوناگون و در نتیجه عدم اثرگذاری منفی روی پوشش
- استفادۀ چند منظوره
- تنوع رنگ
- عدم نیاز به دستگاه‌های سنگین برای انجام امور مرتبط با نگهداری و تعمیر
- قابلیت وسیع برنامه ریزی برای استفاده در شب و روز، و همچنین تقسیم‌بندی فضای میدان
- آسیب کمتر به مفاصل بازیکنان به خاطر پوشش لاستیکی دانه‌ای و پدهای ضربه‌گیر
برخی از معایب رایج چمن‌های مصنوعی هم عبارتند از:
- بالا بودن هزینه اولیۀ خرید
- در صورت آسیب دیدن هزینه تعمیر نسبتا زیاد است
- نیاز به استفاده از مشتقات نفتی در فرآیند پاک‌سازی
- وجود نگرانی‌هایی درباره استفاده از مواد شیمایی سمی در پروسه تولید
- در بعضی مواقع، حفظ و دفع گرما مشکلاتی برای چمن مصنوعی ایجاد می‌کند
- هر ۸ تا ۱۵ سال باید نوسازی شده یا ارتقا داده شود
- چمن‌های مصنوعی پوشیده شده با شن و ماسه هنگام مرطوب شدن سنگین شده و به همین خاطر حمل و نقل، جابه‌جایی یا معدوم کردن آن‌ها بدون استفاده از دستگاه‌های بلندکنندۀ بار یا ماشین‌‌آلات مخصوص حمل بارهای سنگین میسر نخواهد بود.
کاربردهای چمن مصنوعی
همانطور که قبلا اشاره شد موارد استفاده از چمن مصنوعی بسیار زیاد است و با توجه به جنس و مواد تشکیل دهندۀ این متریال ممکن است در مکان‌های مختلفی از چمن مصنوعی استفاده شود. در ادامه لیستی از موارد استفاده را بررسی می‌کنیم:
- مراکز بازی
- مهدکودک‌ها
- مدارس
- روف گاردن
- بالکن و تراس
- میادین ورزشی
- باغ‌های بزرگ
- ویلاها
- زمین گلف
- اطراف استخر
اختصاصی ساختمان آنلاین: چمن مصنوعی همانطور که از نام آن مشخص است، در واقع به عنوان جایگزین مناسب برای چمن‌های طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع چمن اغلب در سالن‌های ورزشی و استادیوم‌های فوتبال، فضای سبز اماکن عمومی و بسیاری موارد دیگر کاربرد دارد، اما می‌توان گفت محیط‌هایی که در آن‌ها امکان رشد چمن طبیعی کمتر است و یا اصلا وجود ندارد گزینه‌های مناسبی به منظور پوشش سطح زمین با استفاده از چمن مصنوعی هستند.
ایده استفاده از چمن مصنوعی به چه زمانی بازمی‌گردد؟
جالب است بدانید استفاده از این چمن به سال‌های اخیر محدود نمی‌شود و این نوع چمن برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ تولید و به بازار عرضه شد. سازندگان چمن‌مصنوعی در ابتدا با استفاده از روش‌های تولید فرش اقدام به ساخت آن کردند و در نهایت از سال ۱۹۶۰ به بعد فناوری تولید چمن مصنوعی به صورت چشمگیری پیشرفت کرد.
موسسه فورد در اوایل دهه ۶۰ میلادی از روش تولید فرش‌های صنعتی به منظور ترمیم زمین‌های بازی استفاده کرد و کارشناسان این موسسه برای اولین بار توانستند چمن‌مصنوعی را تولید کنند که بسیار ابتدایی بوده و کیفیت پایینی داشت.
هم‌زمان با رونق تولید و فروش چمن‌مصنوعی، تولیدکنندگان بیشتری تمایل به تولید این محصول پرکاربرد نشان دادند تا جایی که رقابت در عرصه تولید چمن‌مصنوعی بسیار بالا گرفت. در حال حاضر تعداد زیادی از کارخانه‌ها به صورت کاملا اختصاص مشغول طراحی و تولید اختصاصی انواع چمن مصنوعی هستند. در حال حاضر بهره‌مندی از فناوری‌ها و تکنولوژی‌های پیشرفته موجب تولید چمن مصنوعی با بهترین کیفیت و ارائه مقاومت عالی در مقابل سایش و تابش نور خورشید و حتی اشعه ماورای بنفش شده است.
میزان پیشرفت در ساخت این نوع چمن‌ها به حدی است تشخیص تفاوت آن از چمن طبیعی تنها با امکان‌پذیر است. در حال حاضر چمن‌های مصنوعی توانسته است به عنوان پایه اصلی کفپوش زمین‌های بازی و استادیوم‌های ورزشی مورد استفاده قرار گیرد.
چمن‌مصنوعی از چه موادی ساخته شده است؟
دوام و ماندگاری چمن‌های مصنوعی به کیفیت مواد اولیه به کار رفته در آن ارتباط مستقیم دارد بدین معنا که هرچه کیفیت این مواد بهتر باشد در مقابل چمن مصنوعی تولید شده با دوام‌تر و ماندگارتر خواهد بود. همانطور که می‌دانید کیفیت نهایی محصول تولید شده به کیفیت مواد اولیه آن بازمی‌گردد و در نهایت عملکرد آن محصول را تعیین خواهد کرد. چمن مصنوعی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
قسمت‌های مختلف چمن‌مصنوعی
این چمن از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از پشتی چمن مصنوعی و تیغه‌های چمن مصنوعی که با نام الیاف چمن نیز شناخته می‌شود.
تیغه‌های چمن مصنوعی (الیاف چمن)
در ساخت الیاف چمن‌های مصنوعی از نایلون و یا پلی‌پروپیلن استفاده می‌شود. الیاف چمن مصنوعی با استفاده از روش‌های متنوعی تولید می‌شود. به عنوان مثال در یکی از روش‌ها ابتدا یک ورق نازک از تیغه را تولید می‌کنند و در نهایت آن‌ها را به نوارهای کوچکی برش می‌دهند.
پشتی چمن‌های مصنوعی
به منظور ساخت پشتی چمن مصنوعی از لاستیک و یا پلی‌استایر استفاده می‌شود. اما قابلیت بازیافت مواد اولیه پشتی چمن مصنوعی، حفظ رنگ و ماندگاری در برابر اشعه خورشید و ماورای بنفش و مقاومت بالا در برابر سایش از جمله مهم‌ترین نکاتی هستند که در تولید پشتی چمن مصنوعی باید به آن‌ها توجه ویژه‌ای شود.
فرآیند تولید چمن‌های مصنوعی چگونه است؟
همانطور که اشاره شد فرآیند تولید چمن مصنوعی در ابتدا مانند تولید فرش‌های کارخانه‌ای بوده است اما با گذشت زمان این فرآیند نیز دست‌خوش تغییرات زیادی شد. در حای حاضر فرآیند تولید چمن مصنوعی با به کارگیری جدیدترین فناوری‌ها و به شکل کاملا اختصاصی صورت می‌پذیرد.
در مرحله اول لازم است تمامی مواد اولیه مورد نیاز به صورت کامل در یک قیف با یکدیگر ترکیب شوند و پس از انجام این کار رنگ سبز را به آن اضافه می‌کنند.
در مرحله بعد ترکیب به دست آمده داخل یک دستگاه میکسر منتقل می‌شود تا از این طریق به یک قوام ضخیم دست یابند. پس از طی این مرحله و دستیابی به ضخامت و قوام موردنظر، مایع را به یک اکسترودر منتقل می‌کنند. این دستگاه یک رشته بلند و نازک از چمن را ارائه می‌دهد. این رشته‌های به دست آمده از دستگاه اکسترودر باید به صورت منظم در کنار یکدیگر قرار داده شوند.
مرحله آخر تولید چمن‌های مصنوعی کاملا به تولید فرش صنعتی شباهت دارد؛ بدین معنا که در این مرحله تمامی نوارهای به دست آمده با استفاده از دستگاه‌های چمن بافی که عملکرد آن بسیار شبیه به دستگاه‌های فرش بافی است، به پشتی چمن متصل می‌شوند. پس از پایان این مرحله چمن مصنوعی تولید شده، آماده ارسال به نمایندگی‌های فروش است.
نحوه نصب چمن‌مصنوعی
نصب چمن‌های مصنوعی نیز به اندازه تولید آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و در صورت بروز کوچک‌ترین خطایی در روند نصب آن، کیفیت چمن مصنوعی نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. چرا که اگر شما اقدام به خرید چمن مصنوعی با بالاترین کیفیت و قیمت نمایید، در صورتی که نصب چمن مصنوعی صحیح و اصولی انجام نشود، بخش اعظمی از کیفیت چمن مصنوعی از دست رفته است، چمن مصنوعی زود خراب شده، ساییده می شود و سریع تر از زمان مقرر نیاز به تعمیر خواهد داشت.
بنابراین بهتر است از کارشناسان حرفه‌ای به منظور نصب چمن‌های مصنوعی استفاده شود و در نهایت به منظور نگهداری از آن تنها از یک اسپری تمیزکننده استفاده نمایید. لازم به ذکر است که نصب چمن مصنوعی کار سنگینی است و از این‌رو نیاز به همکاری چند نفر خواهد داشت.
نصب چمن‌های مصنوعی شامل سه مرحله است که عبارتند از:
- زیرسازی و آماده‌سازی زمین مورد استفاده برای چمن‌های مصنوعی
- نصب چمن‌های مصنوعی
- راه‌اندازی چمن‌های مصنوعی
مرحله اول؛ زیرسازی چمن مصنوعی
فرآیند زیرسازی چمن‌های مصنوعی شامل پنج مرحله است که در ادامه به توضیح آن‌ها خواهیم پرداخت. این پنج مرحله عبارتند از:
- آماده‌سازی زمین
- حذف پستی و بلندی‌های زمین
- اجرای زهکشی مورد نیاز
- تعیین کناره‌های چمن مصنوعی
- از بین بردن علف‌های هرز و کرم‌ها
آماده‌سازی زمین
در ابتدا لازم است با استفاده از مواد کشنده اقدام به از بین بردن تمامی علف‌های هرز در کل زمین موردنظر شود. انجام این کار به منظور اطمینان از جلوگیری از رویش چمن و علف هرز در زیر چمن مصنوعی بسیار لازم و ضروری است. همچنین این کار باید حداقل دو هفته قبل از نصب چمن‌های مصنوعی انجام شود.
حذف پستی و بلندی‌های زمین
از آن‌جایی که نباید هیچ‌گونه ناهمواری روی سطح زمینی که قرار است چمن مصنوعی روی آن نصب شود وجود داشته باشد بنابراین بهتر است به منظور نصب چمن مصنوعی بر روی زمین موردنظر به میزان ۷ تا ۱۰ سانتی‌متر سطح زمین را حفاری کرده و پس از انجام این کار اقدام به هموار کردن پستی و بلندی‌های زمین شود.
لازم به ذکر است، در صورت وجود هرگونه ناهمواری بر سطح زمین، فرآیند نصب چمن مصنوعی دچار مشکل خواهد شد؛ همچنین پس از هموار کردن سطح زمین لازم است دوباره فرآیند آماده‌سازی زمین تکرار شود.
اجرای زهکشی مورد نیاز
فرآیند زهکشی با توجه به نوع زمین مشخص می‌شود و این فرآیند به منظور نگهداری هرچه بهتر از آن بسیار حائز اهمیت است در صورتی که این فرآیند به شکل درست و اصولی پیاده‌سازی شود، موجب افزایش طول عمر چمن‌مصنوعی و کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری از آن می‌شود.
از آن‌جایی که این مرحله یکی از مهم‌ترین مراحل تعیین کننده کیفیت نهایی چمن مصنوعی است بنابراین توصیه می‌شود پیاده‌سازی این فرآیند توسط کارشناسان مجرب انجام پذیرد چرا که در صورت اجرای اشتباه یا نامناسب ممکن است نتایج بد و غیر قابل پذیرشی را به دنبال داشته باشد.
تعیین کناره‌های چمن‌های مصنوعی
به منظور جلوگیری از تکان خوردن و جایه‌جایی چمن مصنوعی باید یک مرز معین در اطراف آن مشخص شود. برای این کار می‌توان از دو روش استفاده کرد که عبارتند از:
- استفاده از قاب‌های پلاستیکی
- ایجاد یک محدوده بتنی در اطراف چمن‌های مصنوعی
به منظور استفاده از هر یک از روش‌های فوق باید اطمینان حاصل شود که ارتفاع مرز تعیین شده از چمن‌های مصنوعی بیشتر نباشد.
از بین بردن علف‌های هرز و کرم‌ها
همانطور که می‌دانید؛ زیرسازی چمن مصنوعی به صورت کاملا اختیاری و متناسب با زمین موردنظر مشتری انجام می‌شود. درصورت اطمینان از این موضوع که زمین موردنظر مستعد رشد علف هرز و یا وجود و تولیدمثل جوندگان است، استفاده از مواد سمی به منظور از بین بردن این موارد بسیار ضروری است. همچنین توصیه می‌شود به منظور انتخاب بهترین و مناسب‌ترین راه‌حل این مشکل از کارشناسان مجرب و فعال این حوزه کمک بگیرید.
مرحله دوم؛ نصب پایه چمن مصنوعی
فرآیند نصب پایه چمن‌های مصنوعی نیز شامل چهار مرحله است که عبارتند از:
- پایه‌سازی چمن مصنوعی
- هموار کردن سطح پس از پوشاندن سطح زمین با ماسه
- آبیاری زمین
- نصب رول‌های چمن‌های مصنوعی
پایه‌سازی چمن مصنوعی
پایه‌سازی چمن‌های مصنوعی کاملا به سطح زمین موردنظر وابسته است. زمین مورد استفاده به منظور نصب چمن مصنوعی می‌تواند زمین خاکی و یا یک سطح سخت مانند آسفالت باشد. معمولا در زمین‌های غیرسخت و خاکی پاشیدن ماسه سیلیس به ارتفاع ۳ تا ۴ اینچ بر روی زمین کافی است. همچنین در زمین‌هایی با سطح سخت نیز می‌توان از رول‌های زیرسازی که در بازار عرضه می‌شوند استفاده کرد.
هموار کردن سطح پس از پوشاندن سطح زمین با ماسه
در این مرحله باید سطح زمین موردنظر کاملا هموار شود. اگر در مرحله پایه‌سازی از ماسه سیلیس به منظور پوشاندن سطح زمین استفاده شده باشد لازم است سطح ماسه‌ها کاملا هموار شوند.
آبیاری زمین
در این مرحله نیز اگر از ماسه سیلیس به منظور پوشاندن سطح زمین استفاده شده باشد، آبیاری زمین باید به خوبی انجام شود. پس از انجام این کار و سفت شدن ماسه‌ها به منظور ایجاد یک سطح کاملا هموار با تراکم یکسان باید با استفاده از یک غلتک چندین بار سطح زمین چمن‌مصنوعی از بالا به پایین پیموده شود.
نصب رول‌های چمن مصنوعی
در مدت زمانی که طول می‌کشد تا پایه زمین چمن‌مصنوعی کاملا خشک شود، به منظور مسطح شدن سطح رول‌های خریداری شده چمن و همچنین از دست دادن شکل رولی آن‌ها، لازم است رول‌ها را در محوطه‌ای باز کنند. پس از انجام این کار در صورتی که هرگونه تراکم نامناسب در پایه چمن مصنوعی مشاهده شد و سطح آن پایین‌تر از حد معمول بود مجددا باید یک لایه ماسه سیلیس دیگر روی پایه ریخته شود و به منظور آماده کردن پایه مورد نیاز، مراحل قبل تکرار شود.
نصب چمن مصنوعی
نصب چمن مصنوعی آخرین مرحله‌ای است که باید اجرا شود و شامل چهار مرحله است که عبارتند از:
- قرار دادن چمن بر روی پایه‌ها
- برش دادن کناره‌های چمن
- اتصال نوارهای چمن به یکدیگر
- اتصال کناره‌های چمن به زمین
قرار دادن چمن بر روی پایه‌ها
برای این منظور باید لبه‌های چمن‌مصنوعی بر روی پایه‌های تهیه شده قرار داده شوند. این کار باید به نحوی انجام شود که به هیچ‌وجه چمن مصنوعی بر روی پایه سیلیس کشیده نشود.
برش دادن کناره‌های چمن
در این مرحله باید با استفاده از یک کاتر کناره‌های چمن‌مصنوعی با دقت برش داده شوند تا کاملا به قالب زمین موردنظر دربیاید. لازم است به منظور اطمینان از انطباق محل برش و یکسان بودن آن با زمین موردنظر، هر چند دقیقه یک بار سطح چمن مصنوعی بلند شود.
اتصال نوارهای چمن به یکدیگر
پس از برش کناره‌های چمن در این مرحله باید نوارهای چمن‌مصنوعی به یکدیگر متصل شوند. برای این منظور کافی است لبه‌های دو نوار چمن مصنوعی کنار کشیده شوند و یک نوار خشک بین دو نوار چمن مصنوعی قرار داده شود.
سپس باید نوار خشک قرارگرفته بر سطح پایه به چسب چمن مصنوعی آغشته شود و سپس دو نوار چمن مصنوعی بر روی نوار چسبی قرار داده شود. در نهایت به منظور ثابت شدن نوارهای چمن مصنوعی پس از چسباندن آن‌ها بر روی نوار چسب‌دار، لازم است از وسایل سنگین استفاده شود.
اتصال کناره‌های چمن به زمین
پس از ثابت شدن نوارهای چمن‌مصنوعی باید با استفاده از میخ و چکش کناره‌های چمن به سطح زمین متصل شوند. در این مرحله نباید در چکش‌زنی زیاده‌روی شود.
کار تمام است؛ درصورتی که تمام مراحل گفته شده با دقت انجام شده باشند چمن‌مصنوعی آماده استفاده است.
