بلاگمصالح و متریال

بررسی برخی از انواع سازه‌ها

سازه چیست؟

 

اختصاصی ساختمان آنلاین: سازه در ساختمان به یک چهارچوب منسجم از المان‌ها، مصالح و نیروهای مختلف با یک ساختار واحد، پایدار و متعادل اطلاق می‌گردد. به عبارت دیگر سازه باید الزاماتی شامل تعادل، پایداری، مقاومت، عملکرد و فرم را داشته باشد. سازه برای رسیدن به تعادل و حفظ پایداری باید بتواند بارهای وارده را تحمل کند و به محیط اطراف منتقل نماید. در سازه‌های معماری نیروها از طریق تیرچه‌ها به تیر اصلی و از تیر اصلی به ستون‌ها و از ستون‌ها به پی منتقل می‌شود و پی‌ها نیروها را به خاک منتقل می‌کنند. سازه بخش اصلی یک ساختمان را تشکیل می‌دهد که باید به طور دقیق و حرفه‌ای در مدت زمان محدود طراحی و ساخته شود. استفاده از مصالح و سازه‌های سنتی و قدیمی رایج‌، ساختمان را سنگین و اجرای کار را طولانی‌تر می‌کند.‌‌ امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی و معرفی نسل جدیدی از ساختارهای مهندسی با نام سازه‌های پیش‌ساخته، تحول عظیمی در صنعت ساختمان‌سازی رخ داده است.


سازه ICF) Insulating Concrete Formwork)

 

سازه ICF از چیدن بلوک‌های توخالی پلی استایرن و قرار دادن میلگردهای قائم و افقی به صورت محدود در آن‌ها و بتن‌ریزی در فضاهای خالی داخل بلوک‌ها ساخته می‌شود. بلوک‌ها در طرفین به دو جداره به ضخامت حداقل ۵ سانتی‌متر محصور هستند.

ویژگی‌های فنی مصالح

 

  1. پلی استایرن منبسط شده
  • دارای چگالی بین ۲۴ تا ۳۲ کیلوگرم بر مترمکعب است. (دلیل چگالی بالا عبارت است از: آسیب ندیدن در حین حمل و نصب و مقاومت در برابر نیروی رانشی بتن تازه به خصوص در هنگام لرزش)
  1. بتن
  • حداقل مقاومت بتن بیش از ۱۷ مگا پاسکال است.
  • حداکثر اندازه سنگ‌دانه‌ها ۱۹ میلی‌متر است که اندازه سنگ‌دانه‌ها به ضخامت دیوار بستگی دارد.
  • اسلامپ بتن بین ۱۰۰ تا ۱۵۲ میلی‌متر توصیه می‌شود تا به راحتی در قالب، جریان یابد.


روش اجرای سیستم ICF‌

 

  1. آماده سازی فونداسیون‌: فونداسیون سیستم‌های ICF عمدتا از نوع فونداسیون نواری یا گسترده، مشابه سازه‌های بتن مسلح معمولی است که باید شامل میلگرد‌ها نیز باشد. زیرسازی رج اول قالب‌های ICF مجاور فونداسیون باید با دقت کافی تراز شود تا قالب‌ها به نحو صحیح و به راحتی به یکدیگر متصل شوند.
  2. چینش بلوک‌ها روی فونداسیون‌: بلوک‌ها را روی فونداسیون طوری قرار می‌دهند که برآمدگی نری آن‌ها رو به بالا باشند و میلگرد‌های نیز از داخل بلوک‌ها رد شوند. نری و مادگی‌های سر و ته بلوک‌ها را نیز داخل هم قرار می‌دهند و گوشه‌ها نیز به همین روش قرار می‌گیرند.
  3. آرماتوربندی درون بلوک‌ها‌: پس از چینش هر ردیف‌، یک یا دو ردیف میلگرد افقی نیز بر اساس نقشه سازه روی رابط‌های میانی بلوک‌ها قرار داده می‌شود و با استفاده از قالب مفتول، آرماتورها به هم متصل می‌شوند.
  4. ‌استقرار پشت بند‌ها‌: پس از استقرار بلوک‌ها باید پشت‌ بندهای لازم با فواصل منظم برای تأمین ایستایی دیوار در زمان بتن‌ریزی را اجرا نمود. هم‌زمان با اجرای پشت‌بندها، سکوهایی برای سهولت بتن‌ریزی نصب می‌شود. ایستایی این سکوها توسط سازه پشت بند تأمین می‌شود.
  5. اجرای باز‌شوها‌: باز‌شو‌ها (محل درب و پنجره‌ها) نیز مطابق نقشه‌ها با بلوک مقطع بسته تا هنگام بتن‌ریزی با ابعاد صحیح اجرا می‌شوند.
  6. ‌بتن‌ریزی‌: بتن‌ریزی در دیوارها باید در لایه‌های افقی با ضخامت یکنواخت صورت گیرد و هر لایه قبل از ریختن لایه بعدی به طور کامل متراکم شود.


انواع قالب‌های عایق ماندگار دیوار بتنی از نظر قالب‌بندی

 

  • بلوکی: ۳۰×۱۲۰ سانتی‌متر
  • تخته‌ای یا نواری: ۳۰×۲۴۰ سانتی‌متر (دو تخته جداگانه ۵ سانتی‌متری متصل شده توسط اتصالات پلاستیکی)
  • پانلی: ۱۲۰×۳۶۰ سانتی‌متر


مزایای سیستم

 

  • سهولت و سرعت بالای اجرا
  • حداقل نیاز به نیروی انسانی متخصص
  • سهولت اجرای تأسیسات برقی و مکانیکی
  • مزیت‌های زیست‌محیطی و فقدان مضرات اکولوژیکی
  • مقاومت بالا در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله و باد
  • مراحل نصب در محل کارگاه بدون نیاز به ماشین‌های سنگین
  • صرفه‌جویی در مصرف انرژی (عایق حرارت، برودت، رطوبت و صوت)
  • امکان اجرا در اکثر شرایط آب و هوایی (خصوصا مناطق دارای رطوبت نسبی بالا)


سازه LSF) Lightweight Steel Frame)

 

سازه LSF یک سیستم ساخت و ساز است که برای اجرای ساختمان‌های عمدتا کوتاه مرتبه و میان مرتبه (حداکثر تا ۵ طبقه) استفاده می‌شود. این سیستم، سازه‌ای پیش‌ساخته و سبک است که بر اساس طرح معماری ساختمان، در محل کارخانه تولید می‌شود و سپس در محل ساختمان با استفاده از پیچ‌های سر مته‌ای، بولت‌ها و سایر اتصالات نصب و بر پا می‌شود. این سیستم به دلیل وجود اجزایی به نام استاد (Stud) یا وادار و تراک (Track) یا رانر، شباهت زیادی به روش‌های ساخت ساختمان‌های چوبی دارد و دارای ساختاری با سه جزء اصلی است.


اجزای اصلی سازه

 

  • لایه عایق حرارتی و صوتی
  • صفحات گچی یا PVC به عنوان پوشش
  • مقاطع متشکل از ورق‌های فولادی سرد نورد شده برای سازه


مراحل ساخت

 

  1. شالوده
  • شالوده نواری به عمق ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌متر اجرا می‌شود. پس از آرماتوربندی، قالب‌بندی و بتن‌ریزی، انکربولت‌ها در فواصل استاندارد داخل شالوده تعبیه می‌شوند تا با استفاده از آن‌ها بتوان دیوارها را اجرا نمود. فواصل استاندارد معمولا بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر هستند.
  1. دیوار
  • دیوارهای باربر: به عنوان انتقال دهنده بارهای عمودی ساختمان و به عنوان نگهدارنده نمای خارجی بنا و نیز جذب کننده بارهای جانبی ساختمان از جمله باد و زلزله عمل می‌نمایند.
  • دیوارهای غیر باربر: معمولا برای جداسازی فضاهای داخلی بنا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
  1. سقف
  • خرپاهای سقفی که معمولا جهت اجرای بام‌های شیب‌دار به کار می‌روند.
  • سیستم تیر ریزی مسطح که معمولا بین تکیه‌گاه‌ها یا دیوارهای باربر مشترک برای اجرای سقف‌های طبقات استفاده می‌شود.
  1. تأسیسات
  • در طول اعضایی که به عنوان تیر‌چه‌های سقف یا استاد‌های دیوار به کار می‌روند، سوراخ‌هایی هستند که برای عبور و نصب تأسیسات تعبیه شده‌اند.
  1. پوشش خارجی
  • تخته‌های سیمانی (سمنت برد)، نمای کامپوزیت آلومینیومی رنگی، سنگ و آجر
  1. پوشش داخلی دیوارهای جانبی و تیغه‌های داخلی
  • برای پوشش کلیه سطوح از گچ برگ کنف یا سمنت برد استفاده می‌شود و روی سطح آن در محیط‌های مرطوب تا ارتفاع مناسب از کاشی استفاده می‌شود.
  • در سایر محیط‌ها از کاغذدیواری، رنگ‌های مناسب نما و سایر پوشش‌های متداول داخلی استفاده می‌شود.
  1. پوشش کف
  • کف کل مجموعه پس از انجام ایزولاسیون و تعبیه لوله‌های فاضلاب از انواع سرامیک مرغوب و مقاوم، پارکت و کف‌پوش‌های PVC استفاده می‌شود.
  1. پوشش بام
  • برای پوشش سقف از انواع پوشش‌های مرسوم سقفی نظیر ساندویچ پانل، دکرا، سفال، شینگل و … استفاده می‌شود.


مزایای سیستم

 

  • وزن کم سازه
  • سرعت بالای اجرای سازه
  • استفاده از مواد ضد حریق
  • تولید طول اعضا به اندازه دلخواه
  • نسبت بالای مقاومت به وزن هر عضو
  • تأخیر نداشتن در اجرا به دلیل وضعیت بد آب و هوا
  • مزیت‌های زیست محیطی (قابل بازیافت بودن فولاد)
  • مقاومت در برابر خوردگی، پوسیدگی و جانوران موذی


سازه‌های پانلی

 

سازه‌های پانلی نوعی از ساختمان‌های بتن آرمه هستند که در آن‌ها به جای تیر و ستون از سیستم دیوار باربر نیمه پیش‌ساخته به روش قالب‌های عایق ماندگار مسلح استفاده می‌شود. قطعات از پیش‌ساخته شده و به محل اجرای ساختمان حمل می‌شوند و پس از نصب دیوارها و سقف، طرفین آن‌ها با بتن پاشی عایق می‌شود. در این سیستم چون دیوارها و سقف به صورت یکپارچه و به شکل باکس هستند، بنابراین توزیع بارها و مقاومت در برابر نیروهای خارجی به ویژه زلزله تقریبا یکنواخت و همگن خواهند بود.

اجزای سازه

  • دو لایه شبکه فلزی مش (در طرفین قرار می‌گیرند)
  • یک لایه فوم پلی استارین (در بین دو لایه فلزی قرار می‌گیرد)
  • مفتول‌های جانبی (جهت اتصال سه لایه به یکدیگر)


شرح ساختار

  1. فونداسیون
  • یک دال بتنی است که یک شاسی فولادی در آن مدفون است.
  1. دیوارها از نوع ساندویچ پنل باربر هستند
  • یک قاب‌بندی فولادی درون ساخت (به عنوان سیستم باربر)
  • پنل گچی (به عنوان پوشش داخلی)
  • پنل سیمانی (به عنوان پوشش خارجی)
  • لایه عایق (به عنوان ماده پرکننده میانی)
  1. سیستم سقف
  • خرپای فولادی (به عنوان سازه باربر)
  • پنل گچی (به عنوان سقف کاذب)
  • ساندویچ پنل موج‌دار (به عنوان پوشش بام)
  1. تأسیسات برقی
  • به صورت روکار و در کانال‌های PVC اجرا می‌شوند.
  1. تأسیسات مکانیکی
  • لوله کشی آب سرد و گرم و فاضلاب به روش معمول انجام می‌گردد.
  1. هیچ گونه محدودیتی در انتخاب جنس درها، پنجره‌ها، کف‌سازی و پوشش نمای داخلی و خارجی وجود ندارد.


کاربردها

  • کمپ‌های نظامی
  • شهرک سازی و انبوه سازی
  • ساختمان‌های تجهیز کارگاه
  • ساختمان‌های اسکان اضطراری
  • ساختمان‌های بین جاده‌ای (نظیر مجتمع‌های رفاهی و پایگاه‌های امداد)
  • ساختمان‌های روستایی (نظیر مدارس، خانه‌های بهداشت و مراکز مخابراتی)


مزایا

  • سرعت بالا و سهولت در اجرا
  • مقاومت در برابر حریق
  • جایگزین مناسب برای کانکس


سازه پیش‌تنیده (Prestressed structure)

بتن فاقد استحکام کششی است؛ لذا به تنهایی، همیشه انعطاف‌پذیری مورد نیاز را ارائه نمی‌کند. به همین دلیل از تقویت کننده‌های فولادی نظیر میلگرد در بتن به منظور محدود کردن عرض ترک‌ها استفاده می‌شود. با این حال، میلگرد فقط باعث ایجاد تقویت منفعل می‎شود و هیچ بار یا نیرویی را تا زمانی که بتن ترک نخورد، تحمل نمی‌کند. با پیشرفت تکنولوژی مشخص گردید که، اگر تاندون‌هایی که از قبل کشیده شده‌اند، در محل اعمال تنش در بتن جایگذاری شوند، عملکرد بتن تا حد قابل توجهی بهبود می‌یابد. این موضوع به این دلیل است که میلگردهای کشیده شده، باعث فشرده شدن مناطقی از بتن که تحت کشش قرار گرفته‌اند، می‌شوند. بنابراین بتن موجود یا تحت تنش کششی قرار نمی‌گیرد یا مقدار بسیار کمی تنش کششی (کمتر از استحکام شکست بتن) تحمل می‌کند. سازه‌هایی که از جایگذاری میلگردهای پیش‌تنیده در بتن ساخته می‌شوند، سازه‌های پیش‌تنیده نام دارند.

اجزای اصلی سازه پیش‌تنیده

  • بتن پیش‌ ساخته
  • مجاری محافظ (فولاد پیش‌تنیده را در خود جای می‌دهند و سبب می‌شوند که فولاد در صورت لزوم و پس از اعمال نیروی کششی به بتن، قابلیت جنبشی لازم را داشته باشد)
  • پوشش‌های ضد خوردگی یا دوغاب
  • رشته‌ها یا میلگردهای فولادی ضد زنگ (که قبل از ساخت یا در حین ساخت تحت کشش قرار می‌گیرند)


انواع تاندون‌های پیش‌تنیده

  • تاندون‌های ناپیوسته داخلی: در این سیستم، فولاد پیش‌تنیده (جز در لنگرگاه) به هیچ وجه، به بتنی که از آن محافظت می‌کند، متصل نیست. این تاندون‌ها در اسلوب‌ها و اسلوب‌های کف زمین، نه تنها برای ساختمان‌ها و پارکینگ‌ها، بلکه در پروژه‌های زیربنایی نیز استفاده می‌شوند.
  • تاندون‌های بیرونی خارجی: این تاندون‌ها بر روی سطح بیرونی سازه‌های بتنی نصب می‌شوند. این نوع از تاندون‌های پیش‌تنیده، امکان تعمیر، نگهداری و جابجایی سریع‌تر را فراهم می‌آورند.
  • زمین مهارها: این تاندون‌ها برای ایجاد ثبات در دو طرف حفاری و دیوارهای تونل مورد استفاده قرار می‎گیرند. همچنین از این تاندون‌ها برای افزایش مقاومت برج‌ها یا تقویت لرزه‌ای استفاده می‎شود.

نحوه اجرای سازه‌های بتنی پیش‌تنیده آزاد

  1. ساخت سازه در کارخانه
  2. انتقال سازه پیش ساخته به محل استفاده
  3. قرارگیری رشته‌های پیش تنیده به شکلی که در نقشه‌های نصب مشخص شده‌اند (در نقشه‌های نصب فاصله آن‌ها از هم، شکل حرکتی آن‌ها در طول و محل‌هایی که باید کشیده شوند، نشان داده می‌شود)
  4. انجام عملیات بتن‌ریزی
  5. کشیده شدن رشته‌ها
  6. قفل شدن رشته‌ها وقتی که مقاومت لازم بین ۳۰۰۰-۳۵۰۰ psi برسد.


موارد استفاده از سازه پیش‌تنیده

  • سازه ورزشگاه‌ها
  • سازه‌های پارکینگ‌ها
  • سازه‌های قوسی شکل
  • ساختمان‌های مسکونی، اداری و تجاری
  • سازه‌های دریایی (اسکله‌ها، حوضچه‌های خشک تعمیر کشتی)
  • نگه‌دارنده کف سازه‌هایی که تحت اثر نیروی بالا برندگی قرار دارند (مانند سازه آبگیر) پروژه‌های پتروشیمی و پالایشگاه‌ها


سازه فضایی (فضا کار)

با افزایش روز افزون جمعیت، نیاز به ساخت مکان‌هایی که ظرفیت حضور تعداد زیادی از افراد را داشته باشند و در عین حال بدون ستون باشند، افزایش یافته است. در این راستا متخصصین بسیاری از اوایل قرن حاضر مجذوب قابلیت‌های منحصر به فرد سازه‌های فضا کار شده‌اند و پاسخ بسیاری از نیازهای جدید را در این سازه‌ها یافته‌اند. سازه فضا کار یک سیستم خرپای سه بعدی است که دهانه‌های آن در دو جهت گسترش یافته‌اند و اعضای آن فقط تحت تأثیر کشش و فشار قرار دارند. این سازه‌ها از مدول‌های یکسان و تکرار شونده با لایه‌های موازی در بالا و پایین تشکیل می‌گردند.

اجزای سازه

  • گره‌ها (پیوند‌ها): شاید بتوان گفت که مهم‌ترین قسمت در سازه‌های متداول، اتصالات و جزئیات مربوط به آن‌ها است.
  • اعضاء: بدنه اصلی یک سازه فضا کار را اعضای آن سازه تشکیل می‌دهند. این اعضا در سازه‌های فضا کار، پروفیل‌هایی در اندازه و مقاطع مختلف هستند. عمده‌ترین مقاطع بکار رفته در سازه‌های فضا کار مقطع دایره‌ای، به صورت توپر یا توخالی و مقاطع نبشی یا قوطی است.
  • تکیه‌گاه‌ها: شکل و موقعیت تکیه‌گاه‌ها در سازه‌های فضا کار، تأثیر زیادی بر نحوه توزیع نیروها در اعضای مجاور و تمرکز نیرو در آن‌ها دارد. این بدان علت است که تعداد تکیه‌گاه‌ها در این سیستم‌ها نسبت به سطح پوششی بسیار کم است و کل نیروهای قائم توسط این تعداد اندک تکیه‌گاه‌ها به پی منتقل می‌گردد.


روش‌های نصب

  1. گسترش و تثبیت تمامی اعضای سازه به صورت یکجا، سپس نصب آن در محل دائمی.
  2. گسترش و تثبیت تمامی اعضای سازه در بخش‌های کوچک بر روی زمین، سپس بالا بردن آن‌ها تا موقعیت نهایی و نصب روی تکیه‌گاه دائمی.
  3. گسترش و تثبیت اعضای سازه قطعات بزرگ‌تر روی زمین، سپس بالا بردن و نصب آن‌ها در هوا به قسمت‌هایی از سازه که قبلا نصب شده‌اند.
  4. گسترش و تثبیت اعضای سازه به صورت یکجا بر روی زمین، سپس بالا بردن و نصب آن در محل دائمی.


انواع سازه‌های فضای کار از لحاظ ساختار

  • شبکه‌های دو لایه: این نوع سازه‌ها از دو صفحه که با یکدیگر موازی و توسط عناصر میانی به یکدیگر متصل‌اند تشکیل شده ‌است.
  • شبکه‌های سه لایه: شبکه‌های سه لایه از دو صفحه بالا و پایین و یک صفحه میانی تشکیل شده‌اند که هر یک از صفحات بالا و پایین توسط اعضای میانی به صفحه میانی متصل هستند.
  • سازه‌های چلیکی: اگر شبکه‌ای در یک جهت دارای انحناء باشد سازه‌ چلیکی نامیده می‌شود که برای پوشش سطوح مستطیلی شکل به کار برده می‌شود.
  • سازه‌های گنبدی: در صورتی که شبکه‌ای در دو جهت دارای انحناء باشد، سازه گنبدی نامیده می‌شود. در ساخت گنبدها سعی بر آن است که اعضا دارای یک اندازه باشد اما به هر حال تعداد انواع اعضا زیاد خواهد بود. برای ایجاد ساختار گنبدی کافی است یک شبکه را (به هر شکل دلخواه) روی یک کره تصویر کرد.
  • سازه‌های تاشو: این نوع سازه‌ها مثل چتر قابلیت جمع شدن و انتقال دارند و کاربرد عمده آن‌ها در مکان‌هایی است که به دلیل محدودیت‌های جوی، مکانی، زمانی و مصالح، امکان ساخت دیگر سازه‌ها امکان‌پذیر نباشد.
  • سازه‌های باد شو: سازه‌هایی هستند که از مواد مخصوص لاستیکی یا پلاستیکی ساخته می‌شوند و در مواقع استفاده با پمپ باد می‌شوند.
  • سازه‌های ماهواره‌ای: سازه‌هایی هستند که به صورت خرپاهای فضایی در ارتفاع ساخته می‌شوند.
  • سازه‌های پل‌های فضا کار: پل‌هایی هستند که از خرپاهای مرکب فضایی ساخته می‌شوند.


انواع سازه‌های فضا کار از لحاظ مصالح

  • سازه‌های فولادی
  • سازه‌های آلومینیومی
  • سازه‌های چوبی


مزایای استفاده از سیستم فضا کار

  • کاهش زمان ساخت: امکان هم‌زمانی اجرای سازه فضایی با فعالیت‌های ساختمانی دیگر وجود خواهد داشت.
  • عبور تأسیسات از داخل سازه اجرا شده: فضای موجود بین لایه‌های سازه فضایی اجرا شده، محل مناسبی را جهت عبور تأسیسات برقی و مکانیکی ایجاد می‌کند.
  • نداشتن محدودیت دهانه در سازه‌های فضا کار: سازه‌های فضا کار، برای پوشش تمامی مکان‌هایی که به نحوی محدودیت اجرای ستون و تکیه‌گاه‌های میانی دارند، استفاده می‌شود.
  • وزن کم: علی‌رغم آنچه از شکل ظاهری این سیستم به نظر می‌آید سازه اجرا شده بسیار سبک است، به‌طوری‌که در مقایسه با سازه‌های ساختمانی دیگر در شرایط مساوی ترجیح داده می‌شود.
  • ایمنی بالای سازه: در سازه‌های فضا کار به دلیل رفتار سه بعدی، تنش در تمام جهات توزیع می‌شود و به عبارت دیگر به دلیل توزیع یکنواخت بار و پخش نیرو در جهات مختلف، این سازه‌ها از استحکام توأم با سبکی استثنائی و ایمنی بسیار بالا برخوردار هستند.
  • مقاومت بسیار بالا در حوادث غیر مترقبه: سازه‌های فضایی به علت یکپارچگی، نیروهای افقی بارهای اتفاقی و نیروهای دینامیکی ناشی از زلزله، انفجار، حملات هوایی، طوفان، آتش‌سوزی و … را بهتر از انواع دیگر سازه‌ها تحمل می‌کنند و مقاومت بیشتری دارند.
  • امکان باز کردن و بستن مجدد سازه: از آنجایی که در طول عملیات نصب سازه هیچ‌گونه عملیات جوشکاری صورت نمی‌گیرد و تمامی اتصال‌ها در سازه اصلی و قطعات الحاقی به صورت پیچ و مهره‌ای صورت می‌گیرند لذا سازه اجرا شده این قابلیت را دارد که به طور کامل مونتاژ گردد و در محل دیگر به همان شکل و تنها با تغییرات اندکی در قطعات سازه‌ای نصب شود.


کاربرد

قاب‌های فضایی در ساختمان‌های مدرن کاربرد فراوانی دارند. این نوع از قاب‌ها بیشتر در سقف‌هایی با دهانه‌های بزرگ مانند ساختمان‌های مدرن فرهنگی، ورزشی، تجاری و صنعتی دیده می‌شوند.

سازه‌های فولادی

سازه فولادی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های ساخت و ساز شناخته شده است. مصالح اصلی این نوع سازه که برای تحمل نیروها و انتقال آن‌ها به کار می‌روند از جنس فولاد هستند. اتصالات به کار رفته در این نوع سازه‌ها از نوع جوش، پرچ یا پیچ است و بسته به نوع اتصالات قطعات طرح شده و کنترل‌های مربوطه بر روی آن‌ها انجام می‌شود.

سازه‌های فولادی به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند:

  • سازه‌های قاب‌بندی با نورد گرم مثل بیشتر سازه‌های ساختمانی موجود در سطح شهر.
  • سازه‌های قاب‌بندی شده با نورد سرد یا LSF که بیشتر در ساختمان‌های ویلایی خارج شهر کاربرد دارند.
  • سازه‌های پوسته‌ای مثل مخازن نگه‌داری مایعات و یا گازها.
  • سازه‌های معلق که بیشتر در کارها و طرح‌های پارامتریک معماری استفاده می‌شوند.

سیستم‌های قاب‌بندی شده اسکلت فولادی دارای انواع مختلفی هستند:

  • قاب خمشی: به ساختمان فولادی که در آن فقط تیر و ستون فولادی در اسکلت فولادی آن وجود داشته باشد، سیستم قاب خمشی فولادی گفته می‌شود. وظیفه مقاومت در برابر بارهای ثقلی و زلزله بر عهده تیرها و ستون‌ها است. سیستم‌های قاب خمشی فولادی طبق آیین‌نامه ۲۸۰۰ ایران که مربوط به زلزله است به سه دسته تقسیم می‌شوند:
  • قاب خمشی با شکل‌پذیری ویژه
  • قاب خمشی با شکل‌پذیری متوسط
  • قاب خمشی با شکل‌پذیری معمولی

سیستم ساختمانی مهاربندی فولادی: این نوع سیستم ساختمان فولادی همان‌طوری که از اسم آن هم مشخص است دارای مهاربند است. وظیفه‌ انتقال بارهای ثقلی به عهده تیرها بوده و مقاومت در برابر بار زلزله به عهده مهاربندها یا بادبندها است. مهاربندها خود به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند:

  • مهاربندهای همگرا
  • مهاربندهای واگرا
  • مهاربندهای کمانش تاب
  • مهاربندهای ویسکوز

ترکیب شدن دو سیستم: در این سیستم بار زلزله توسط هر دو سیستم یعنی هم تیر و ستون و هم بادبندها تحمل می‌شود. سیستم‌های دوگانه تقریبا آخرین راه حل و البته بهترین راه حل برای سازه‌های فولادی بلند هستند.

مزایای سازه‌های فلزی

  • دوام بالا
  • سرعت نصب بالا
  • مقاوم در برابر انفجار
  • خاصیت ارتجاعی بالا
  • ضریب نیروی لرزشی بالا
  • کیفیت بالای اسکلت سازه
  • شرایط آسان ساخت و نصب
  • وزن کم ساختمان‌های فولادی
  • برگشت پذیر بودن کامل مصالح
  • تقویت پذیری و امکان مقاوم سازی بالا


اگر به این مقاله علاقه‌مند بوده‌اید، شاید مقاله زیر نیز برای شما مفید باشد:

طراحی سازه و ژئوتکنیک

به این مطلب امتیاز دهید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا