معایب اسپیسرهای پلاستیکی
۱ – چسبندگی (adhesion):
یکی از معایب اسپیسرهای پلاستیکی اختلاف در جنس اسپیسر(پلاستیک) و بتن می باشد که این امر موجب عدم وجود چسبندگی کافی در مرز اسپیسر و بتن شده و لذا رطوبت و یون های مخرب از مرز مذکور به داخل بتن راه می یابد. این امر با افزایش سطح نمایان اسپیسر(مرز بین اسپیسر و بتن) تشدید می شود.
۲ – ناسازگاری های حرارتی (thermal incompatibility):
هرنوع پلاستیک ضریب انبساط خطی متفاوتی دارد و تمامی آنها ضریب انبساطی بسیار متفاوتی با بتن دارند، بنابراین با هر سیکل دمایی پتانسیل پیدایش ترک های ریز در بتن یا پلاستیک افزایش می یابد. ضریب انبساط حرارتی اسپیسرهای پلاستیکی حدود ۱۶ برابر بتن است که این اختلاف در زمان کاهش دما و تغییر حجم بتن و اسپیسر منجر به گسترش ترک در مرز اسپیسر و بتن خواهد شد. لازم به ذکر است عرض ترک با افزایش دمای بتن ریزی بزرگتر می شود.
۳ – مقاومت فشاری(compressive strength):
بسته به نوع جنس پلاستیک و ترکیبات استفاده شده در اسپیسر و میزان مواد اولیه بکار رفته برای تواید یک اسپیسر(وزن) مقاومت فشاری اسپیسر های پلاستیکی به میزان زیادی از یک تولیدکننده با تولیدکننده دیگر تفاوت می کند.این امر دو نتیجه را در پی خواهد داشت:
-شکست یا له شدگی(crush) اسپیسرها بدلیل عدم تحمل لازم تحت بارهای وارده، حتی در شرایط استاندارد اسپیسرگذاری
-کاهش مقاومت فشاری کل بتن حاوی این نوع اسپیسر
۴ – مقاومت حرارتی (fire resistance):
اسپیسر های پلاستیکی در مقایسه با اسپیسرهای بتنی مقاومت حرارتی بسیار پایین تری داشته و در مواجهه با حرارت و آتش تغییر شکل می دهند.
