عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران می گوید تا زمانی که سوداگری در بازارهایی مانند دلار و طلا سودهای سهل الوصول و کوتاه مدت ایجاد می کند، سرمایه گذاران انگیزه ای برای ورود به صنعت ساختمان ندارند و ادامه این روند، کشور را به سمت بحران بزرگ مسکن و بیکاری گسترده سوق می دهد.
بیژن خطیبی در گفتگو با ساختمان آنلاین با اشاره به شرایط اقتصادی کشور اظهار کرد: وقتی دلار ظرف دو ماه از ۱۰۰ به ۱۳۰ تومان می رسد و ۳۰ درصد سود می دهد، طبیعی است که سرمایه گذار حاضر نباشد سرمایه خود را برای ماه ها و سال ها در پروژه ساختمانی بخواباند؛ آن هم در شرایطی که مشخص نیست واحد ساخته شده فروش می رود یا نه و سود نهایی چقدر خواهد بود.
او افزود: این بی رغبتی فقط مربوط به صنعت ساختمان نیست. در شرایط تلاطم اقتصادی، هر نوع سرمایه گذاری مولد به حاشیه رانده شده و عملا مردم فقط به سمت طلا و دلار حرکت می کنند. علاوه بر این، موانع و دست اندازهایی که در مسیر تولید، صنعت و مسکن ایجاد شده باعث شده حتی سرمایه گذارانی که سابقه فعالیت در این حوزه را داشته اند نیز عطای آن را به لقایش ببخشند.
عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران ادامه داد: آثار نساختن مسکن و عقب نشینی سرمایه گذار امروز دیده نمی شود اما چند سال دیگر خود را نشان خواهد داد؛ زمانی که تقاضای انباشته مسکن ناگهان آزاد می شود و فنر قیمت ها با شدت بیشتری باز می شود و موج جدیدی از سوداگری در بخش مسکن شکل می گیرد.
خطیبی با اشاره به افزایش اخیر قیمت مصالح ساختمانی گفت: در روزهای گذشته شاهد افزایش سرسام آور قیمت فرآورده های فولادی بودیم. این افزایش مستقیم روی قیمت ساخت اثر می گذارد. مصالح گران می شود، هزینه ساخت بالا می رود، اما در مقابل پولی در جامعه وجود ندارد که خرید انجام شود. نتیجه این وضعیت کاهش روزافزون رغبت سازندگان و افت شدید صدور پروانه های ساختمانی است.
او در ادامه به عملکرد مقطعی شهرداری تهران اشاره کرد و گفت: شهرداری برای مدت کوتاهی سامانه های خود را باز کرد و اعلام شد این اقدام باعث رونق ساخت و ساز می شود، اما این رونق ادامه پیدا نکرد. علت این بود که برخی موانع موقتا برداشته شده بود و همه برای استفاده از فرصت هجوم آوردند. شهرداری نیز برای تامین منابع مالی مورد نیاز، از جمله برای جبران خسارت های جنگی، به صورت مقطعی این مسیر را باز کرد. اکنون دوباره با رکود شدید روبرو هستیم.
عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران با تاکید بر پیامدهای اجتماعی رکود ساخت و ساز تصریح کرد: وقتی سرمایه گذاری در مسکن متوقف می شود، فقط معیشت مهندسان آسیب نمی بیند. معیشت کارگران، کارخانه داران، کارمندان و ده ها شغل وابسته به صنعت ساختمان تحت تاثیر قرار می گیرد. حتی اگر حداقل ۲۰۰ شغل را وابسته به ساختمان بدانیم، توقف ساخت و ساز یعنی بیکاری گسترده در زنجیره ای از مشاغل.
خطیبی ادامه داد: وقتی ساختمانی ساخته نمی شود، مهندسی برای طراحی، اجرا و نظارت وجود ندارد، کارگری سر کار نمی رود، مصالح خریداری نمی شود و کارخانه دار تولید را متوقف می کند. نتیجه این چرخه، اخراج نیروی انسانی و گسترش بیکاری در سراسر کشور است. این روند در حال تبدیل شدن به یک فاجعه بزرگ ملی از نظر اجتماعی است.
