عضو شورای اسلامی شهر تهران با تأکید بر اینکه مداخله دولت در بازار اجاره باید واقعی و مبتنی بر در اختیار داشتن سهمی از بازار باشد، گفت: تجربه نشان داده است طرحهایی که بدون توجه به واقعیتهای اقتصادی و صرفاً با رویکرد نمایشی ارائه میشوند، نهتنها مشکل مسکن را حل نمیکنند، بلکه به چالشهای جدیدی دامن میزنند.
دکتر مهدی اقراریان، عضو شورای اسلامی شهر تهران، در گفتوگو با خبرنگار شهری پایگاه خبری ساختمان آنلاین با اشاره به اصل ۳۱ قانون اساسی اظهار کرد: یکی از چالشهای جدی کشور در حال حاضر، موضوع مسکن است و این مسئله در کلانشهرهایی مانند تهران با شدت بیشتری بروز پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه اجارهنشینی به یکی از ابرچالشهای شهر تهران تبدیل شده است، افزود: هر طرحی که قرار است در حوزه اجارهداری و اجارهنشینی اجرا شود، اگر مبتنی بر واقعیتهای موجود نباشد، به موفقیت نخواهد رسید.
اقراریان تأکید کرد: مداخله حاکمیت در مدیریت بازار مسکن زمانی مؤثر است که بخشی از سهم بازار در اختیار دولت باشد؛ چراکه با قیمتگذاری دستوری و بدون در اختیار داشتن ظرفیت واقعی اجارهداری، امکان کنترل اجارهبها وجود ندارد.
وی ادامه داد: در گام نخست، دولت باید بخشی از ظرفیت اجارهداری را در اختیار بگیرد و در گام بعد، از طریق همین سهم بازار، امکان تنظیم و کنترل قیمتها را فراهم کند.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به محدودیت تأمین زمین در پایتخت گفت: به دلیل تراکم بالای جمعیت و استقرار دستگاههایی که لزوماً نیازی به حضور در تهران ندارند، مسئله تأمین زمین به یکی از معضلات جدی شهر تبدیل شده است.
اقراریان افزود: ایجاد سازمان اجارهداری در تهران، بدون توجه به سایر مسائل ساختاری شهر، نهتنها مشکل را حل نمیکند، بلکه میتواند چالشهای جدیدی ایجاد کند. به همین دلیل، نسخههای حوزه مسکن و اجارهداری باید استانبهاستان و شهربهشهر متفاوت باشد.
وی با تأکید بر ضرورت حرکت به سمت «ایران چندهستهای» تصریح کرد: امروز تنها یک هسته اصلی در کشور وجود دارد و آن تهران است، در حالی که برای تحقق عدالت فضایی باید بخشهایی از تمرکز فعلی از تهران جدا و هستههای جدید ایجاد شود.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به تجربه ناموفق شهرهای جدید خاطرنشان کرد: این شهرها بدون توجه به اقتصاد شهری و کارکرد مشخص شکل گرفتند و در نهایت به شهرهای خوابگاهی یا محلی برای حفظ ارزش سرمایه تبدیل شدند، بدون آنکه مسئله مسکن را حل کنند.
اقراریان این رویکرد را مصداق «حکمرانی نمایشی» دانست و گفت: امروز بیش از هر چیز به حکمرانی حرفهای در حوزه مسکن و اجارهداری نیاز داریم و با راهحلهای نمایشی، بحران اجاره مسکن حل نخواهد شد.
وی در پایان تأکید کرد: اگر دولت طرحی برای حل مشکل مسکن دارد، این طرح باید به نقد کارشناسان گذاشته شود و تمام ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد، در غیر این صورت، سرنوشتی مشابه طرحهای نمایشی گذشته خواهد داشت.
