خوابگاههای مسکن نما
به گزارش ساختمان آنلاین: علاوه بر دولت و مجلس شهرداری تهران هم به تکاپو افتاده تا از آشفتگی وضعیت مسکن دستکم در شهر تهران بکاهد، به همین منظور عبدالرضا گلپایگانی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران حدود یک سال پیش از تلاش این ارگان برای رفع موانع ساخت خانههای ۲۵ تا ۴۰ متری گفت و البته تصریح کرد که قرار نیست شهرداری تهران این خانهها را بسازد اما برای تسهیلگری حتما به نهادهای متولی کمک میکند. گلپایگانی ایجاد این خانهها را در همه کلانشهرها یک ضرورت و نه یک انتخاب عنوان کرد و گفت در حال حاضر ۳۰۰ تا ۴۰۰هزار واحد آپارتمان خالی در تهران وجود دارد و این به معنای هدررفت سرمایه ملی است، در حالی که ساخت آپارتمانهای کوچک میتواند برای صدها نفری که در بازار تهران کار و گاه در مسافرخانهها اقامت میکنند و یا دانشجویان ساکن خوابگاهها سکونتگاه مناسبی باشد و این آپارتمانهای کوچک تنها برای سکونت فقرا یا افراد کم درآمد مناسب نیست. او البته از نیاز به تایید مجلس و دولت برای اجرای طرح گفت.
همراهی مجلس و مخالفت وزارتخانه
ظواهر امر حاکی از آن است که کمیسیون عمران نظر مثبتی به این طرح دارد. تابستان امسال صدیف بدری عضو این کمیسیون درباره طرح احداث خانههای ۲۵ تا ۴۰متری گفت که در شرایط کنونی با توجه به بازار مسکن و مشکل کمبود عرضه در این حوزه، تولید مسکن از هر طریقی مثبت است، زیرا این مساله، عرضه و تقاضا در بازار را به تعادل میرساند و در نهایت موجب کاهش قیمت مسکن میشود. او همچنین این آپارتمانها را برای آغاز زندگی زوجها گزینهای مناسب دید و در این باره اظهار کرد که بسیاری از جوانان برای آغاز زندگی مشترک و ازدواج به دلیل پایین بودن قدرت مالی به مسکنهای کوچک نیاز دارند و پس از گذشت چند سال میتوانند بر متراژ مسکن خود بیفزایند.
با این حال علاوه بر جامعه هدفی که گلپایگانی و بدری برای خانههای 25 تا 40متری تعریف کردند، ساخت این واحدها میتواند برای کسانی که به دلیل گرانی مسکن در تهران ناچار به خوابیدن در ماشین و زندگی در پشتبام و کانتینر هستند نیز گرهگشا باشد، اما با وجود نظر مثبت شهرداری و مجلس، وزارت راه و شهرسازی با این طرح مخالف است هر چند این مخالفت به عقبنشینی شهرداری بینجامیده و پرونده این طرح هنوز باز مانده است.
25متر خوابگاه است
در همین راستا سیدمحمود فاطمیعقدا، رئیس سابق مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، در انتقاد به طرح ساخت خانههای مسکونی ۲۵متری این واحدها را شبیه به یک خانه متناسب با اقتضائات زندگی جامعه ایرانی نمیداند و بر این باور است که این سازهها بیشتر حکم یک خوابگاه را دارند تا مسکن.
فاطمیعقدا در این باره به ساختمانآنلاین گفت: ساخت واحدهای 25 متری را میتوان یک راهکار برای تامین مسکن ارزان عنوان کرد، البته ارزان به این معنا که از متراژ آن کم شود، با این حال این نوع مسکن میتواند برای زوجهای جوان و افراد مجرد کاربرد داشته باشد، اما نمیتواند راهکاری برای تامین مسکن خانوار ایرانی به حساب آید.
وی افزود: این مدل مسکن در جوامع دیگر وجود دارد، اما در نظر داشته باشید فرهنگ جامعه ایرانی در ارتباط با خانواده منحصر به خودش است و با دید و بازدید گره خورده، بنابراین این جامعه مانند کشورهای اروپای شرقی یا غربی نیست که بخواهد به تقلید از آنها خانهسازی کند. در فرهنگ ایرانی یک زوج نمیتوانند بپذیرند که خانواده و اقوامشان به خانه آنها رفتوآمد نداشته باشند.
او ادامه داد: فضای ۲۵متری میتواند حکم خوابگاه را داشته باشد، اما خانه نیست، چون ۲۵مترمربع تنها جایی برای خوابیدن در شب است نه گذران زندگی روزانه به سبک ایرانی، پس اگر هدف، تامین خوابگاه برای افراد مجرد ساکن تهران است، این طرح میتواند پاسخگو باشد که البته این هم پیامدهای خود را دارد و به جذب بیشتر افراد از شهرهای دیگر به تهران میانجامد و جمعیت پایتخت از این شمار هم بالاتر میرود.
رئیس سابق مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تصریح کرد: خانه ۲۵متری تامینکننده نیاز یک خانواده ایرانی متقاضی مسکن نیست. در طرحهای تامین مسکن باید الگوی مسکن که در قانون جامع مسکن تعریف شده، اجرا شود و این حداقل انتظاری است که در این زمینه از دولت وجود دارد.
فاطمیعقدا در ادامه گفت: درست است که مساله مسکن ساکنین پایتخت را به استیصال کشانده، اما نباید این شرایط بحرانی به گرفتن تصمیمات لحظهای و هیجانی منجر شود. اگر این یک راهکار کاربردی بود چرا تاکنون اجرا نشده و اگر میخواهد اجرا شود باید شفاف شود که جامعه هدف این طرح چه کسانی هستند و این جامعه چگونه تشخیص داده و پالایش شده است؟
او همچنین خاطرنشان کرد: این طرح مشکل مسکن را حل نمیکند، بلکه شرایط اقامت در تهران را تسهیل میکند به ویژه که مبتکر آن شهرداری تهران است در حالی که متولی مسکن در کشور وزارت راه و شهرسازی است، البته شهرداری میتواند به موضوع مسکن ورود کند و در جوامع دیگر هم شاهدیم که شهرداری در ساخت مسکنهایی از جمله مسکنهای اجتماعی وارد میشود و آنها را در اختیار زوج های جوان، دانشجویان و افراد کمدرآمد قرار میدهد تا بتوانند، به تدریج مسکن بهتری تهیه کنند.