به گزارش خبرنگار ساختمان آنلاین، دکتر فرهاد بیضایی ضمن بیان مطلب فوق اظهار داشت: برای اثربخش شدن ابزارهای مالیاتی در بازار مسکن نظیر مالیات بر عایدی سرمایه لازم است که حتما ساز و کاری داشته باشیم که سبب روان شدن بازارمسکن شود و این رویه در تدوین مالیات بر عایدی سرمایه در همه جای دنیا مورد توجه قرار گرفت است.
وی با بیان اینکه قوانین مالیاتی در نظر گرفته شده هم باید کوتاه مدت و هم بلند مدت باشند اذعان داشت: در کشور ما قانون مالیات بر عایدی سرمایه به گونه ای است که هم برای زمان و هم برای تعداد مالکیت، صفر و صدی تصمیم گیری شده است. به عنوان مثال گفته شده اس که فردی که داری چهار واحد مسکونی است به طور کلی از پرداخت مالیات معاف است، در حالی که به یکباره از چهار واحد بیشتر، نرخ مالیات بیشتری در نظر گرفته شده است و اگر عدد مازاد یک فقره باشد یا هزار تا در پرداخت مالیات برابر هستند.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: به عنوان مثال فردی که خانه پنجمش باشد با فردی که خانه هزارمش باشد در پرداخت مالیات بر عایدی مسکن یکسان دیده شده است و بنابراین هیچ تفاوتی بین کسی که دارای پنج خانه باشد یا هزار خانه باشد در پرداخت مالیات بر عایدی سرمایه در نظر گرفته نشده است.
بیضایی تاکید کرد: این رویه بدین معنا است که قانونگذار هدف مناسبی را انتخاب نکرده است. در واقع باور قانون گذار این بوده است که باید با تمامی تقاضاهای سرمایه ای مبارز کند در حالی که برعکس بسیاری از تقاضاهای سرمایه ای باید مورد حمایت قرار بگیرد.
این کارشناس اقتصادی اذعان داشت: دولت باید با رفتار های سوداگرایانه که رفتار مخربی در بازار مسکن است و اثرات منفی به جای می گذارد مبارزه کند.
این کارشناس اقتصادی اذعان داشت: یکسری معافیتهایی در قانون مالیات بر عایدی سرمایه در نظر گرفته است که بسیار خام و غیرمنطقی است و با فلسفه اصلی مالیات بر عایدی مسکن که سبب روان شدن بازار مسکن و هدایت گری این بازار می شود در تضاد است.
