به گزارش ساختمان آنلاین: اخیرا بسیاری از دست اندرکاران حوزه مسکن ،کوچ شرکتهای مجرب حوزه مسکن به کشورهای همسایه را یادآور شده اند و تاکید کرده اند که ریشه این اتفاق در مسایل مختلفی نظیر،بورکراسی پیچیده حوزه مسکن،کاهش قدرت خرید متقاضیان ،افزایش نهاده های تولید،رکود بخش مسکن و… نهفته است که سبب شده بسیاری از انبوه‌سازان ترجیح دهند که سرمایه خود را از کشور خارج و فعالیت خود را در کشورهای همسایه دنبال کنند.
کوچ انبوه سازان ،فرار کارآفرینان است
در این زمینه محمد مهدی مافی،عضو انجمن انبوه سازان استان تهران ،مهاجرت انبوه سازان و سازندگان مسکن به کشورهای همسایه را مهاجرت کارآفرینان دانست و اظهارداشت: فعالیت سازندگان مسکن در عرصه ساخت وساز نه تنها سبب افزایش تولید مسکن می شود در عین حال سبب ایجاد بسترهای اشتغالزایی فرآوانی می شود.
وی افزود: با توجه به این امر،مهاجرت انبوه سازان به سایر کشورها،علاوه بر اینکه تهدیدی برای حوزه مسکن است،در عمل به معنای مهاجرت افرادی است که در عرصه اقتصاد،کارآفرین محسوب می شوند،در چنین شرایطی کوچ این افراد،در اصل سبب می شود که فرصت های کارآفرینی نیز از بین برود.
مافی با یادآوری این مطلب که عناصر متعددی در کوچ انبوه سازان به کشورهای همسایه دخیل هستند گفت: با توجه به اینکه این افراد از تجارب ارزنده ای در حوزه ساخت وساز برخوردار هستند و همچنین با توجه به کارآفرین بودن این افراد، در نتیجه مورد استقبال و حمایت کشورهای همسایه قرار می گیرند.
وی در واکنش به این موضوع که با توجه به اینکه اساسا فناوری های شرکتهای ایرانی در حوزه ساخت وساز در قیاس با سایر کشورهای پیشرفته،به روز نیست تصریح کرد: انبوه سازانی که در ایران سالهای سال کار کرده اند،علاوه بر اینکه از لحاظ سرمایه در وضعیت مطلوبی هستند در عین حال تجربه آنها و دانش مدیریتی شان نیز از ارزش بسیار بالایی برخوردار است که همین مساله سبب می شود جذب سایر کشورها شوند.
کاهش قدرت خرید مردم در بخش مسکن
در همین حال در همین زمینه دکتر خشایار باقرپور ،مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران نیز در گفتگو با خبرنگار ساختمان آنلاین اظهار داشت: افزایش نهاده های تولید مسکن شامل زمین،دستمزد،مصالح ساختمانی سبب شده است که قیمت تمام شده ساخت مسکن به شدت افزایش پیدا کند،در چنین شرایطی در بسیاری از مناطق،سازندگان برای فروش دچار چالش می شوند چرا که قیمت آپارتمانهایی که طی یک الی دو سال اخیر ساخته شده اند،نسبت به این آپارتمانها ارزانتر است و بنابراین این واحدها در بازار به فروش نمی رسند.
وی با اشاره به نقش کاهش قدرت خرید مردم در کاهش تولید مسکن تاکید کرد: طبیعی است که در چنین شرایطی ساخت وساز به صرفه نباشد و سازندگان ترجیح دهند که در کشورهای همسایه اقدام به ساخت وساز کنند.
مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران همچنین خواب سرمایه سازندگان که ناشی از عوامل مختلفی از جمله طولانی بودن تشریفات اداری مسکن و نیز به فروش نرفتن واحدها و .. است را از دیگر عوامل کاهش صدور پروانه های ساختمانی دانست و اظهارداشت: هر چند که شهرداری تهران وعده داده است که زمان صدور پروانه های ساختمانی را به دو ماه کاهش می دهد و در این زمینه نیز پیگیر است،اما تاکنون این اظهارات به مرحله عمل نرسیده است و تا رسیدن به نقطه ایده آل و عملی کردن وعده ها، راه درازی باقی مانده است.
باقرپور خاطر نشان ساخت: این مولفه ها سبب بیکاری انبوه سازان شده است و بنابراین سازندگان رغبت خود را برای فعالیت در عرصه تولید مسکن از دست داده اند و ترجیح می دهند که به کشورهای همسایه مهاجرت کنند.
چالش کمبود نیروی کار در بخش مسکن
در همین حال علی صابری از فعالان حوزه ساخت وساز نیز در گفتگو با خبرنگار ساختمان آنلاین خاطر نشان ساخت: حوزه مسکن با چالشهای بیشماری همراه است و علاوه بر معضلات مختلفی نظیر مشکلات بورکراسی ،خواب سرمایه و .. کمبود نیروی متخصص ،سازندگان مسکن را دچار چالش کرده است.
وی گفت: نمی توان منکر این مساله شد که بخش عمده ای از نیروهای ساختمانی توسط کارگران افغان تامین می شود،اما با توجه به کاهش ارزش پول ملی،نیروی کار خارجی نسبت به گذشته کمیاب شده است و همین مساله سبب گرانی دستمزد هزینه های ساخت شده است.
سیاست های غلط ،سرمایه های بخش مسکن را فراری داده است
صابری خاطر نشان ساخت: در حالی که مسکن به مرحله بحرانی رسیده است و در اثر کمبود مسکن،حجم خانوارهای مستاجر نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است،اما در عمل دولت به هیچ وجه حمایت چندانی از سازندگان مسکن به عمل نمی آورد و به جای اینکه با سیاستهای تشویقی و رفع موانع،سبب ایجاد انگیزه در بین سازندگان شود،در عمل سبب فرار سرمایه ها از این بخش می شود.
وی در واکنش به این موضوع که طرح نهضت ملی مسکن می تواند مانع از مهاجرت سازندگان بخش مسکن به کشورهای پیشرفته شود یا خیر اذعان داشت: دورنمای این طرح مبهم است،از یک طرف قیمتهای دستوری سبب شده است که انبوه سازان از اجرای این طرح عقب نشینی کنند و از سوی دیگر با توجه به بی برنامگی دولت و نامشخص بودن ابعاد این طرح،بنابراین سازندگان رغبتی برای فعالیت در این پروژه ندارند.
این فعال حوزه ساخت وساز اظهار داشت: این امر در حالی است که اگر طرح نهضت ملی مسکن درست پایه گذاری می شد و با برنامه ریزی منسجم پیش می رفت ،نه تنها می توانست نقش کلیدی در ممانعت از مهاجرت انبوه سازان به کشورهای همسایه داشته باشد ،بلکه در عمل می توانست نقش موثری در حل بحران مسکن داشته باشد.
ظرفیت بافتهای فرسوده برای ممانعت از مهاجرت انبوه سازان
وی در عین حال افزود: مسکن در کشور ما وضعیت بحرانی دارد،با این اوضاع فرصت های سرمایه گذاری در این صنعت بسیار است و به عنوان مثال بافتهای فرسوده می تواند یکی از ظرفیتهای خوبی برای حل بحران مسکن و نیز جذب سرمایه گذاران باشد،اما موانع بیشماری در این بخش سبب شده است که سازندگان علاقه ای به حضور در این عرصه نداشته باشند چرا که می دانند نه تنها سرمایه گذاری در بافتها نسبت به ساخت وساز های شهری،برای آنها به صرفه نخواهد بود ،بلکه مشکلات پیش بینی نشده ای در انتظار آنها خواهد بود.
این فعال حوزه ساختمان تصریح کرد: در چنین شرایطی طبیعی است که شرکتهای ساختمانی ترجیح دهند به کشورهای همسایه بروند و در آنجا فعالیت کنند و شرکتهای میزبان نیز از دانش،تخصص و سرمایه این شرکتها به نفع توسعه بخش مسکن خود استفاده کنند ،در حالی که کشور ما بیش از هر زمان دیگری به حضور انبوه سازان برای حل بحران مسکن و افزایش تولید نیاز دارد.
