به گزارش ساختمان آنلاین: مهدی رمضان زاده با بیان اینکه صنعت گردشگری در گذشته با تجربه های تلخی همانند کرونا از جمله بیماری هایی چون سارس و انواع و اقسام آنفلوانزاها مواجه بوده اما در این دوره وضعیت متفاوت است، اظهار کرد: بررسی آمارها بیانگر کاهش نرخ گردشگری در دنیا بوده و سازمان جهانی گردشگری نیز این هفته اعلام کرد که گردشگری بین ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش داشته است.
کاهش ۷۲ درصدی رشد گردشگری در ایران در زمان کرونا
وی با اشاره به کاهش ۷۲ درصدی گردشگری طی این مدت در ایران گفت: طبیعتا آسیا و به خصوص خاورمیانه بیشترین آسیب را در زمان کرونا به لحاظ گردشگری دیده و در این میان کشور ترکیه به لحاظ چسبیده بودن به خاک اروپا و جاذبه های یک کشور نمونه جهان شرق و اسلامی با معماری خاص خود آسیب بیشتری را در بخش گردشگری دید.
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران در ادامه با بیان اینکه کرونا در بخش گردشگری بیشتر به کسب و کارهای کوچک و متوسط مقیاس مانند هتل و اقامتگاه های بوم گردی صدمه وارد کرد، افزود: بسیاری از کسب و کارهای کوچک مقیاس مانند اقامتگاه ها در شهرهای رامسر، بابلسر و نوشهر که در سواحل گسترده شده بودند با یک چالش جدی روبرو شدند.
رمضان زاده، سیاست دولت مبنی بر گسترش بوم گردی در روستاها و نزدیکی به تهران را یکی از علل بیشترین آمار اقامتگاه بوم گردی در مازندران برشمرد و گفت: در زمان شیوع کرونا با اینکه گفته شد به مازندران سفر نشود اما با توجه به فاصله اندک تهران و البرز با این استان، گردشگران و مسافران آمدند و از سوی دیگر جمعیت بالای تهران و کرج کمک می کرد که همواره این استان تقاضا وجود داشته باشد.
وی با اشاره به پیامدهای کرونا در مازندران ابراز کرد: زمانی که این تقاضا برای سفر به استان و اقامت به طور یک دفعه فروکش کرد کسب و کارها دچار آسیب شدند و این آسیب ها در بازپرداخت تسهیلات،تعدیل نیرو و چالش پرداخت بیمه خود را نشان داد.
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران با بیان اینکه بسیاری از این کسب و کارهای کوچک مقیاس در استان مازندران در قالب آژانس ها، تورهایی را از قبل فروخته بودند وهمه اینها می بایستی مبالغ را به گردشگران برمی گرداندند، تصریح کرد: همه اینها موجب شد اقامتگاه ها و هتل ها و در مجموع تمامی تاسیسات گردشگری دچار ضرر و زیان های شدیدی شوند.
فصل سرما و شکسته شدن گردشگری
رمضان زاده سفرهای هوشمند را یکی از راهکارهای سازمان جهانی جهانگردی در زمان پاندمی کرونا عنوان کرد و ادامه داد: کاهش آمار ورودی هتل ها، ادامه روند گردشگری با آموزش صاحبان اقامتگاه ها و صاحبان کسب و کارهای گردشگری با آموزشهای مهارتی در قالب برشورها و پروتکل ها از جمله راهکارهای این سازمان بود اما شروع فصل سرما باعث شد گردشگر ی دوباره بشکند.
وی با تاکید براینکه میزان تاب آوری یک منطقه و یک کشور مشخص می کند که تا چه میزان پس از پساکرونا آن منطقه و کشور به حالت اولیه برمی گردد، اظهارکرد: هرچه میزان تاب آوری هر دولت و کشوری بالاتر باشد، بازگشت به شررایط نرمال اولیه سریعتر خواهد بود.
مدیریت، مهم ترین آیتم در میزان تاب آوری یک کشور
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه مدیریت مهم ترین آیتم در میزان تاب آوری است، افزود: چهار نوع تاب آوری اجتماعی فرهنگی، میزان قدرت پذیرش، اقتصاد و محیطی مکانی و تاب آوری نهاد گرایی یا همان مدیریتی وجود دارد.
رمضان زاده به توضیحاتی در خصوص تاب آوری اقتصادی پرداخت و یادآور شد: هرچه وام کمتری داده می شد و بانکها با این کسب و کارها راه می آمدند، بیمه ها سخت گیری نمی کردند، دولت معافیت های مالیاتی و یا کمک های نقدی را در نظر می گرفت می توانست، تاب آوری اقتصادی را ارتقا ببخشد.
وی در مورد تاب آوری مدیریتی گفت: آیا مجلس ما توانست در کوتاه ترین زمان ممکن با رعایت همه جوانب دولت را ملزم کند که چکاری انجام دهد و آیا استانداران، فرمانداران و بخشداران توانستند خود را به سرعت با این شرایط مطابقت دهند؛ در حالیکه در خروجی کشور چیزی نمی بینیم .
قوانین مجلس و اولویت های دولت موجب آسیب به گردشگری کشور شد
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران خاطرنشان کرد: در بسیاری از کشورها، آمادگی ذهنی برای این قبیل پدیده ها وجود داشته اما متاسفانه در کشور ما این آمادگی وجود نداشته است، قدرت و قوانین مجلس ما و اولویت های دولت باعث شد به گردشگری کشور آسیب های زیادی وارد شود.
رمضان زاده با تاکید براینکه ارتقا شرایط فعلی به شرایط نرمال اولیه، کار، هزینه و اعتبار زیادی نیازمند است، افزود: در استان مازندران در مقطعی تصمیم بر این شد که مسیرها بسته شود و فضای مجازی باعث شد حتی بومیان ما به مقابله با ورود گردشگر پرداختند تا همه چیز را به گردن گردشگران بیندازند اما آیا می توانستیم مرز دقیق میزان آلودگی گردشگران و بومیان را تعیین کنیم؟
وی ادامه داد: متاسفانه به علت بالا بودن تراکم جمعیتی استان، پاندمی در روستاهای ما نفوذ کرده و در حال رفتن به ارتفاعات است و اینکه همه این چالش ها به گردن گردشگری انداخته شود درست نیست هرچند حجم مسافر زیاد مسافران می تواند در شیوع کرونا موثر باشد.
رواج گردشگری خانه های دوم بلای جان مازندران
این عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران، با اشاره به تاثیر یک سری سیاست های غلط در این بخش گفت: در ۳۰ سال گذشته یک الگو اشتباه و نامناسب گردشگری در شمال کشور به نام گردشگری خانه های دوم رواج داده شد که روی تغییر کاربری و تغییر سبک زندگی روستائیان متمرکز شده بود.
رمضان زاده در مورد معضلات خانه دوم بیان کرد: اینکه صدا و سیما اعلام می کند از فلان ساعت رفت و آمد تعطیل می شود اما طرف با اتوبوس هم شده است مسافرت می کند زیرا مکانی را در شمال بنام خانه دوم دارد که خانه خودش است و بسیار راحت در آن زندگی می کند و با اینکار تراکم جمعیت را افزایش می دهد.
وی تاکید کرد: در آینده پیش بینی می شود همین سیاست غلط خانه های دوم علاوه بر تمرکز جمعیت در مازندران و سوداگری زمین و و پیامدهای زیادی که دارد موجب تغییر قومیت ها در مازندران خواهد شد و بدون شک مهاجرت در آینده به مازندران زیاد می شود به طوری که بومی ها در اقلیت قرار می گیرند.
رمضان زاده با اشاره به اینکه تاب آوری استان مازندران در چند ماه آینده نشان می دهد که آیا گردشگری می تواند خود را احیا کند یا خیر، افزود: تقویت سفرهای خانوادگی با رعایت پروتکل های بهداشتی می تواند تاثیر زیادی در بازگرداندن به شرایط عادی داشته باشد و اگر این گردشگر هوشمند شود و همانطور که در خانه کنار هم هستند در سفر هم کنار هم باشند اینها پیامد مثبتی دارد که باید از طریق رسانه ها فرهنگ سازی شود.
وی متذکر شد: هرچه زمان بگذرد و جلوی این سفرها گرفته شود دولت و فعالان و متولیان هزینه و زمان بیشتری را برای بازگرداندن گردشگری به شرایط عادی خواهند گذاشت و مطالعه دقیق و کار کارشناسی می تواند کمک زیادی کند.
بازگشت به حالت اولیه با ترویج گردشگری هوشمند و کمک دولت
عضو هیئت علمی گروه گردشگری دانشگاه مازندران گردشگری مجازی را یکی از راهکارهای مناسب برای بازگشت به شرایط عادی برشمرد و عنوان کرد: گردشگری مجازی نیازمند المان و متغیر و مطالعه و زیرساخت است که هنوز این نوع گردشگری در کشور ما حاکم نیست .
رمضان زاده تاکید کرد: باید سفرهای ما هوشمند شود و نوع گردشگری به سمت الگوی گردشگری هوشمند برود و در کنار آن به کسب و کارها از طریق تسهیلات کم بهره و معافیت های مالیاتی رسیدگی شود همچنین با ترویج سفرهای خانوادگی هوشمند و کمک دولت به کسب و کارها می توان امیدوار بود که این گردشگری در آینده زودتر خود را احیا کند و به شرایط نرمال اولیه برگردد.
