به گزارش ساختمان آنلاین: استان همدان در نرخ های اجاره بها، خانه های قوطی کبریتی اما گران قیمت، ملک و مسکن با هزینه های زیاد و مشکلات مستاجران قابل شناسایی است؛ وضعیتی که آن را در صدر جدول نرخ اجاره بها و تورم ها جای داده است.
در این بین میزان نرخ بیکاری در استان همدان اگرچه در فصل بهار آن هم به واسطه وجود باغات و رونق کشاورزی خوب است اما در ماه های دیگر تعریفی ندارد و وجود مشاغل کاذب و فصلی در این استان به ویژه شهرستان همدان غوغا می کند.
آمارها نشان می دهد که در اشتغال بخش صنعت استان همدان وابستگی این بخش در بسیاری از صنایع به بخش کشاورزی است به نوعی که می توان گفت به دلیل تمرکز صنایع استان در شهر همدان اغلب فرصت های شغلی بخش خدمات و صنعت در این منطقه بوده و متاسفانه بالاترین میزان بیکاران نیز طی سال های اخیر به دلیل رکود اقتصادی در همین منطقه حضور دارند.
گذشته از آن در این بین، نکته حائز اهمیت سهم بالای بیکاران دارای تحصیلات عالی است که اغلب آن ها نیز در خود شهر همدان مستقر شده اند؛ به نحوی که ۵۰ درصد بیکاران دارای تحصیلات دانشگاهی در شهر همدان حضور دارند.
یعنی به نوعی می توان گفت که در شهرستان همدان، بیکاری افراد دارای تحصیلات دانشگاهی، حاشیه نشینی، افزایش اجاره بها، نرخ رشد جمعیت نامناسب و مواردی از این دست به هم گره خورده است؛ حال در این شرایط قریب به یک سال و نیم می شود که زمزمه های طرح اقدام ملی مسکن به گوش رسیده است.
طرحی که به واسطه آن بسیاری از جوانان همدانی با چند کاغذ و شناسنامه هایشان به مسیری پاگذاشتند که شاید به رویای خانه دار شدن آن ها پاسخی بدهد…
زمین های مدنظر در این طرح درحالی در شهرستان همدان مشخص شد که در استان های دیگر کشور شاهد بودیم که برخی از مساکن مهر را به این طرح اختصاص دادند و در ادامه، هزینه های اولیه در دو مرحله از متقاضیان دریافت شد.
پرداختی هایی قریب به ۱۰۰ میلیون تومان بدون احتساب وام مسکن برای جوانان همدانی باز هم با خود همان رویا را به همراه داشت اما این بار شرایط فرق دارد چراکه یکسال از این واریزی ها و ثبت نام ها می گذشت اما در شهرستان همدان مسکن های طرح اقدام ملی در شهرک فرهنگیان که اتفاقاً بیشترین میزان ثبت نامی ها را دارد، بدون تکلیف باقی مانده است.
زمینی که این روزها تنها یک نگهبان دارد و کلنگ ساخت مسکن ملی هم در آن به زمین نخورده است! وضعیتی که باعث شده تا همان جوانان امیدوارِ دیروز این روزها با صاحبخانه هایی رودررو شده و افسوس همان ۱۰۰ میلیون خوابیده خود را بخورند!
اما به راستی این تراژدی چه زمانی قرار است خاتمه پیدا کند؟ چندی پیش بود که فرماندار همدان با بیان اینکه نباید عطش توسعه داشت و بهتر است با روال نرم تری پروژه ها را پیش برد، به طرح اقدام ملی مسکن در این شهرستان نیز اشاره کرد و گفت بایستی این طرح با کیفیت مناسبی پیش رود هرچند در این زمینه اراده ها ضعیف نباشد.
اما بااین تفاسیر باید گفت با توجه به گرانی اجاره خانه ها و تورم های پیش رویمان و البته گرانی مواد اولیه ساخت مسکن به ویژه سیمان، زمان آن رسیده تا هم به بعد کمی این پروژه ها یعنی ساخت به هنگام و زودتر آن ها توجه شود و هم به بعد کیفی آن؛ چرا که طولانی شدن روند ساخت این مساکن مساوی با هدر رفت سرمایه های جوانانی است که با هزار زحمت و امید همین سرمایه را جمع کرده و حتی وام گرفته اند و حواله کردن شروع این پروژه به ماه های دیگر و سال های دیگر موجب ضرر بسیار این افراد و روند مستدام بی خانمانی آن ها خواهد شد.
همچنین نرخ تورم اجاره‌بها در چهار فصل منتهی به فصل بهار ١٤٠٠ برابر ۲۸.۸ درصد مطرح شد که استان همدان با ٣٨.٣ درصد بیشترین نرخ تورم را تجربه کرد که این موضوع، علاوه بر ناامیدی و نارضایتی جوانان و خانواده های همدانی می تواند موجب رشد حاشیه نشینی و حتی در امتداد آن افزایش جدایی ها و طلاق شود چراکه بسیاری از همین جوانان به سبب نداشتن هزینه های مناسب برای اجاره بها مجبور به جدا زندگی کردن از همسرانشان شده و هر یک به خانه پدری شان پناه برده اند.
بدین ترتیب امید است تا طرح اقدام ملی مسکن در شهرستان همدان به سمت و سویی گام بردارد که مشمول زمان نشده و درگیر بحث هایی نشود که اجرای آن را به تاخیر بیندازد چرا که پیامدهای این روند، جبران نشدنی است ضمن اینکه در این بین چشم جوانان همدانی به دستان مسئولین و تصمیم گیران خشک شده است.
