بررسی آمار طرح نهضت ملی مسکن بدون روتوش
عمر دولت سیزدهم از نیمه گذشته و آمارهای به دست آمده نشان از عقب ماندگی جدی دولت و وزارت راه و شهرسازی نسبت به وعده انتخاباتی ساخت چهار میلیون واحد مسکونی دارد.
به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از دانشجو، قریب به سه سال از شروع فعالیت دولت سیزدهم می گذرد، به دلیل کم کاری در تولید مسکن در دهه گذشته یکی از شعارهای اصلی سید ابراهیم رئیسی در ایام انتخابات ریاست جمهوری ساخت چهار میلیون واحد مسکونی بود. البته این موضوع از سوی مجلس شورای اسلامی نیز به عنوان قانون بر عهده دولت گذاشته شده است.
پس از تشکیل دولت این شعار تحت عنوان نهضت ملی مسکن پیگیری و ماموریت اجرایی آن به وزارت راه و شهرسازی سپرده شد.
ظرف چند سال اخیر هیچ آمار دقیقی در رابطه با میزان پیشرفت نهضت ملی مسکن ارائه نشده است. مسؤولان وزارت راه و شهرسازی و وزیر این وزارتخانه همواره در پاسخ به این سوال که تاکنون چند واحد ساخته یا تحویل مردم شده، به صورت کلی اعلام می کنند تعدادی خانه در حال ساخت است و هر چند هفته یک بار ۱۰۰ الی ۲۰۰ هزار واحد به آمار قبلی اضافه می کنند.
البته آنها توضیح نمی دهند که این واحدها کجاست؟ چه تعدادی خودمالکی است یا چه تعداد قرار است توسط انبوه سازان ساخته شود. نکته عجیب تر اینکه دولت به طور متوسط هر دو ماه یکبار مراسم افتتاح واحدهای مسکونی و تحویل آنها را به مردم برگزار می کند که در اکثر موارد این واحدها مربوط به پروژه مسکن مهر است.
مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی بهمن ماه سال گذشته به طور اجمالی در جمع اصحاب رسانه اعلام کرد ۲ میلیون ۱۰۰ هزار واحد مسکونی در قالب طرح نهضت ملی مسکن در حال ساخت است. (این آمار هم اکنون به بیش از ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد رسیده است.)
توانسته است به ریز اطلاعات مرتبط با ساخت مسکن تا پایان دی ماه سال گذشته دسترسی پیدا کند که گویای عملکرد غیر قابل دفاع وزارت راه و شهرسازی در حوزه ساخت مسکن است.
بر اساس این گزارش تا پایان دی سال ۱۴۰۲ ساخت دو میلیون و ۱۱۰ هزار واحد تعیین تکلیف و جانمایی شده است که تصدیق کننده اظهارات مهرداد بذرپاش است. اما دقیق شدن روی آمار نشان می دهد که واقعیت با آنچه در افکار عمومی بیان می شود، متفاوت است.
طبق آمار موجود، دولت در ۳۹۸ هزار و ۱۰۱ مورد صرفا زمین به متقاضیان واگذار کرده؛ البته بخشی از این زمین ها هم هنوز واگذار نشده و در شهرهای مختلف جانمایی شده است.
همچنین ۱۱۵ هزار و ۷۴۱ مورد مربوط به مسکن مهرهای تکمیل شده است. در این موارد نیز نمی توان گفت که دولت اقدام به ساخت مسکن کرده بلکه ماموریت پایان نیافته دولت های پیشین را به سرانجام رسانده است. البته بررسی ها نشان می دهد در همین موارد هم آنچنان کار عمرانی انجام نشده و اقداماتی حقوقی در راستای تعیین و تکلیف حقوقی پیگیری شده است.
موضوع قابل تامل دیگر آمار مربوط به واحدهای نیروهای مسلح است؛ حدود ۲۱۰ هزار واحد از ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحد اعلامی در حال ساخت از سوی وزارت راه و شهرسازی ناظر به این واحدهای مسکونی است. بررسی ها نشان می دهد که دولت هیچ نقشی در ساخت این واحدها نداشته و صرفا نقش تسهیل گر را در ساخت آنها بازی می کند.
۲۱۵ هزار واحد نیز از گزارش کار وزارت راه و شهرسازی مربوط به بازسازی بافت های فرسوده است. در این واحدها دولت صرفا نقش معرف تسهیلات بانکی را بازی می کند و در روند ساخت بار دیگر تاثیر گذار نیست.
همانطور که اشاره شد حدود نیمی از عملکرد دولت سیزدهم در حوزه مسکن صرفا معطوف به تخصیص زمین و تسهیلات مسکن است اما در زمینه واحدهای در حال ساخت نیز اقدام آنچنانی انجام نشده و صرفا کار در حد جانمایی پیش رفته است.
در جدول بالا صرفا دو مورد «واگذاری زمین اجاره ۹۹ ساله» و «واحدهای حمایتی تعریف شده موثر» که مجموع آنها به ۹۰۲ هزار و ۵۱۷ واحد می رسد مستقیما مربوط به نهضت ملی مسکن است و از این تعداد تنها ۳۰۵ هزار واحد در مرحله فوندانسیون قرار دارد که ۴۵ هزار واحد آن به مرحله سفت کاری رسیده است.
آن طور که پیداست با گذشت سه سال از عمر دولت سیزدهم نمی توان انتظاری از تحقق وعده ساخت چهار میلیون مسکن داشت چراکه آمار گویای عملکرد ضعیف وزارت راه و شهرسازی در این خصوص است. البته شایسته است در اینجا مطرح شود که ساخت مسکن در دولت سیزدهم به مراتب از دولت قبل جلوتر است و نباید زحمات انجام شده در این راستا را نادیده گرفت اما اقدامات انجام شده با نقطه مطلوب و ایدهآل فاصله معناداری دارد.