قیمت‌گذاری دستوری بازار فولاد را دچار نوسان کرد

به گزارش ساختمان آنلاین به نقل از بازار، برخی از محصولات معدنی برای این که عرضه و تقاضای بهتری داشته باشند وارد بازار سرمایه شدند. تا روند خرید و فروش و قیمت‌گذاری به درستی انجام شود؛ اما متاسفانه قیمت گذاری دستوری که توسط دولت بر روی محصولات انجام گرفت باعث شد شرایط آنها دچار نوسان شود. به خصوص که افت و خیز قیمت ارز موجب شده قیمت محصولات در شرایط نا به سامانی باشد.

عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد در خصوص شرایط ورود فولاد به بازار بورس گفت: کلا اگر به عقب برگردیم، زمانی که قبلا با حواله افراد به کارخانه های ذوب آهن یا فولاد مبارکه می آمدند و حواله ای برای محصولات می گرفتند این حواله به این صورت بود که وقتی قیمت گذاری صورت می گرفت قیمت گذاری ها بستگی زیادی به مدیر داشت که به چه صورتی باشد. در واقع بخشی از قیمت گذاری فولاد توسط مدیران و عملکرد آن ها تعیین می شد.

سید رضا شهرستانی افزود: گاهی وقت ها به این صورت بود که وقتی حواله را می گرفتند تا جوهرش خشک نشده آن را پنجاه درصد بالاتر از قیمت خریداری شده از طرفی که جنس را خریده بود به طرف دوم می فروختند.

به گفته وی؛ برای این که این معضل حل شود و شفاف سازی درستی هم در این رابطه صورت بگیرد. تصمیم گرفتند این معاملات از طریق بورس انجام شود تا معاملات به روش بهتر و منصفانه تری به ثبت برسد تا عرضه و تقاضا یکدیگر را پیدا کنند.

فعال حوزه فولاد خاطر نشان کرد: بنابراین فولاد وار د بازار سرمایه شد تا مشخص شود مثلا قیمت پایه فولاد امروز چقدر است؟ تا خریداران با آگاهی از قیمت اصلی فولاد مبادرت به خرید آن کنند و گران فروشی در این حوزه به حداقل خود برسد.

شهرستانی تاکید کرد: این موارد دقیقا زمانی بود که کمبود جنس وجود داشت و خریداران برا ی خرید فولاد اشتیاق زیادی از خود نشان می دادند. بنابراین بخشی از فولاد مورد نیاز از خارج وارد می شد. به طوری که یک زمانی ما حتی تا ۹ میلیون تن هم در سال واردات فولاد داشتیم.

وی تصریح کرد: در نتیجه با توجه به شرایطی که وجود داشت و با در نظر گرفتن نیاز خریداران به فولاد در آن زمان تصمیم درستی بود که فولاد وارد بورس شد تا به این طریق بخشی از مشکلات این حوزه برطرف شود.

شهرستانی عنوان کرد: اما بعد از مدتی این جریان به طور کلی تغییر کرد و ما سمت این موضوع رفتیم که درحال مازاد تولید داریم و بیش از نیاز کشور فولاد تولید می شود. در نتیجه قیمت گذاری دستوری بر روی فولاد صورت گرفت که خود این موضوع مشکلات فراوانی را برای این بخش به وجود آورد.

به گفته وی؛ اما چون قرار بود فولاد در بورس معامله شود، دیگر نباید قیمت گذاری دستوری روی این محصول به وجود می آمد. باید اجازه می دادند عرضه و تقاضا به همان صورت قبل وجود داشته باشد و قیمت گذاری بر اساس عرضه و تقاضا صورت پذیرد.

عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد تاکید کرد: متاسفانه الان که سال به سال بیش تر پیش می رویم اوضاع بدتر می شود. حتی اگر به اقتصاد هم نگاه کنیم تا یک زمانی اوضاع خیلی خوب پیش می رفت و شرایط اقتصادی بهتری داشتیم؛ اما از یک جایی به بعد دیگر اوضاع بد شد و دیگر تولیدکنندگان هم از شرایط پیش آمده رضایت نداشتند.

وی تاکید کرد: حتی شرایط به جایی رسیده است که احساس می کنیم دستی در این بین وجود دارد که می خواهد صنعت کشورمان را خراب کند. که یکی از مواردی که رو به خراب شدن است همین صنعت فولاد است که روزهای خوبی را پشت سر نمی گذارد.

او در خصوص این سوال که به طور کلی بهتر است فروش فولاد در بورس انجام شود یا خارج از بورس بیان کرد: اگر سیاست به این صورت عوض شود که اگر تولیدکننده می خواهد در داخل ایران فروش کند بهتر است در داخل بورس فروش صورت بگیرد؛ اما به این صورت که یا باید در داخل فروش کند یا خارج از کشور، زیرا فروش در داخل با صادرات محصول تفاوت هایی خواهد داشت.

شهرستانی درباره صادرات فولاد خاطرنشان کرد: اگر محصولات را بخواهند صادر کنند، قیمت های صادراتی محصولات بین ده تا پانزده درصد بیشتر خواهد شد. زیرا هزینه حمل و نقل و تخلیه و بارگیری، عوارض گمرکی، برگشت پول و مواردی این گونه در صادرات وجود دارد که باعث افزایش قیمت نهایی محصول می شود.

وی تصریح کرد: ولی اگر فروش در داخل ایران انجام شود تمامی مواردی که در بخش صادرات هزینه می شود از بین می رود. و قطعا قیمت نهایی فروش در ایران ارزان تر از صادرات خواهد بود.

وی در پایان گفت: بنابراین اگر قرار است تولید کننده ای محصولش را در بورس ارائه دهد باید تکلیفش مشخص باشد که می خواهد محصولش را صادر کند یا داخل ایران بفروشد.

ورود فولاد به بورس کار بیهوده ای بوده است

کامران وکیل دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران در خصوص ورود فولاد به بورس گفت: اصلا ورود فولاد به بورس کار بیهوده ای بوده است و عملا هیچ تاثیر مثبتی در این خصوص نداشته است. در واقع این کار یک نوع اضافی کاری بوده است که به اجبار و دستور دولت صورت گرفته است.

دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران گفت: عرضه کالا باید درون بازار صورت بگیرد گرچه بورس هم یک بازار است، ولی یک بازاری است که دولت آمده دخالت هایش را در قیمت گذاری بیشتر کرده و بر روی آن کلاه شرعی به نام بورس گذاشته است.

وی خاطرنشان کرد: مگر بازار آهن نبوده است که وارد بورس شد. که در همانجا هم خرید و فروش می شد. در حالی که الان در بورس می گویند باید قیمت ها فلان قدر باشد. درحالی که احترام به بورس و مکانیزم های قیمت گذاری بازار بسیار متفاوت است. یعنی این که دولت دستور بدهید قیمت ها باید این مقدار باشد با قیمت گذاری اصلی بسیار متفاوت است و این موارد کلا با هم متناقض هستند.

وکیل گفت: در دنیا هم الان دیگر این طور نیست و ما تقریبا جزو آخرین کشورهایی هستیم که در حال حاضر به این شکل کار می کنند و اقتصادمان به این شکل ادره می شود. در دنیا اقتصاد خیلی خیلی ساده تر شده است و تا جایی که توانسته اند از پیچیدگی های اقتصادی کاسته اند تا کارها با سهولت بیشتری انجام شود.

به گفته این فعال اقتصادی، الان کشورها می گویند آن کالایی که می توانیم با کیفیت بهتر و قیمت کمتری تولید کنیم باید تولید شود چون صرفه اقتصادی دارد و برخلافش اگر کالایی را نمی توانند با کیفیت بهتر و ارزانتر تولید کنند را سمتش نمی روند و این طور محصولات را از سایر کشورها وارد می کنند تا مزیت بیشتری برایشان داشته باشد.

او گفت: فقط در ایران است که کالاهای مختلف را در قالب بورس یا روش های دیگر در قالب حمایت از تولید و این جور داستان ها می خواهند به فروش برسانند و مدام روی سر خودشان می زنند تا به هر نحوی شده همه چیز را در داخل تولید کنند. حتی اگر قیمت تمام شده محصولی بیشتر باشد و صرفه اقتصادی هم نداشته باشد. در نهایت هم هیچ محصولی را نمی توانیم به درستی در کشور تولید کنیم.

وی در خصوص این که بورس هم یک نوع بازار است بیان کرد: درست است که بوس یک نوع بازار است؛ اما بورس بازاری است که دخالت در آن زیاد است و سودآوری خوبی هم برای شرکت هایی که واردش شده اند ندارد. بورس اگر سودآوری خوبی داشت قطعا خود شرکت ها واردش می شدند. نه این که به زور و با دستور وارد بورس شوند. زیرا اگر بازاری سود داشته باشد خود تولیدکننده تولیداتش را به آنجا می برد و جنسش را می فروشد چه نیازی به دستور دولت دارد.

دبیراتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران گفت: همچنین خریدار هم خودش به آنجا مراجعه می کند و جنسش را می خرد. بنابراین هیچ الزامی به زور دولت نیست. زیرا اگر در بورس منطقی پشتش باشد و نظرات فعالان اقتصادی را تامین کند خودشان به آنجا ورود پیدا می کنند و نیازی به دستورالعمل و اجبار در این رابطه نیست.

وی تاکید کرد: ببینید در بورس چه کار کرده اند که همه از آنجا فرار می کنند و این ها به زور می خواهند مردم را وارد بورس کنند. دولت هر جا که بتواند از دخالت کردن در حوزه ای دست بکشد آن حوزه بهتر عمل خواهد کرد. مشکل زمانی ایجاد می شود که یک ساز کار دولتی را بالاجبار و به ضرب و زور و جریمه و ممنوعیت کاری به تولیدکنندگان تحمیل کنند.

دغدغه تولید کننده بازار بورس است

رییس اتحادیه لوازم خانگی گفت: وقتی قیمت فولاد تغییر می کند یا دچار نوسان می شود این تاثیرات بر روی لوازم خانگی هم تاثیرات منفی می گذارد. چرا که فولاد جزو محصولات اولیه لوازم خانگی ها است.

اکبر پازوکی ادامه داد: شرکت فولادی کشور یکسری تولیدات دارند که شرکت هایی که به آن نیاز دارند اندازه نیازشان از آنها خریداری می کنند. ولی بهتر است یکسری محصول ها را دولت اول برای مصرف داخلی کشور تامین کند تا فولاد بدون ارزش افزوده و به صورت خام فروخته نشود.

وی تاکید کرد: از وقتی فولاد وارد بازار بورس شده شرایط به جای بهتر شدن بدتر شده است. بورس زمانی خوب است که همه چیز روی حساب و کتاب باشد و بر اساس عرضه و تقاضا قیمت ها تعیین شود. وقتی همه چیز بی حساب و کتاب به راهش ادامه دهد شرایط همینی می شود که الان مشاهده اش می کنیم.

پازوکی تصریح کرد: دغدغه تولیدکننده یا شده قیمت دلار، یا مسائل بانکی و یا تهیه مود اولیه، که همه این ها باعث سردرگمی می شود که ما همه این بلاتکلیفی ها را در بازار بورس هم می بینیم. چرا که فولاد را به ریال می خریم و به دلار می فروشیم. تمامی این موارد دغدغه ی تولیدکنندگان است.