به گزارش ساختمان آنلاین: در طی سال‌های اخیر مکرراً شاهد پخش سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی متعددی بودیم که از جانب اقشار مختلف جامعه موردانتقاد و نکوهش قرارگرفته است. نمونه این فیلم‌ها و سریال‌ها را می‌توان در شوکران (هجمه به پرستاران)، او یک فرشته بود (هجمه به وکلا)، پزشکان (هجمه به اطبا)، شیرخوارگاه (کارمندان شیرخوارگاه) و ده‌ها فیلم دیگر به‌وضوح مشاهده کرد. حال این هجمه از سوی مهندسان و رأس آن سازمان نظام‌مهندسی کشور و استان تهران محکوم و از صداوسیما خواسته‌شده تا در پخش و ارائه مجوز به موضوعات حساسیت را پر دقت تر عمل کنند.
در همین راستا سعید سعیدیان رئیس سازمان نظام‌مهندسی استان تهران خطاب به رئیس صداوسیما نوشت: «تهیه‌کنندگان و سازندگان سریال شرم شبکه سه سیما، می‌بایست از ساخت چنین سریال وهن آمیز و سخیفی که به جامعه ۶۰۰ هزارنفری مهندسان ساختمان کشور اهانت و هتک حیثیت نموده‌اند شرمسار و سرافکنده باشند».
به گفته مهندسان در این سریال مجموعه‌ای از خطاهای مستمر و شاهکارهای فاحش مهندسی نمایش داده‌شده است .
به اعتقاد این عده مسائلی نظیر استفاده از نقشه یک سازه بتنی برای بررسی وضعیت یک سازه فولادی، گفتن ستون اصلی سازه به مهاربند، اندازه‌گیری مهاربند سازه با کولیس، سنجش مقاومت ستون با کولیس و ماشین‌حساب… مشهود و دست‌مایه سخره سازندگان کم‌اطلاع سریال مذکور است.
هجمه‌های غیر منصفانه به همه اهالی جامعه مهندسی
در حال حاضر سازمان نظام‌مهندسی 600هزار عضو دارد که همه اعضای آن مهندس هستند اما اینکه چرا صداوسیما یا برخی از رسانه‌ها مکتوب و آنلاین به خود اجازه می‌دهند به این قشر عظیم علمی و تخصصی بتازند ریشه عدم توجه به خلاق حرفه‌ای و تخصصی سطحی برخی از مهندسان دارد.
بدون شک رعایت اخلاق لازمه فعالیت در هر حرفه‌ای است و تمامی حرفه‌مندان باید توجه به اصول اخلاقی را سرلوحه کار خود قرار دهند؛ اما به نظر می‌رسد این مفاهیم به دلیل مشکلاتی ازجمله نبود سیستم نظارتی کافی، دستمزد اندک مهندسان و قوانین یک‌شبه در امر طراحی، اجرا و نظارت به چالش کشیده شده است.
بسیاری از صحبت‌هایی که در خصوص امضا فروشی در جامعه ردوبدل می‌شود ناشی از سه حلقه فراموش‌شده است.
در این میان به گفته بسیاری از کارشناسان صنعت ساخت‌وساز و مسئولان این صنعت ریشه برخی از بی‌اخلاقی ناشی از شرایط اقتصادی و اجتماعی است به گفته این عده زمانی که شرایط اقتصادی و اجتماعی مناسب نباشد، اخلاق حرفه‌ای و مهندسی هم آن‌طور که باید رعایت نمی‌شود. البته این امر به معنای آن نیست که همه مهندسان رویکرد غیراخلاقی به بخش صنعت ساخت‌وساز و مهندسی دارند اما باید بدانیم وقتی در استانی، با 30 هزار مهندس روبرو هستیم که تنها 3 هزار نفر آن مشغول به فعالیت هستند و به‌نوعی عرضه در بخش مهندسی، ده برابر بیشتر از تقاضا است، در این شرایط نمی‌توان انتظار پایبندی به اخلاق داشت. چراکه با افزایش رقابت قیمت‌ها و خدمات نیز رقابتی می‌شود. به‌هرحال بررسی زلزله‌های سطحی در ساخت‌وسازها کشور بیانگر این موضوع است که مهندسان و نظارت بر عملکرد آن‌ها مشکلات و غفلت‌های زیادی دارد.
متخصصان کم تخصص ریشه هجمه‌های متعدد
اما شاید هجمه دیگر ناشی از عدم تخصصی بودن این اقشار باشد. سالانه هزاران دانشجوی کارشناسی از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند که اکثر آن‌ها با خود برچسب مهندس را حمل می‌کنند. شمار بسیاری از آن‌ها با تعریف مهندس کیلومترها فاصله‌دارند و صرفات چون در کنکور مهندسی قبول شدند، به امید تبدیل‌شدن به مهندس معمار، مهندس عمران، مهندس برق و… به هر طریقی فارغ‌التحصیل می‌شوند.
در این میان به گفته بسیاری از کارشناسان سطحی شدگی علم خاص جامعه ما نیست؛ اما واقعیت این است که این سطحی شدگی در ایران از شدت و شتاب بیشتری برخوردار است.
متأسفانه در چند سال اخیر با رشد قارچ گونه دانشگاه‌های بی‌کیفیت و درجه چندم در هر ناحیه دوردستی دانش‌آموخته‌هایی با عنوان مهندس فارغ‌التحصیل می‌شوند که تنها صرف گذراندن دروسی مدرک گرفته‌اند و تخصصی در زمینه رشته مرتبط خود ندارند. البته اینکه دانشجویانی که با عنوان مهندس از چنین دانشگاه‌هایی بیرون می‌آیند مقصر هستند یا خیر بحثی است که نیاز به یک بررسی جامعه‌شناختی دارد؛ اما شاید بخشی از این سطحی بودن علم را به نبود نظارت در بخش ساخت‌وساز ارجاع داد چراکه در حال حاضر بخشی از سازندگان ذی‌صلاح نبوده و نظارتی بر خواسته‌های نامربوط آن اعمال نمی‌شود. این سازندگان با داشتن ثروت و قدرت باعث می‌شوند بخشی از دانش مهندسان فدا شود.
آیا فرهنگ‌سازی
به‌طورکلی فرهنگ‌سازی در تمامی اشکال خود می‌تواند در بهبود اوضاع مؤثر باشد بررسی‌ها نشان می‌دهد در شغل‌هایی مانند رانندگی، کارگری، دستیاری و… فرهنگ‌سازی توانسته در ارتقای شان و منزلت رانندگان مؤثر باشد؛ و بدون تردید این فرهنگ‌سازی باید از طریق رسانه‌های جمعی به گوش جامعه برسد. به‌هرحال نقدهایی که خشک و تر را باهم بسوزاند نه‌تنها باعث ارتقایشان و منزلت شغل نمی‌شود بلکه باعث ایجاد حس فدا شدن در جامعه‌ای که قدر زحمات قشر زحمت‌کش را نمی‌دانند.
