بلاگپروژه های شاخص

موزۀ علم هنر، دست نیلوفرین خوش‌آمد گوی سنگاپور

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

موزۀ علم هنر، دست نیلوفرین خوش‌آمد گوی سنگاپور

اگر بخواهیم سراغ اولین­ ها برویم موزۀ علم هنر سنگاپور نیز در این دسته ­بندی قرار می­گیرد و اولین موزه ­ای است که تلفیقی از علم و هنر را به نمایش گذاشته است.

نکتۀ بعدی راجع به این موزه طراحی منحصر به فرد ساختمان آن است که به نماد سنگاپور تبدیل شده و به دلیل طراحی آن به شکل دست انسان که شامل ده انگشت به سمت آسمان است آن را دست خوش­آمد گوی سنگاپور نامیده­اند.

از طرفی در طراحی این ساختمان از گل نیلوفر نیز الهام گرفته شده است به همین دلیل علاوه بر دست خوش ­آمد گو و دستِ باز، آن را گل نیلوفر نیز می­نامند. درواقع می­توان گفت که این سازۀ زیبا دست نیلوفرین سنگاپور است که به خوش‌آمد گویی مهمانان آمده است.

قرار گرفتن این موزه در کنار مجتمع مارینا بِی­سَندز-گران­ترین ساختمان تفریحی-سرگرمی در جهان- علاوه بر ایجاد نمایی زیبا، به‌نوعی تفریح و سرگرمی را که ظاهراً در تقابل علم و هنر است با یکدیگر آشتی داده و این دو مرکز را به یکی از مهم­ترین جاذبه ­های گردشگری سنگاپور مبدل کرده است.

همان‌گونه که اشاره شد این ساختمان به شکل دست انسان و شامل ده انگشت است اما هر یک از این انگشت­ ها در واقع ساختمانی مجزا و شامل چهار طبقه است که با پله­ های برقی و آسانسور به یکدیگر متصل شده ­اند و دو طبقۀ آخر آن­ها مختص ۲۱ گالری­ هنری خاص می­شود که هر یک از آن­ها یکی از جنبه­ های علم، هنر، موسیقی و فناوری­ های نوین را به نمایش گذاشته است.

در باقی طبقات نیز آثار باستانی مختلفی از اقصی نقاط جهان به نمایش گذاشته شده است؛ اما علاوه بر گالری­ ها و نمایشگاه ­های دائمی مستقر در آن، این موزه میزبان نمایشگاه­ ها و کارگاه ­های مختلفی در سطح بین­المللی نیز هست.

ویژگی­های معماری

این ساختمان کروی شکل واقع در خلیج مارینا بِی سَندز (Marina Bay Sands) با مساحتی بالغ ‌بر ۶ هزار مترمربع که توسط موشه سفدی، از معماران مشهور و مطرح در سطح بین­ المللی، طراحی شده است، در سال ۲۰۱۱ افتتاح شد.

ارتفاع هر یک از سازه­ های انگشت مانند این ساختمان متفاوت است و بلندترین آن­ها ۶۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد که توسط نرم­افزارهای سه ­بعدی بسیار پیشرفته­ای طراحی و روی یک شبکه فولادی پیچیده پیاده شده است.

سازۀ اصلی این ساختمان کروی روی پایه­ هایی از جنس ورق­ های فلزی ضد آب و درون یک برکۀ بزرگ پر از آب بنا شده تا گل نیلوفر را در ذهن بیننده القا کند.

در نمای ساختمان نیز از مواد پلیمری و الیاف فایبرگلاس به‌صورت دوجداره و منحنی شکل استفاده شده که در اصل در بدنۀ قایق ­ها و برخی کشتی­ها استفاده می­شود.

بهره­ گیری از طبیعت

سبک معماری ساختمان این بنا به‌گونه‌ای بسیار جالب و منحصر به فرد از نیروهای طبیعی برای تأمین بخشی از انرژی موردنیاز خود بهره گرفته است.

اولین مورد پنجره ­­هایی هستند که در بخش انتهایی هر ده سازۀ انگشت مانند تعبیه شده ­اند و با هدایت نور خورشید به داخل ساختمان در طول روز محیط را کاملاً روشن می­کنند و همین مسئله فضای داخلی را از هرگونه نور مصنوعی بی­ نیاز کرده است.

مورد بعدی طراحی یک حفره در مرکز و قسمت فوقانی این بناست که با هدایت آب باران به مخازن تعبیه ­شده در داخل ساختمان، آبشاری ۳۵ متری در درون ساختمان ایجاد کرده است. این آب­ها نیز پس از تصفیه در سرویس­های بهداشتی و بخش نظافتی ساختمان مورد استفاده قرار می­گیرد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

به این مطلب امتیاز دهید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا